«Όταν πας να αντιμετωπίσεις τα κακώς κείμενα, βγαίνει από πίσω ένα τέρας» είπε χθες σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή ο υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Άγγελος Συρίγος, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την πολιτική της κυβέρνησης, η οποία «εκφράζεται» μέσω των ΜΑΤ στα πανεπιστήμια.
- Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΕΡΓΗ
Και αναρωτιέται εύλογα κάποιος, έπειτα από τα αίσχη -τα οποία παραπέμπουν απευθείας στα μαύρα χρόνια της 7ετίας- στο ΑΠΘ: Ποιο είναι το «τέρας» που επικαλείται ο κ. Συρίγος; Μήπως είναι το «κυβερνητικό τέρας» που στέλνει με κρότου λάμψης και ξύλο τούς φοιτητές στα νοσοκομεία; Μήπως είναι το «κυβερνητικό τέρας» που καταλύει τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια διατάζοντας τα ΜΑΤ να «ελέγξουν» μια συνέντευξη Τύπου και να συμπεριφερθούν σε νέα παιδιά λες και είναι εγκληματίες;
Μήπως είναι το «κυβερνητικό τέρας» αυτό που προανήγγειλε το «πρόσωπό του» εν όψει της καθιέρωσης της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας; Γιατί «υγιή αστυνόμευση» της εκπαιδευτικής κοινότητας δεν λες αυτή την ωμή χρήση βίας…
Έχει γίνει πολύς λόγος τα τελευταία χρόνια στη χώρα για την επιβεβλημένη ανάγκη να μπει τέλος στην «ασυδοσία» συγκεκριμένων «ομάδων» στον χώρο των πανεπιστημίων. Ουδείς λογικός άνθρωπος θέλει να βλέπει καταλήψεις για ψύλλου πήδημα, σπασίματα, καταστροφές και ό,τι άλλο περιλαμβάνει αυτή η ασυδοσία, αυτή η παραβατικότητα, η οποία προφανώς ούτε τους κανονικούς φοιτητές εκφράζει ούτε τους πρυτάνεις.
Όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει περάσει πλέον στο άλλο άκρο. Χρησιμοποιεί μάλιστα και «πολιτικό πρόσχημα», ότι πίσω απ’ όλα τα μπάχαλα βρίσκεται η «στήριξη της κοινοβουλευτικής Αριστεράς», εν προκειμένω του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, για να καταλάβουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πανεπιστήμια «αιχμάλωτα» των μπαχαλάκηδων και η Νέα Δημοκρατία έρχεται να «βάλει τάξη» με ξύλο και φοιτητές στα νοσοκομεία; Πλάκα κάνουμε; Σε τι είδους «δημοκρατία» συμβαίνουν αυτά; Κολομβιανού τύπου;
Το «βιβλιοθήκη ή βαριοπούλα», που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός, ήταν η προσπάθεια κάλυψης ενός εξόφθαλμου «μη βγάζετε άχνα, αλλιώς θα στέλνω μονίμως τα ΜΑΤ»! Και όχι μόνο τα έστειλαν, αλλά τους επέτρεψαν να πετάνε κρότου λάμψης από το ένα μέτρο. Αγιο είχαμε που δεν θρηνήσαμε θύματα. Να βλέπεις όμως σκηνές με φοιτητές να κείτονται στο έδαφος χτυπημένους ή να δίνουν συνέντευξη από το κρεβάτι του νοσοκομείου παραπέμπει ξεκάθαρα στην εποχή της χούντας των συνταγματαρχών. Εκείνων τη «δόξα» ζήλεψε η σημερινή κυβέρνηση και αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο τα νιάτα, το αύριο, την ελπίδα της χώρας;
Από την άλλη, ουδείς σοβαρός άνθρωπος δεν οργίζεται όταν βλέπει καταστροφές στα πανεπιστήμια. Μισό λεπτό, όμως: Εκείνοι που καταστρέφουν έχουν και όνομα και πρόσωπο. Αυτούς είναι υποχρεωμένο το κράτος να τους βρει, να τους συλλάβει, να τους στείλει στη Δικαιοσύνη. Και, ταυτόχρονα, να γλιτώσει τους φοιτητές και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα από την παρουσία τους.
Η «τσουβαλοποίηση», το «χτυπάτε αδιακρίτως» και η εγκαθίδρυση της άκρατης αστυνομοκυριαρχίας στους ιερούς χώρους της εκπαίδευσης είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια δημοκρατική χώρα. Τα πανεπιστήμια είναι χώρος διακίνησης ιδεών, όχι μολότοφ, ούτε κρότου λάμψης. Οι ιδέες διακινούνται με τα βιβλία, τη διδασκαλία και τη γνώση, όχι με τα γκλομπ.
Και κάτι τελευταίο: Οταν εκτρέφεις ένα τέρας, εκείνο κάποια στιγμή θα γυρίσει να σε δαγκώσει. Αντίθετα, όταν σεβαστείς τα νιάτα της χώρας σου, εκείνα στο μέλλον θα σε δικαιώσουν. Οταν δεν τα σέβεσαι, όταν τα ΜΑΤ-ώνεις, σε τιμωρούν…
