Τις προηγούμενες μέρες η στήλη μας στάθηκε σε δύο ενδιαφέρουσες εξελίξεις που επιδρούν με τον τρόπο τους στο πολιτικό μας σκηνικό: Αποκάλυψε πρώτη τη δυσφορία των ελίτ στη ναυτιλία και τη βιομηχανία για τις ευρωπαϊκές κυρώσεις, οι οποίες καταλήγουν να στρέφονται εναντίον και των ελληνικών επιχειρήσεων, ενώ, αντιθέτως, η Ρωσία του Πούτιν, που αποτελεί τον δήθεν στόχο τους, αυτή τη στιγμή θησαυρίζει από τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Τη στιγμή που γράφαμε είχαμε εικόνα για τις απόψεις των εφοπλιστών μας, αλλά ουδείς είχε τολμήσει να εκφράσει δημοσίως τη δυσφορία του.
Τα προχθεσινά εγκαίνια των «Ποσειδωνίων», που διοργανώνονται ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αποτέλεσαν τη δικαίωσή μας. Οσα λέγονταν επί μέρες πίσω από τις κλειστές πόρτες καταγγέλθηκαν και στο φως της ημέρας. Πέντε κορυφαίοι εφοπλιστές μας, μεταξύ των οποίων και ένας ο οποίος είναι σφιχταγκαλιασμένος μέχρι πνιγμού με την κυβέρνηση, έλαβαν τον λόγο προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τη ζημιά που υφίστανται από τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται οι κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας. Παθαίνουν ζημιά.
Η στήλη μας, επίσης, προ 10 ημερών έδωσε μεγάλη έμφαση στις συνέπειες που θα έχει η απόπειρα της κυβέρνησης να νομοθετήσει την κατάργηση της απευθείας εκλογής των πρυτάνεων και την κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων στα πανεπιστήμια. Επισημάναμε τόσο δημοσίως όσο και ιδιωτικώς σε αρμόδια χείλη που εκτιμούμε (όσο και αν διαφωνούμε μαζί τους) πόσο λάθος είναι το τάιμινγκ της νομοθετικής πρωτοβουλίας, αλλά και πόσο λάθος είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επέμβαση στο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων.
Διαφορετική άποψη
Ακούσαμε με προσοχή τη διαφορετική άποψη, ότι αυτό το μοντέλο διοίκησης δεν συναντάται πουθενά σε άλλο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, ότι τάχα οι φοιτητικές παρατάξεις δεν καταργούνται και παρατηρήσαμε τη συνέχεια. Και η συνέχεια είναι ότι ο πρωθυπουργός μίλησε στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στην επίμαχη νομοθετική πρωτοβουλία, χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στην υπουργό Παιδείας, η οποία είθισται να μιλά στα συνέδρια της Νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας, και σήμερα διαβάζουμε ότι η νομοθέτηση του νομοσχεδίου θα καθυστερήσει τουλάχιστον δύο εβδομάδες.
Ρισκάρουμε την εκτίμηση πως, όσο καλές προθέσεις και αν έχει η υπουργός Παιδείας, θα είναι τέτοιες οι εξελίξεις στη χώρα τις επόμενες εβδομάδες σε άλλα μέτωπα που ίσως το νομοσχέδιο αυτό παραπεμφθεί στις καλένδες. Προσωρινά; Προσωρινά. Αλλά στις καλένδες. Στον πρωθυπουργό αρέσουν οι μεταρρυθμίσεις, αλλά κατά βάθος είναι πολιτικό ζώον, κατά την αριστοτελική έννοια: Οταν αντιλαμβάνεται πως η ζημιά φθάνει έξω απ’ την αυλή του φροντίζει να τη σταματήσει εκεί. Μα, ακόμη και αν ο νόμος προλάβει να ψηφιστεί, η εφαρμογή του στα πανεπιστήμια θα αποδειχθεί δύσκολη εξίσωση, για λόγους που έχουμε αναλύσει.
Τα άρθρα ενός νόμου γίνονται πολιτική αν αυτός έχει τους ελάχιστους συμμάχους. Εδώ, όμως, λείπουν οι βασικές συμμαχίες. Ούτε βεβαίως οι φιλελεύθερες δυνάμεις τον στηρίζουν. Φυσικά, όταν κάναμε αυτές τις επισημάνσεις, όταν μιλήσαμε για τη δυσφορία που υπάρχει στον κόσμο της βιομηχανίας και της ναυτιλίας από τη σπουδή της κυβέρνησης να νομοθετήσει τις κυρώσεις των Αμερικανών στην Ευρώπη για τη ναυτιλία και όταν προειδοποιούσαμε πόσο καταλυτικά θα επιδράσει στο εσωτερικό των πανεπιστημίων το νομοσχέδιο της κυρίας Κεραμέως αντιμετωπιστήκαμε με τη συνήθη επιφύλαξη. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Επειδή όμως τα πάντα ρει, η ζωή προχωρά και οι επισημάνσεις αυτές δικαιώθηκαν, σήμερα θα προχωρήσουμε σε ακόμα μία. Προσοχή στις δημοσκοπήσεις! Δεν είναι αυτό που φαίνεται!
Δεν είναι αυτό που νομίζετε! Μετά το Πάσχα -παγκόσμια πρωτοτυπία!- στην Ελλάδα έχουν πραγματοποιηθεί 15 δημοσκοπήσεις. Στη Γερμανία -όπου, ειρήσθω εν παρόδω, ανακάμπτουν οι Χριστιανοδημοκράτες- έχει διενεργηθεί μόνο μία. Εδώ ο κόσμος χάνεται, οι Τούρκοι μάς απειλούν, η εθνική κρίση βρίσκεται επί θύραις, τα νησιά απειλούνται, σιωπηρή επιστράτευση βρίσκεται σε εξέλιξη και εμείς στην Αθήνα κάνουμε δημοσκοπήσεις! Εκτός τόπου και χρόνου! Εντελώς. Σε αφασία. Την ώρα που απειλείται εθνικό έδαφος, κάποιοι έχουν μονίμως τον νου τους στην εξουσία, στην απλή αναλογική, στις ψήφους και τις έδρες που θα πάρουν στις εκλογές και τις κυβερνήσεις συνεργασίας.
Και το πλέον ενδιαφέρον: Οι συσχετισμοί δεν είναι τόσο ευνοϊκοί όσο εμφανίζονται ακόμα και με την καλύτερη ανάγνωση. Οκτώ μονάδες διαφορά σε μη ύποπτη θεωρητικώς περίοδο, τη στιγμή που υπάρχει τεράστια δυσαρέσκεια στις μεσαίες και τις λαϊκές τάξεις για τις τιμές του ρεύματος και στις ελίτ για τις ευρωπαϊκές κυρώσεις, αυτή είναι διαφορά που σε συνθήκες άκρατης πόλωσης συρρικνώνεται, μαζεύεται, μειώνεται.
Σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης τριετίας, πάντα είχα την εντύπωση ότι το Μαξίμου έχει πολύ καλή εικόνα τού τι γίνεται στην κοινωνία. Απ’ όσα ακούω, όμως, να λέγονται δημοσίως από το συνέδριο της ΟΝΝΕΔ μέχρι τα «Ποσειδώνια» έχω τη φρικτή υποψία ότι η κυβέρνηση δεν έχει εντελώς καθαρή εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει στην κοινωνία. Ο κόσμος δυσαρεστείται, αλλά δεν μιλάει. Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για κάθε κοινωνική ομάδα.
Ωστόσο, ό,τι υποστηρίζω αποτελεί προϊόν πληροφόρησης και όχι εκτιμήσεις. Αποτέλεσμα γείωσης με την κοινωνία. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοσκοπήσεις -και αποκαλύφθηκε άλλωστε σε τελευταία έρευνα που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες- είναι ότι οι πολίτες πλέον φοβούνται να πουν τη γνώμη τους σε αγνώστους! Έτσι αντιμετωπίζουν τις εταιρίες – ως αγνώστους.
Πόσο πρώτη θα είναι;
Στην τελική ευθεία για την αναμέτρηση, λοιπόν, είτε επικρατεί στη χώρα πολεμική ατμόσφαιρα λόγω της Τουρκίας στο Αιγαίο είτε εκρηκτικό κλίμα στην κοινωνία και την οικονομία λόγω των συνεπειών που έχει η εφαρμογή των κυρώσεων στην καθημερινότητά μας, θα εκδηλωθούν δυσαρέσκειες.
Σε ποιον βαθμό δεν είμαστε ακόμα σε θέση να γνωρίζουμε. Θα εκδηλωθούν, όμως. Και όποιοι δεν τις διαγνώσουν εγκαίρως για να τις αντιμετωπίσουν, αντί για οχτάρια στις δημοσκοπήσεις, θα κάνουν οχτάρια από τη ζαλάδα του αποτελέσματος. Πρώτη θα είναι Νέα Δημοκρατία – δεν αμφισβητείται αυτό. Πρώτη και με υπολογίσιμη διαφορά. Πόσο πρώτη, όμως; Ο πήχης της δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο πήχης της είναι πόσο από το ποσοστό του 2019 θα καταφέρει να συγκρατήσει. Ας πούμε ότι κρίσιμο θα είναι να αρχίζει το ποσοστό της από τον αριθμό 3. Κάτι που σήμερα φαίνεται να εξασφαλίζει. Σήμερα!
