«Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά, πάντα πάντα θα ‘ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει…»
Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΕΡΓΗ
Οι καταπληκτικοί στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη που μελοποιήθηκαν από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και έγιναν το «Παράπονο» που ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Ελευθερία Αρβανιτάκη στέκονται «μπροστά» στον Αλέξη Τσίπρα σαν μια τεράστια πρόκληση.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναζητά από τους Ελληνες μια «δεύτερη ευκαιρία ζωής», μια «δεύτερη ευκαιρία εξουσίας». Προφανώς, ανάμεσα στα άλλα, για να εξιλεωθεί και για τα μεγάλα λάθη της πρώτης… Το ένα εξ αυτών, φυσικά, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Γιατί ο Τσίπρας με τις κακές επιλογές του ήταν εκείνος που «φόρτωσε» στους Ελληνες την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και μαζί τρία χρόνια πολύ δύσκολα έως τώρα…
Θα υπάρξει και τέταρτο; Μέχρι πρότινος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσκιζε τα ρούχα του υποστηρίζοντας πως η κυβέρνησή του «θα εξαντλήσει την τετραετία» και ότι οι εκλογές θα γίνουν κανονικά το καλοκαίρι του 2023.
Αυτό οδεύει προς την τεκμηρίωση τού «παραμύθια φούρναρης». Οπως, φυσικά, πολλά -πάρα πολλά- απ’ όσα έχει υποστηρίξει δημόσια ο σημερινός πρωθυπουργός. Η πολιτική πιάτσα βουίζει ότι ο Σεπτέμβριος θα μας βρει με εκλογές. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τρέχουν και δεν φτάνουν, καθώς ελλοχεύει πλέον σοβαρός κίνδυνος να… χάσουν το καλοκαίρι τους γυρνώντας τις εκλογικές περιφέρειες. Ε, αν δούμε και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αφήνει στην άκρη τα αγαπημένα του «τριήμερα απόδρασης» και να το γυρίζει σε «προεκλογική εκστρατεία», τότε πραγματικά θα πρέπει να τον/τους… λυπηθούμε! Περισσότερα και από εμάς οι οποίοι θέλουμε έναν μισθό κάθε φορά που πλησιάζουμε το πρατήριο βενζίνης…
Κι ενώ οδεύουμε προς ακόμα μία απόδειξη «κυβερνητικής παραμυθολογίας», ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθεί να χτίσει το δικό του θεμέλιο επιχειρημάτων για να διεκδικήσει από τους Ελληνες τη «δεύτερη ζωή» στην ηγεσία της χώρας. Γνωρίζει πολύ καλά ο Αλέξης Τσίπρας ότι υπάρχουν πλείστα να απολογηθεί -αλλά και να παραδεχθεί- από τα σοβαρά λάθη της πρώτης του θητείας. Ενα εξ αυτών, ίσως το πιο «βαρύ», η άκρατη φορομπηχτική πολιτική στη μεσαία τάξη. Αυτή που «γονάτισε» τους Ελληνες και οδήγησε την πλειονότητα να βάλει τα χέρια της και να βγάλει τα μάτια της ψηφίζοντας Μητσοτάκη.
Για τούτο όμως δεν ευθύνεται ο Ελληνας της μεσαίας τάξης, αλλά ο Τσίπρας και οι υπουργοί του που τον τσάκισαν. «Δεν ήταν δική μας επιλογή. Δεν ήταν καν επιλογή. Ηταν εξαναγκασμός. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να πετύχουμε έναν στόχο εθνικό, την έξοδο από το καθεστώς επιτροπείας και χρεοκοπίας» δήλωσε, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο πρώην πρωθυπουργός.
Πιπέρι στο στόμα. Είπαμε, αγαπητέ, να λέμε -να λέτε, σωστότερα- ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Δεν ήταν «εξαναγκασμός» να ΣΚΙΣΕΤΕ τη μεσαία τάξη μέσα σε μια θητεία τεσσάρων χρόνων. Ηταν συνειδητή απόφασή σας. Θεωρούσατε ότι δεν κινδυνεύετε από τον Μητσοτάκη -το είχατε δείξει και στις προεκλογικές σας ομιλίες- και πιστέψατε ότι ο Ελληνας μπορεί να αντέξει τον «φορομπηχτικό βούρδουλα» για να βγει όσο το δυνατόν συντομότερα από τα Μνημόνια.
Τι… πετύχατε; Μαζέψατε 36 δισεκατομμύρια ευρώ και τα παραδώσατε στον κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του, αφού οι Ελληνες δεν άντεξαν, και με το δίκιο τους, αυτή τη «συμπεριφορά» από «την πρώτη κυβέρνηση Αριστεράς». Τούτη την ώρα ο Αλέξης Τσίπρας λέει: «Είμαστε αυτοί που τώρα ερχόμαστε με βαριά ηθική υποχρέωση και με ισχυρή βούληση να αποκαταστήσουμε την αδικία, δίνοντάς της στήριγμα και σανίδα σωτηρίας από την τρικυμία στην οποία βρίσκεται σήμερα». Ναι, αλλά τότε είχατε «λευκή επιταγή», σήμερα έχετε «παρελθόν» για το οποίο πρέπει να πείσετε τον πολίτη ότι δεν θα επαναληφθεί.
Η «δεύτερη ευκαιρία» είναι δικαίωμα καθενός, όμως η «δεύτερη ζωή» δεν είναι απλό πράγμα, κύριε Τσίπρα. Χρειάζεται ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ απέναντι σε εκείνον που αδίκησες. Χρειάζεται ΠΡΑΞΕΙΣ. Πόσο μάλλον αν αδίκησες πολύ, πάρα πολύ κόσμο. Τη ραχοκοκαλιά αυτής της χώρας…
