Στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο κάναμε πάντοτε ένα βασικό λάθος. Μιλούσαμε για τα εθνικά θέματα, για τον αφελληνισμό της Παιδείας, για την υπογεννητικότητα, για τα ταυτοτικά ζητήματα, χωρίς να συζητάμε και να προτείνουμε για τα θέματα της οικονομίας και των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων για να δημιουργήσουμε το σύγχρονο, ορθολογικό και αποτελεσματικό κράτος που μας αξίζει.
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Στο ζήτημα αυτό αποδείχθηκε για εμάς ιδιαίτερα ωφέλιμη η συνεργασία με τον Θάνο Τζήμερο, διότι πάντοτε έδινε μεγάλη έμφαση στα ζητήματα της οικονομίας και των μεταρρυθμίσεων. Από αυτή αλλά και πολλές άλλες απόψεις μέσα στην ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ η Νέα Δεξιά και η Δημιουργία Ξανά αλληλοσυμπληρώνονται και δημιουργούν όχι απλά ένα άθροισμα, αλλά έναν πολλαπλασιαστή.
Δεν αρκεί να είσαι φλογερός πατριώτης με τη σκέψη σου και τις πράξεις σου προσανατολισμένες κύρια στο μέτωπο αντιπαράθεσης με τον τουρκικό επεκτατισμό από τον Εβρο ως την Καρπασία ή στη Βόρεια Ηπειρο και τον Ελληνισμό των Σκοπίων, για τον οποίο η Τσουδερού συγκέντρωνε στοιχεία αλλά όλα τα κόμματα, πλην ημών, τον αγνοούν. Δεν αρκεί το Νόμος και Τάξη, η υπεράσπιση της παραδοσιακής οικογένειας, όλων όσοι απαρτίζουν την ταυτότητά μας, ήτοι γλώσσα, Ορθοδοξία, κ.ά.
Δεν αρκεί η επισήμανση της υπογεννητικότητας ως πρώτου εχθρού στο βάθος του μελλοντικού χρόνου και του ισλαμικού εποικισμού ως άμεσης ενεστώσας απειλής στα χέρια Τούρκων και ελληνόφωνων αριστερών. Ολα αυτά για την αντιμετώπισή τους, μαζί με την πολιτική βούληση μιας εμπνευσμένης ηγεσίας, που θα διοικεί διά του παραδείγματος, προϋποθέτουν μια ελεύθερη, σύγχρονη και ανταγωνιστική οικονομία.
Η ελευθερία κοστίζει, η προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, η υπεράσπιση και του εκτός ελλαδικών συνόρων Ελληνισμού, προϋποθέτουν ισχύ, προϋποθέτουν χρήμα, οικονομικούς πόρους που θα προέρχονται από μια ρωμαλέα οικονομία, μέσα από την οποία το κράτος, με ορθολογικό τρόπο, θα αντλεί τα κεφάλαια για να δημιουργεί και τη στρατιωτική ισχύ. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, όπως και η αγορά της έτοιμης από το εξωτερικό, προϋποθέτει χρήμα.
Κάποτε στο κάλεσμα του Βασιλιά ή των εκλεγμένων αρχόντων, οι πολίτες οπλίτες έπαιρναν ο καθένας την ασπίδα του, τη λόγχη, το κράνος και το ξίφος του και έσπευδαν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Η τεχνολογία ήταν απλή, την κατείχαν οι μεταλλουργοί που σφυρηλατούσαν τα όπλα και οι ναυπηγοί – ξυλουργοί που ναυπηγούσαν τα πολεμικά πλοία τα οποία επάνδρωναν οι ελεύθεροι Ελληνες και έσπευδαν να συναντήσουν τον εχθρό και να τον νικήσουν.
Σήμερα όλα είναι πολύ πιο πολύπλοκα. Δεν αρκούν η φιλοτιμία και η αυτοθυσία των πολιτών. Ο εχθρός δεν έρχεται να αναμετρηθεί μαζί μας παραταγμένος στον κάμπο των Πλαταιών ή κωπηλατώντας στη Σαλαμίνα. Είναι και στον αέρα και στον βυθό της θάλασσας, και μπορεί όλα να γίνουν χωρίς καν να βλέπουμε ο ένας τον άλλο.
Ομως όλες οι άλλες πτυχές της ζωής, η υγεία, η παιδεία, οι υποδομές, όλα έχουν ως κινητήρια δύναμη και προϋπόθεση την ύπαρξη πόρων, χρήματος. Και αυτό το παράγει μόνο μια δυναμική οικονομία με υγιείς βάσεις και θεσμικό πλαίσιο, το μικρότερο και απλούστερο δυνατό, που αφήνει ελεύθερη τη δημιουργικότητα και το δαιμόνιο του Ελληνα.
Εάν λοιπόν θέλουμε να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας, την ταυτότητά μας, την ίδια μας την ύπαρξη, πρέπει να μιλήσουμε για την οικονομία και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, να συμφωνήσουμε σε ένα μεγάλο σχέδιο αναγέννησης, αληθινού εκσυγχρονισμού, από τον πρωτογενή τομέα, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ως τις νέες τεχνολογίες και την πολεμική βιομηχανία, που στις σοβαρές χώρες είναι ατμομηχανή της ανάπτυξης. Παράλληλα με το να διδάξουμε ξανά τα παιδιά μας πως σκοπός της ζωής είναι η δημιουργία της οικογένειας, μαζί με τη φιλοπατρία και την ευγενή άμιλλα, οφείλουμε να δώσουμε τεράστια σημασία στα θεμέλια της εθνικής ισχύος, που εκτός από ηθικά είναι και οικονομικά.
Ο πατριωτισμός έχει πρωτίστως υπερβατικά στοιχεία, γιατί είναι συναίσθημα και ενσυναίσθηση ταυτότητας. Δεν μπορείς να τον αναλύσεις μόνο με ορθολογικά επιχειρήματα, όπως δεν μπορείς να εξηγήσεις μόνο με λογικά κριτήρια την αγάπη για τα παιδιά σου, τους γονείς σου, τα αδέρφια σου, τη γυναίκα σου.
Οπως όμως αυτή η αγάπη έχει πρακτικά καθήκοντα, το ίδιο ισχύει για την Πατρίδα. Οπως καθήκον μας είναι να είμαστε εργατικοί, νοικοκύρηδες για το σπίτι και την οικογένειά μας, όπου δημιουργούμε τις οικονομικές προϋποθέσεις για να προσφέρουμε στους αγαπημένους μας τα απαραίτητα και πολύ παραπάνω από αυτά, το ίδιο οφείλουμε για το κοινό μας σπίτι, την Ελλάδα, και την ευρύτερη οικογένειά μας, το Εθνος.
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς, Αντιπρόεδρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, www.neadexia.gr