Καλώς λέγεται Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Όποιος μεγαλόσχημος πολιτικός πάει εκεί για να κάνει τη φιγούρα του εκτίθεται
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ίσως η έκθεση του πολιτικού «πρωταγωνιστή» να μην είναι διεθνής, όπως τη θέλει η ονομασία της ΔΕΘ, αλλά σε κάθε περίπτωση ο πολύφερνος περιφερόμενος αερολόγος θα εκτεθεί, στα μάτια όλων όσοι δύνανται να δουν, διότι θα υποχρεωθεί να κάνει αυτό που γνωρίζει: τίποτε το ουσιώδες και μπόλικο κενό πομπώδες.
Αν κυβερνά, θα πάρει μαζί του ένα κοπάδι κομματικών μόσχων, σιτιζόμενων από το πρυτανείο, οι οποίοι θα ξαμοληθούν στα ουζερί, στα ξενυχτάδικα, στις καφετέριες και όπου αλλού βρουν και θα καταναλώσουν όση αιθανόλη και μεθανόλη αντέχουν το ήπαρ, η γαστέρα και το νευρικό τους σύστημα. Στη συνέχεια, ένιοι εξ αυτών θα προσπαθήσουν να δικαιώσουν -τουλάχιστον σε ό,τι τους αφορά- τον χαρακτηρισμό της Θεσσαλονίκης ως «ερωτικής» πόλης, με τα γνωστά κωμικοτραγικά αποτελέσματα, τα οποία πού και πού βρίσκουν τον δρόμο τους μέχρι τις εφημερίδες, το διαδίκτυο και τις δικαστικές αίθουσες.
Ο «κυβερνήτης» θα υποσχεθεί στο πόπολο τα ρέστα, κάτι λιανά που είτε είναι δανεικά είτε πρόκειται για όσα απομένουν από τη μεγάλη κλοπή, την οποία συστηματικά διαπράττει το κράτος σε βάρος όλων όσοι εργάζονται και παράγουν. Ο ενσωματωμένος στην εξουσία Τύπος θα χαλάσει εκατομμύρια γευστικούς κάλυκες της γλωσσάρας του για να γλείψει πατόκορφα την… αυτού μεγαλειότητα και οι ψηφοφόροι, που θέλουν να πειστούν (ένεκα μικροσυμφερόντων ή προγονικών εμμονών) θα πειστούν. Οι μεγαλόσχημοι της αντιπολίτευσης (η οποία είναι κάτι σαν τον γέτι των Ιμαλαΐων και το τέρας του Λοχ Νες, δηλαδή δεν υπάρχει) κάνουν μια από τα ίδια, με τη διαφορά ότι δεν κυβερνούν και γι’ αυτό διαθέτουν κατά τι μικρότερες κουστωδίες και πιο σφιχτούς προϋπολογισμούς. Χαρίζουν πολύ πιο απλόχερα και λαγούς και πετραχήλια, και ολόφρεσκο, μακεδονικό αέρα στους ενθουσιώδεις οπαδούς τους.
Οι συνεντεύξεις Τύπου που παραχωρούν είναι αρκετά πιο «οικογενειακές» υποθέσεις, μια και οι στη φαινομενική αντιπολίτευση ευρισκόμενοι δεν ενδιαφέρουν τόσο τα ΜΜΕ. Μόλις οι αντιπολιτευόμενοι ποπολάροι μπάσουν την κεφάλα τους κάτω από τη φιλόστοργο στέγη της εξουσίας θα τραβούν τους «έγκυρους», «σοβαρούς» και -πάνω απ’ όλα- «υπεύθυνους» εκδότες και δημοσιογράφους, όπως το μέλι τις αρκούδες.
Και η ΔΕΘ θα τελειώσει και τα φώτα θα σβήσουν (αλληλεγγύης στον Ζελένσκι ένεκα) και η ατέρμονος σάχλα θα συνεχιστεί.
