Τεράστια συγκίνηση ένιωσα την ημέρα του αγιασμού στα σχολεία. Ο δεκάχρονος γιος μου, «πεμπτάκι» πια στο Δημοτικό, είχε άγχος από την Κυριακή για το πώς θα ξεκινήσει το σχολείο. Είχε ξυπνήσει τα χαράματα της Δευτέρας από μόνος του και ανυπομονούσε να επιστρέψει στο σχολείο για να δει τους συμμαθητές του.
- Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Είχα και εγώ ένα μικρό άγχος, γιατί, ύστερα από δύο χρόνια απόλυτης καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, είχε απαγορευτεί στους γονείς να συμμετέχουμε στην ιερή τελετή έναρξης για τη σχολική χρονιά. Πολλές σκέψεις γύριζαν στο μυαλό μου. Είχα διαβάσει και πρόσφατα μια άκρως ανησυχητική έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ για μαθητές Δημοτικού, η οποία κατέληγε ότι η καραντίνα και η τηλεκπαίδευση επέφεραν αρνητικά αποτελέσματα στη μαθησιακή εξέλιξη των μικρών παιδιών. Ήμουν και εγώ στρεσαρισμένος.
Άραγε, θα συμμετείχαν οι γονείς στον αγιασμό ή το καθεστώς καραντίνας μάς αποκοινωνικοποίησε εντελώς και χάσαμε επαφή με τις παραδόσεις μας και τη θρησκεία μας; Θυμήθηκα και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγα χρόνια, όταν με μανία έβαλλε κατά της Ορθοδοξίας στα σχολεία μας και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εκριζώσει τόσο το έθιμο του αγιασμού όσο και την πρωινή προσευχή, σε μια προσπάθεια «εκμοντερνισμού» και επίδειξης ανεξιθρησκίας των σχολείων (που ουσιαστικά ήταν στοχευμένο έργο αντιχριστιανισμού).
Όλα αυτά βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ τα προσπάθησε με τις πλάτες διαφόρων ελιτίστικων φιλελευθέρων κύκλων που πρόσκεινται και σε άλλα κόμματα. Ευτυχώς, η Ορθοδοξία μας άντεξε, παρόλο που λαβώθηκε λόγω της απομείωσης της σημασίας του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση, λοιπόν, διαπίστωσα ότι όλοι οι γονείς συμμετείχαν στον αγιασμό. Ούτε ένας μαθητής στο Δημοτικό δεν ήταν μόνος του, ο πατέρας του μαζί με τη μητέρα του στέκονταν λίγα μέτρα μακριά κατά τη λειτουργία από τον ιερέα και έδιναν το φωτεινό παράδειγμα στο παιδί τους. Ολοι μαζί δεχτήκαμε την ευλογία του ιερέα της ενορίας μας και στο τέλος ακούσαμε με προσοχή και ευλάβεια το σύντομο κήρυγμά του και τις συμβουλές που έδινε στους μαθητές. Ρομαντικές σχεδόν εικόνες από μια άλλη Ελλάδα, όπου η Ορθοδοξία οδηγούσε και προστάτευε τη νεολαία.
Οι ανησυχίες μου ήταν έωλες. Κατάλαβα ότι τα παιδιά προσαρμόζονται ακόμα και σε καταστάσεις καταστροφής, που βιώσαμε ως κοινωνία λόγω της πανδημίας, οι θεσμοί –το σχολείο, οι δάσκαλοι, οι ιερείς μας- λειτουργούν απρόσκοπτα και προστατεύουν τα τέκνα μας.
Εύχομαι ολόψυχα καλή σχολική χρονιά σε όλους τους μαθητές, με φώτιση, πρόοδο και αγάπη.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
