Γιατί να πληρώσεις 90 € για ν’ ακούσεις τις πολυλογίες ενός Καναδού, αν δεν έχεις εξοικειωθεί με την εγχώρια πνευματική παραγωγή;
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Όπως αναφέρθηκε και στο χθεσινό άρθρο, ο Jordan Peterson είναι κλινικός ψυχολόγος, έχει διδάξει στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και στο πανεπιστήμιο του Τορόντο κι έγινε διάσημος για τη διαρκή σύγκρουσή του με το συνδικάτο των παλαβομένων ζηλωτών της πολιτικής ορθότητας.
Ήρθε και στην Ελλάδα για να μιλήσει (στα αγγλικά, χωρίς μετάφραση) και είχε ευρύ ακροατήριο. Οι θεατές πλήρωσαν εισιτήριο έως και 90 € για να παρακολουθήσουν τον Jordan Peterson να λέει με χιλιάδες λέξεις τα αυτονόητα. Από όλους όσοι βρέθηκαν στη διάλεξη μάλλον είναι λίγοι εκείνοι που φεύγοντας δεν θα… ψάρωναν σε συζήτηση και δεν θα κοκκίνιζαν τα μάγουλά τους, αν κάποιος δικαιωματιστής, ακροαριστερός ή απλώς νεοταξότης τούς απέδιδε κάποιον από τους χαρακτηρισμούς «ακροδεξιέ», «χριστιανοταλιμπάν», «φασιστόμουτρο», «σεξιστή». Το θάρρος της γνώμης, δυστυχώς, δεν πωλείται σε διαλέξεις. Καλός ο Jordan Peterson, αλλά ίσως οι μαρκετινίστικα δομημένες απεραντολογίες του να μην αρκούν και να μην ταιριάζουν με την ελληνική νοοτροπία, ψυχοσύνθεση, παράδοση και πολιτισμό.
Και το βασικότερο όλων: Έχουμε ρίξει έστω μια ματιά στα ελληνικά και χριστιανικά πνευματικά μας θησαυροφυλάκια πριν χρυσοπληρώσουμε τα καναδικά μπακίρια; Εχουμε αποστηθίσει (ή έστω αναγνώσει μια φορά στη ζωή μας) τα δελφικά παραγγέλματα και τα χρυσά έπη του Πυθαγόρα; Έχουμε ασχοληθεί με την Ιλιάδα, την Οδύσσεια, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τη Θεογονία και τα «Εργα και Ημέραι» του Ησιόδου, την πλατωνική «Πολιτεία», την «Απολογία» του Σωκράτους, με κάποιο εκ των έργων του Ιωάννου Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου; Μελετήσαμε τα «Ηθικά Νικομάχεια» του Αριστοτέλους, τον Καβάφη, την «Ασκητική» του Καζαντζάκη, το έπος του «Διγενή Ακρίτα», τον «Ερωτόκριτο» του Κορνάρου, τη «Χρονογραφία» του Μιχαήλ Ψελλού, την «Αλεξιάδα» της Αννας Κομνηνής, το ποίημα «Φοινικιά» του Κωστή Παλαμά, το «Πνευματικό εμβατήριο» του Αγγελου Σικελιανού, τον Σολωμό, τον Κάλβο; Καταλάβαμε τι θέλουν να μας πουν ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καρυωτάκης; Εχουμε συνειδητοποιήσει την αξία των απομνημονευμάτων του Κολοκοτρώνη και του Μακρυγιάννη;
Ας κοιτάξουμε πρώτα τα του οίκου μας κι ύστερα ασχολούμεθα με τον αξιότιμο δρ Peterson.
