Την ημέρα που διεγράφη από τη Ν.Δ. ο εκ του ΠΑΣΟΚ ορμώμενος βουλευτής Γρεβενών Ανδρέας Πάτσης, μιλούσα στο τηλέφωνο με κορυφαίο υπουργό της κυβέρνησης. Υπουργό άφοβο. Ο οποίος, παρά τη βαριά ατμόσφαιρα που επικρατεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τις υποκλοπές και την ασφάλεια των επικοινωνιών, δεν δίστασε να μου περιγράψει τη δυσάρεστη εμπειρία που είχε κατά τη διάρκεια συναντήσεως στο γραφείο του με δύο νεοσσούς και εκ μετεγγραφής βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι αποδεδειγμένα διαθέτουν «πλάτες» και εντός του Μεγάρου Μαξίμου.
Ο ένας εκ των δύο, μάλιστα, πλασάρεται ως ο γκουρού του φιλελευθερισμού. Ο δε άλλος έχει απασχολήσει προσφάτως αρνητικά την επικαιρότητα για τα ανδραγαθήματά του. Αίτημα και των δύο προς τον υπουργό ήταν να κατευθύνει συγκεκριμένη προμήθεια ΔΕΚΟ του Δημοσίου προς εργοστάσιο της εκλογικής περιφέρειας ενός εκ των δύο, συγκεκριμένης εταιρίας, εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος όμως. Ο υπουργός τούς κοίταξε ψύχραιμα και, πριν τους πετάξει «κομψά» με τις κλοτσιές έξω από το γραφείο του, τους απάντησε:
«Συνειδητοποιείτε, άραγε, τι μου ζητάτε; Να νοθεύσω τον ανταγωνισμό, δίνοντας στην ουσία κρατική ενίσχυση σε εργοστάσιο. Και καλά εσύ, είσαι καινούργιος, αλλά εσύ που κάνεις καριέρα ως φιλελεύθερος στα κανάλια είναι δυνατόν να μου ζητάς τέτοια πράγματα;» Προς έκπληξή του ο υπουργός άκουσε έναν εκ των δύο νεοσσών βουλευτών να τον απειλεί, κάτι που έμοιαζε με «εκβιασμό». «Ξέρετε, αν δεν δεχθείτε το αίτημα της εταιρίας, θα κατατεθεί ένσταση κατά της αποφάσεώς σας» του αποκρίθηκε θρασύτατα. Ο υπουργός δεν «μάσησε» και ευγενικά τους έδειξε την άγουσα για την έξοδο. Σας αποκαλύπτω σήμερα αυτό το περιστατικό – ο υπουργός είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ήθελε να γραφτεί το όνομά του, εκτιμώ- για να σας δώσω μια γεύση περί του τρόπου που κινείται μια βλάσφημη μειονότητα βουλευτών εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ.
Τα κρούσματα δεν είναι ένα και δύο – είναι πολλά. Και προστίθενται στα κρούσματα Πάτση, Μαραβέγια και ενός άλλου, ο οποίος απειλούσε σαν μπράβος τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ Κωνσταντίνο Ράμμο ότι «θα τα πούμε έξω από την Εξεταστική». Δυστυχώς, η εντύπωση που επικρατεί στη συντριπτική πλειονότητα των υγιών μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. είναι ότι οι νεοεκλεγέντες βουλευτές, που έχουν ύφος ακόμη και όταν αποκαλύπτονται επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, έχουν πολιτικούς προστάτες. Δεν είναι μόνοι. Και αυτό είναι κάτι πολύ νέο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., πολλοί βουλευτές της οποίας κυριολεκτικά πένονται – δεν τα βγάζουν πέρα. Το γεγονός ότι δεν ομιλεί και δεν παραπονείται κανείς δημοσίως, πλην εξαιρέσεων (για παράδειγμα, οι Κουμουτσάκος, Ευθυμίου, Τζαβάρας, Κακλαμάνης, Κυρανάκης), δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει θέμα. Αλλά, επειδή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα λειτουργεί ένα είδος στρατιωτικού νόμου (δεν επιτρέπεται η κατάθεση ερώτησης ή επερώτησης σε υπουργό άνευ αδείας του επιλοχία) και κανείς δεν μιλά, αυτό δεν παίρνει έκταση.
Το πρόβλημα υπάρχει, όμως. Και είναι διπλό: Οι παλαιοί κοινοβουλευτικοί, που δεν διανοήθηκαν να κάνουν δήλωση έστω που να δημιουργεί πρόβλημα στην παράταξή τους (ακόμη και όταν διαφωνούν), είναι γενικώς αποκαρδιωμένοι από τα «στραβά μάτια» που γίνονται στους εκλεκτούς της κεντρικής κυβέρνησης. Όλοι μαζί διαπιστώνουν τι ζημιά προκαλείται στην κοινωνία από τους νεοείσακτους, οι οποίοι εισήλθαν στο ιερό του κόμματος χωρίς να ελεγχθούν προσεκτικά τα «πιστοποιητικά» σοβαρότητάς τους και συμβατότητάς τους με την παράταξη. Η εξέλιξη αυτή δικαιώνει την κριτική που ασκούμε με αγωνία από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης της Ν.Δ. για τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της παράταξης, που οδηγεί στην αλλοίωση της ταυτότητάς της και εν τέλει στη μετάλλαξή της. Άλλο πράγμα οι μεμονωμένες μετεγγραφές αξίων και άλλο πράγμα η επέλαση πολιτικών με κουλτούρα ξένη προς αυτήν στο ιερό της παράταξης.
Ο τρόπος που χειρίστηκε την κρίση με την εισπρακτική του εταιρία ο εκ της ΠΑΣΠ προερχόμενος βουλευτής Ανδρέας Πάτσης είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Δεν είναι δυνατόν να καταδικάζεται η Ν.Δ. να κολυμπά στον βούρκο επειδή κάποιοι, που εξελέγησαν με τη σημαία της και έχουν ισχυρές «πλάτες», ανδρικές και γυναικείες, το θεωρούν αυτό απολύτως φυσιολογικό. Δεν είναι. Η διεύρυνση που επιχειρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι καλοδεχούμενη και αποδεκτή. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνήθιζε να λέει πως «εγώ δεν έχω πρόβλημα με αυτούς που ζητούν να ενταχθούν στη Ν.Δ. και να μας προσκυνήσουν – πρόβλημα έχουν αυτοί που, παρά όσα έχουν εναντίον μας, προσκυνάνε!». Το πρόβλημα αρχίζει και υπάρχει όταν αυτοί που προσκυνάνε αλλάζουν το DNA της παράταξης, της αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία και τις αρχές, και τη μετατρέπουν σε κάτι άλλο από αυτό που ήταν δεκαετίες ολόκληρες.
Το πρόβλημα υπάρχει όταν η Ν.Δ. καλείται να προσκυνήσει τις «αρχές» των προσκυνημένων της! Η Ν.Δ. δεν είναι σημαία ευκαιρίας για μπίζνες. Το βουλευτικό αξίωμα δεν είναι επάγγελμα. Οι βουλευτές εκλέγονται για να αλλάζουν τις ζωές των άλλων και όχι για να διαλύουν με πλειστηριασμούς τις ζωές των άλλων. Και, πάντως, δεν εκλέγονται βουλευτές για να αλλάξουν τη δική τους ζωή. Η καλογερική είναι βαριά. Και, για να το πούμε με παράδειγμα, η παράταξη που ψήφισε το 2008 την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμό φιλοξένησε στην Κοινοβουλευτική της Ομάδα βουλευτή ο οποίος προγραμμάτιζε να εκπλειστηριάσει περιουσίες Ελλήνων! Είναι Ν.Δ. αυτός;
