O αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να επισκεφθεί σε αυτή τη συγκυρία νομούς της δυτικής Μακεδονίας, και ιδιαιτέρως τους νομούς Καστοριάς και Φλώρινας.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Προφανώς διαβάζει τις δημοσκοπήσεις, μαθαίνει ότι η κυβέρνηση υποχωρεί ραγδαία σε αυτούς τους νομούς, στους οποίους μικρότερα κόμματα της Δεξιάς δρέπουν τη διαμαρτυρία, και θέλησε να δώσει το «παρών». Οταν κάποιος, όμως, είναι άγευστος της Ιστορίας, της παράδοσης, της Ορθοδοξίας και των διακυβευμάτων που κρίνονται σε αυτή την ακριτική περιοχή, στο τέλος καταντά να κάνει μία τυπική περιοδεία της… χειραψίας σε εμπορικούς δρόμους για τις ανάγκες των τηλεοπτικών πλάνων με σκηνοθετημένο «μπούγιο», να συναντά δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους σε κλασικές συσκέψεις σε δημαρχεία, να ασχολείται με όντως σοβαρά θέματα, όπως η τηλεθέρμανση της περιοχής, να συστήνεται σε κάποιον καλλιτέχνη που έχουμε δει στο παρελθόν σε μια πολύ ωραία εκπομπή της Ινας Ταράντου, και τέλος. Αντε και να πιει κανένα τσίπουρο στους δρόμους. Και αυτό ονομάζεται επίσημη επίσκεψη αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Μακεδονία.
Λυπούμεθα, αλλά δεν είναι. Και δεν είναι, διότι για να προσκυνήσεις τα ιερά χώματα της Μακεδονίας πρέπει να ακουμπήσεις την Ιστορία και να μην ασχολείσαι μόνο με θέματα της οικονομίας.
Πρέπει προηγουμένως να διαβάσεις λίγο Ιωνα Δραγούμη, να μάθεις τι έγινε στη Μάχη της Κλεισούρας με τους Γερμανούς για να στείλεις μηνύματα εθνικής ενότητας, να πας στο τέλος του πουθενά για να δεις πώς πέντε μοναχές κρατούν ανοικτή την ιστορική μονή της Παναγίας Κλεισούρας, να επισκεφτείς τον τάφο του Παύλου Μελά για να αναγνωρίσεις τη συνεισφορά του στη διαμόρφωση της ελληνικής Μακεδονίας μέσω της θυσίας του. Πρέπει να πας στο μυστικό Μουσείο Σωσσίδη για να δεις από κοντά αυθεντικές στολές της Αμαλίας και του Οθωνα, και βεβαίως με σύγχρονους όρους να συναντήσεις, εκτός από δημάρχους, φορείς και αμφορείς, και αυτούς που συνεχίζουν σήμερα την παράδοση στην περιοχή.
Όπως ο σύλλογος Αριστοτέλης, με το πλούσιο έργο και τα δεκάδες τμήματα επιμόρφωσης, που σκοπό έχουν να δείξουν την Ιστορία και την παράδοση αυτού του τόπου. Πρέπει, επίσης, όσο βρίσκεσαι στην Καστοριά να πας εκεί στο Μουσείο του μακεδονικού Αγώνα δίπλα στο διάσημο «Ντολτσό» για να δεις στολές, όπλα, αντικείμενα ηρώων για να αισθανθείς έστω και λίγο από πού ερχόμαστε. Οφείλεις, επίσης, αν έχεις συναίσθηση Ιστορίας, να πας στο χωριό όπου μεταξύ των πεσόντων στους ελληνοαλβανικούς πολέμους είναι και το όνομα του διαθέτοντος ελληνική συνείδηση ντόπιου Μακεδόνα Νικολάου Γρόιου, ο οποίος ήταν ο πατέρας του γενίτσαρου μετέπειτα πρωθυπουργού των Σκοπίων Νικόλα Γκρουέφσκι.
Αλλά ο κ. Τσίπρας θέλει να αφήσει πίσω του την Ιστορία. Καμαρώνει για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν τολμάει να πάει ούτε μια βόλτα στους Ψαράδες και στο τριεθνές, για να δει τι θα του πούνε οι ντόπιοι για το μεγάλο επίτευγμά του τέσσερα χρόνια μετά. Και για το γεγονός ότι οι γείτονες, αξιοποιώντας ρύθμιση της συμφωνίας ΤΟΥ, πέτυχαν με απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας την ίδρυση σωματείου το οποίο έχει ως σκοπό τη διάδοση της μακεδονικής γλώσσας. Δεν τολμά ούτε βαρκάδα στο τριεθνές να πάει, για να του δείξουν τις απόκρημνες σκήτες των αγίων μας και των μοναχών μας.
Πίσω, λοιπόν, από την αμήχανη επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ακριτικές περιφέρειες που θα γίνουν μονοεδρικές και θα αποκτήσουν ιδιαίτερη σημασία στις δεύτερες εθνικές εκλογές κρύβεται στην πραγματικότητα και η αχίλλειος πτέρνα του κόμματος της Αριστεράς. Δεν μπορεί να βρει εθνική συχνότητα για να συντονιστεί με χιλιάδες Ελληνες που έχουν τις ίδιες ανησυχίες μαζί τους, γιατί το DNA του κόμματος αυτού δεν αλλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πατριωτικό κόμμα στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων όπως τα Ελληνοτουρκικά, στα οποία σιωπηρά συμφωνεί με χωρικά ύδατα στα έξι μίλια, όπως το Μακεδονικό, με τα γνωστά απογοητευτικά αποτελέσματα, όπως και στο Μεταναστευτικό. Οπου ταυτίστηκε με τα ψεύδη του «Spiegel» για την υποτιθέμενη νεκρή μικρή Μαρία στη νησίδα του Eβρου προκειμένου να αντιπολιτευτεί την κυβέρνηση.
Στην ουσία, όμως, αντιπολιτευόταν την ίδια την Ελλάδα. Oπως πραγματοποιεί, λοιπόν, την επίσκεψή του σήμερα στη δυτική Μακεδονία ο κύριος Τσίπρας με το πρόγραμμα που γνωρίζουμε, είτε έκανε μία περιοδεία στη δυτική Αθήνα είτε στη δυτική Μακεδονία είναι ένα και το αυτό. Εχει ελάχιστες ιστορικές παραστάσεις για το έδαφος που πατάει. Εχει ελάχιστη συναίσθηση του τι παίχτηκε σε αυτό το έδαφος πριν από 110 χρόνια στους βαλκανικούς πολέμους.
Αγνοεί γιατί ό,τι συνέβη τότε είναι σαν να συνέβη χθες και γιατί πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις και ο ίδιος να μην ολιγωρούν στην υπόθεση των Σκοπίων, αλλά να την καταλαβαίνουν βαθιά μέσα τους. Aν, όμως, δεν ξέρεις τι έκαναν οι Βούλγαροι εκεί προ αιώνος και γιατί μας ζητούν τα κόκαλα του βασιλέως τους Σαμουήλ, επιτρέπεις να ανοίγει με την υπογραφή σου θέμα μακεδονικής μειονότητας στην ελληνική Μακεδονία. Τόσο άσχετος.
Αγευστος της Ιστορίας, της παράδοσης και της Ορθοδοξίας, δύσκολο να συναντήσει κανείς τις πλειοψηφίες στην ελληνική κοινωνία, παρά μόνον περιστασιακά και σε μεγάλες κρίσεις. Επειδή στην Αθήνα αυτές οι αξίες λιθοβολούνται διαρκώς, στον ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι δεν αντέχουν στην επαρχία. Κι όμως! Η επαρχία μπορεί να ξεχωρίσει τις τιμές από τις αξίες του έθνους.
Γι’ αυτό το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει μετά ταύτα είναι το εξής: αφού δεν τους καταλαβαίνεις, τι πας να κάνεις στη Μακεδονία, Αλέξη;
