Ο,τι και αν πούμε εμείς, ό,τι και αν πουν οι ακραίοι συστημικοί βουλευτές της Ν.Δ. που ανακάλυψαν τη βασιλεία στα γεράματά τους (γιατί στα νιάτα τους φλέρταραν με τον φασισμό), ό,τι και αν πει το περιδεές Μαξίμου, που βλέπει όλες τις εξελίξεις μέσα από χονδρά κεντρώα πράσινα γυαλιά, σημασία έχει πώς προσέλαβε ο κόσμος, η ευρεία βάση της συντηρητικής παρατάξεως, αυτό που συνέβη με την κηδεία του βασιλέως Κωνσταντίνου. Ξέρετε πώς το προσεγγίζει; Απλά.
Για να συμφωνεί με τη Ν.Δ. η Αριστερά και να κρατά χαμηλούς τόνους απέναντι στην απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου, σημαίνει ότι η Ν.Δ. προσκύνησε ακόμη μια φορά την Αριστερά. Εκανε το θέλημά της και πάλι. Σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε κάποτε ο Σαρκοζί στο βιβλίο του «Κατάθεση», αυτό που συνέβη σήμερα είναι ότι «η Δεξιά ζήτησε ακόμη μια φορά συγγνώμη που δεν είναι Αριστερά». Στο πλαίσιο αυτό, η δήλωση που έκανε χθες ο Αντώνης Σαμαράς μάλλον υπηρεσία προσφέρει στον Κυριάκο, γιατί εκτονώνει κάπως τα πράγματα στο εσωτερικό της παράταξης. Κάπως. Οχι απολύτως, όμως. Διότι οι δεδομένοι, που βρέξει χιονίσει πάνε την κάλπη και ρίχνουν ψηφοδέλτιο «Ν.Δ.» δαγκωτό, αρχίζουν να επαναστατούν. Αισθάνονται βαθιά προσβεβλημένοι. Ηττημένοι.
Και επεισόδια όπως αυτό με την κηδεία του Κωνσταντίνου εντάσσονται, σύμφωνα με την αντίληψή τους, σε μια μακρά αλυσίδα λαθών που τώρα, είτε το πιθανότερο στο μέλλον, θα οδηγήσουν στη ρευστοποίηση της παράταξης με την παρούσα μορφή της. Η συμπεριφορά απέναντι σε κάποιον που υπήρξε ο ανώτατος άρχων και δεν βγήκε ποτέ στο αντάρτικο επί Μεταπολιτεύσεως να αμφισβητήσει το πολίτευμα προστίθεται σε μακρά σειρά γεγονότων που αφορούν τον τρόπο που προσεγγίζει η κεντρώα Ν.Δ. θέματα ιστορίας, θρησκείας, παιδείας, κοινωνικής συνοχής, θεσμών, οικογένειας, αξιών κ.λπ.
Οι φωστήρες του Μαξίμου που συνεβούλευσαν τον κύριο Μητσοτάκη να χειριστεί με τόση απάθεια ένα ιστορικό πρόσωπο, με τις θετικές και τις αρνητικές πτυχές που το συνοδεύουν, αποδεικνύουν ότι δεν έχουν την παραμικρή ψυχική επαφή με τον κόσμο που θα κληθούν να εκπροσωπήσουν στα παράθυρα των καναλιών στις προσεχείς εκλογές. Ανεξαρτήτως των λαθών που οδήγησαν στην εκτροπή του 1967 και επισημάναμε χθες, ο συντηρητικός κόσμος είναι ιστορικά δεμένος με τον βασιλικό θεσμό. Οχι με τον Κωνσταντίνο προσωπικά, αλλά με τον βασιλικό θεσμό.
Μέχρι της ρήξεως του 1963, που τόλμησε ο «εκ Κιούπκοϊ» ορμώμενος Καραμανλής, και της επικυρώσεως αυτής στο δημοψήφισμα του 1974, οι διαχωριστικές γραμμές στην Ελλάδα ήταν δύο: Οι βενιζελικοί και οι διά του Λαϊκού Κόμματος βασιλικοί. Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις Σέρρες ήταν φιλοβασιλική, το σπίτι του είχε γίνει επανειλημμένως στόχος επιθέσεων βενιζελικών. Ολος αυτός ο κόσμος, λοιπόν, που στο δημοψήφισμα του 1974 ψήφισε «Προεδρευόμενη Δημοκρατία» λόγω Καραμανλή, δεν χρέωσε αποκλειστικά τις ευθύνες για την τροπή των πραγμάτων στη βασιλεία. Σε εξωτερικές δυνάμεις που μας ζήτησαν συγγνώμη για το πραξικόπημα (ο Κλίντον το 1999) χρέωσε την ευθύνη, καθώς και στις ανεύθυνες δυνάμεις του Κέντρου, που πυροδότησαν την ανωμαλία.
Γι’ αυτό και μέχρι τώρα σε συγκεκριμένες περιφέρειες της χώρας στην Ελλάδα τα σπίτια και τα εστιατόρια συντηρητικών οικογενειών κοσμούν ακόμη φωτογραφίες του Παύλου, του Κωνσταντίνου και της Αννας Μαρίας. Σε νομό της Βορείου Ελλάδος όπου στεγάζεται το υπόγειο μυστικό μουσείο Σωσσίδη (το επισκέφθηκε προσφάτως ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης) φυλάσσονται τρεις αυθεντικές φορεσιές της βασιλίσσης Αμαλίας και του Οθωνος. Ολος αυτός ο κόσμος απορεί λοιπόν όταν η παράταξη συμπεριφέρεται και τοποθετείται «βενιζελικά». Πόσο μάλλον που το ίδιο «βενιζελικό» Κέντρο αποθέωσε προσφάτως καιροσκοπικά τον θεσμό της βασιλείας με αφορμή την κηδεία της Ελισάβετ στη Βρετανία και μας έδειξε σε ζωντανή μετάδοση ακόμη και την κρύπτη στην οποία ετάφη η βασιλομήτωρ. Τι Κέντρο είναι λοιπόν αυτό που ως λιγούρης των γαλαζοαίματων μας μαθαίνει και την τελευταία λεπτομέρεια του τυπικού της κηδείας εκείνης για να φεύγει η συζήτηση από τα εσωτερικά, αλλά όταν πρόκειται για βασιλέα αρχηγό κράτους που γεννήθηκε, μεγάλωσε και υπηρέτησε στον Στρατό στην Ελλάδα συμπεριφέρεται φοβικά και εκδικητικά;
Κάτι ακόμη: Υποτίθεται ότι η απόδοση των τιμών και το λαϊκό προσκύνημα, που επετράπη ακόμη και για τον αδικοχαμένο λαϊκό τραγουδιστή Παντελίδη, το φέρετρο του οποίου σκεπάστηκε το 2016 με την ελληνική σημαία, απαγορεύτηκαν για να μη χαθεί ο κεντρώος χώρος στις προσεχείς εκλογές.
Αλήθεια, αυτός ο χώρος του Κέντρου δεν προσβάλλεται με τα θεσμικά καραγκιοζιλίκια για τις υποκλοπές; Ο Κωνσταντίνος είναι το πρόβλημά του; Μόνο το παρελθόν τον ενοχλεί; Το παρόν καθόλου
