Το 1993 έπειτα από συζήτηση στο Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ήμουν τότε από τα νεότερα μέλη του Δ.Σ.) αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που δημιουργούσαν για τη χώρα μας, και ειδικότερα για τη Θεσσαλονίκη, οι μετά το 1989 γεωπολιτικές εξελίξεις και να ιδρύσουμε την Ενωση Βαλκανικών Δικηγορικών Συλλόγων, με στόχο τη γνωριμία των λαών, την άμβλυνση των αντιθέσεων και την καλλιέργεια κλίματος φιλίας και συνεργασίας. Ημουν μέλος της επιτροπής που επισκέφθηκε όλες τις βαλκανικές χώρες, συζήτησε με όλους τους δικηγορικούς συλλόγους και στις 23/6/1995 υπογράφηκε πανηγυρικά στη Θεσσαλονίκη το καταστατικό της ένωσης, με συμμετοχή των εθνικών δικηγορικών συλλόγων από Αλβανία, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Κύπρο, με τον ΔΣΘ να λειτουργεί ως ελληνική, εθνική αντιπροσωπία σε ρόλο συντονιστή και τον σύλλογο των Σκοπίων σε ρόλο παρατηρητή…
Στο πλαίσιο της ένωσης αυτής διοργανώθηκαν επιστημονικά συνέδρια σε όλες τις χώρες, τους βοηθήσαμε να αποκτήσουν κώδικες δικηγόρων, να προβάλουν την αναγκαιότητα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών ελευθερίας και δημοκρατίας… Ταυτόχρονα πετύχαμε κι αρκετά με πρακτικό αντίκρισμα, κι ενδεικτικά αναφέρω ότι τον Απρίλιο του 2007 συμφώνησαν όλοι να γίνει στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με το Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου, κέντρο διαιτησίας για τις εμπορικές διαφορές από όλα τα βαλκανικά κράτη, με στήριξη από όλους τους δικηγορικούς συλλόγους, που δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε με ευθύνη και κρατικών παραγόντων από τη χώρα μας.
Με την παρουσία μας μέσω εκδηλώσεων σε όλα τα Βαλκάνια γνωρίσαμε και τον άγνωστο Ελληνισμό των Βαλκανίων, ελληνικής καταγωγής πολίτες, τους οποίους βοηθήσαμε να λειτουργούν ως γέφυρα φιλίας της χώρας που ζουν με την Ελλάδα. Υπήρχαν τεράστιες δυνατότητες τότε (και τώρα, αλλά σε μικρότερο βαθμό) να λειτουργεί η χώρα μας σε πρωταγωνιστικό ρόλο και να επηρεάζει την πολιτική των γειτονικών χωρών, αλλά ελλείψει οράματος δεν αξιοποιήθηκαν οι ευκαιρίες…
Τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή επίσκεψη συναδέλφου από τα Σκόπια που μου ανέφερε ότι τώρα όσοι έχουν κάποια χρήματα στη γειτονική χώρα θέλουν να αγοράζουν ακίνητα στη Θεσσαλονίκη και να μάθουν ελληνικά τα παιδιά τους, με στόχο να επισκέπτονται συχνά την Ελλάδα, να κάνουν διακοπές στη Χαλκιδική και τα νησιά και με το όνειρο κάποτε να μπορούν να σπουδάζουν και στην Ελλάδα… Ο συνάδελφος εξέφρασε την απορία του γιατί η Ελλάδα δεν αξιοποιεί το ενδιαφέρον των γειτόνων να μάθουν τα παιδιά τους ελληνικά, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μετέχουν της ελληνικής παιδείας, κάτι που μακροπρόθεσμα πολλαπλά θα ωφελήσει την Ελλάδα, και γιατί δεν ιδρύεται ένας πιστοποιημένης φορέας διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε όλα τα Βαλκάνια.
Υπάρχει ανάγκη η χώρα μας να χαράξει μια νέα βαλκανική πολιτική, που θα απευθύνεται στους λαούς των γειτονικών χωρών, μια πολιτική που θα εκφράζει τις αρχές της ελευθερίας και δημοκρατίας, δίνοντας τη δυνατότητα στους γειτονικούς λαούς να μετέχουν της ελληνικής παιδείας. Για το πόσο επηρεάζει η ελληνική παιδεία ενδεικτικά αναφέρω ότι κάποιοι ηγούμενοι μοναστηριών που υπάρχουν στα Σκόπια, που μόνασαν κάποιο διάστημα στο Αγιον Ορος, έπεισαν το 2018 τους ιθύνοντες στη χώρα τους να αλλάξουν την ονομασία της εκκλησίας τους κι αντί της Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας να επιδιώξουν να γίνουν δεκτοί από το Πατριαρχείο ως Αρχιεπισκοπή Αχρίδας…
Είναι ανάγκη η χώρα μας, λειτουργώντας με οδηγό τις αρχές του οικουμενικού Ελληνισμού, να χαράξει μια νέα βαλκανική πολιτική και με διαβατήριο τον πολιτισμό μας θα βρει ανοικτές όλες τις πόρτες και τα αποτελέσματα σε βάθος χρόνου θα είναι εντυπωσιακά, με πολλαπλά οφέλη για την ευρύτερη περιοχή, αλλά και για τη χώρα μας.
-Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
