Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο. Αλλωστε πού να συναντηθούμε με τον κ. Σκέρτσο; Δεν είχα ποτέ πάρε δώσε με τα πουλέν του Σημίτη και των πέριξ αυτού. Ισως φταίνε και μερικές τραυματικές εμπειρίες, όπως Ιμια, γκριζάρισμα Αιγαίου, Οτσαλάνειο Αγος, S300, η ληστεία του λαού μέσω Χ.Α. και πολλά άλλα.
Προφανώς και ο «κοντός, σπυριάρης, μαρτυριάρης», σύμφωνα με το θρυλικό σύνθημα μιας πορείας άνω των 100.000 πολιτών, μετά την προδοσία του Κούρδου ηγέτη, που μας έκανε για λίγο διεθνή ρουφιάνο, θα είχε και κάποιους ικανούς γύρω του. Αν ανάμεσά τους είναι και ο πρώην συνεργάτης του Στουρνάρα, ο Υπουργός Επικρατείας του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν το ξέρω ακόμη.
Αλλά και η λέξη «Στουρνάρας» με κάνει να κουμπώνομαι. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί όλες οι κυβερνήσεις ψωνίζουν από το σούπερ μάρκετ «Σημίτης». Λέτε να είναι γιατί το συστηματάκι αυτό, όπου ανακυκλώνονταν ως τραπεζίτες και παλιοί κνίτες, ήταν τάλε κουάλε με το βαθύ κατεστημένο; Ζε νε σε πα, που θα έλεγε και ο συνάδελφός μου Μιχάλης Δημητρακόπουλος.
Για να το συνοψίσω, τα έγραψαν άλλοι αναλυτικότερα, ο Σκέρτσος τοποθετήθηκε με μια εσάνς απαξίας για τους δεξιούς, τους συντηρητικούς ψηφοφόρους και πως η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα να τους δυσαρεστήσει.
Κατανοητό μια κυβέρνηση, οποιαδήποτε κυβέρνηση, να θέλει να εκφράσει όσο μεγαλύτερο αριθμό πολιτών στο πολιτικό φάσμα. Αν απευθύνεσαι μόνο στον σκληρό πυρήνα σου, η προοπτική νίκης και ακόμη περισσότερο αυτοδυναμίας απομακρύνεται. Οταν όμως έχεις σύγχυση στο κεφάλι σου για το τι θέλει η πλειοψηφία και τι είναι το περιβόητο Κέντρο και καταλήγεις να θεωρείς βόδια, όπως τους είχε χαρακτηρίσει η ταλαίπωρη Βίβιαν, τους Δεξιούς, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, διότι όλος ο συλλογισμός βασίζεται επί εσφαλμένων προϋποθέσεων.
Καταρχάς, εάν θεωρείς πως οι Δεξιοί ψηφοφόροι είναι δεδομένοι, πρόβατα, που θα μείνουν φοβισμένα στο μαντρί, τότε ψώνισες από σβέρκο και στις εκλογές κινδυνεύει ο κύριος Υπουργός να γίνει ο δικός του κόκκινος. Θα ήθελα να ρωτήσω, π.χ., η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, που ξεκίνησε ως κωμωδία και κατέληξε, όπως είχαμε προαναγγείλει, σε βατερλό, υπό τη χλεύη και τις επινίκιες ιαχές της αριστερίλας, είναι και αυτή «προοδευτική», «κεντρώα» πολιτική;
Αν ο Νόμος, η Τάξη, η ευπρέπεια είναι «δεξιές», τότε έχουμε συντριπτική πλειονότητα Δεξιών, διότι η συντριπτική πλειονότητα αντιτίθεται στην μπίχλα, στην ανομία, στην απόλυτη ξεφτίλα της βρομιάς και του αριστερόστροφου φασισμού στα Πανεπιστήμια. Τώρα οι βάνδαλοι κοπρίτες «αγωνίζονται» να μη γίνουν ηλεκτρονικές εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Και έχουν δίκιο οι σύντροφοι, κύριε Σκέρτσο μου! Αμα δεν μαζευτούν στο αμφιθέατρο, πώς θα τους τραμπουκίσεις, πώς θα κάνεις επίδειξη δύναμης με ροπαλοφόρους, πώς θα διαλύεις συνελεύσεις και θα ανατρέπεις δημοκρατικές αποφάσεις, αν γίνονται ηλεκτρονικά και χωρίς φόβο; Τόσο know how τραμπούκικου κόκκινου φασισμού θα πάει χαμένο. Διότι, όπως έχει αποδειχθεί στα κοινωνικά δίκτυα, παρότι τα τρολ της αριστερίλας μοιράζουν ψόφους και υποσχέσεις για «πηγάδες», η επανάστασις δεν έχει προχωρήσει ούτε βήμα ηλεκτρονικώς.
Αυτή η ανοχή και φοβικότητα απέναντι στους τραμπούκους της αριστεράς δεν είναι «κεντρώα» πολιτική. Ικανοποιεί μια αλητεία μηδενιστών που δεν ψήφισαν και δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσουν Ν.Δ. και δυσαρεστεί την πλειονότητα των συνετών λογικών ανθρώπων, που θέλουν να τελειώσουμε με αυτές τις εστίες ανομίας και κοινωνικής μόλυνσης και να επανέλθει η Παιδεία στον συνταγματικό της σκοπό. Αρθρο 16, παράγραφος 2, κύριε Σκέρτσο μου.
Δεν ξέρω επίσης πόσο «κεντρώα» πολιτική είναι και ποιο ποσοστό εκφράζει η πολιτική που φοβάται να σπάσει τον μαγνήτη των παροχών που φέρνουν στα σύνορά μας στρατιές παρανόμων, παροχές που διαφημίζουν οι δουλέμποροι σε υποσαχάρια Αφρική και Ασία.
Η σχιζοφρενική πολιτική συνεχίζεται. Από τη μια, και εμείς το έχουμε αναγνωρίσει και στηρίξει πάση δυνάμει, το Λιμενικό δίνει μάχες, επεκτείνεται ο φράχτης, Σώματα Ασφαλείας και Ενοπλες Δυνάμεις υπερβάλλουν εαυτόν, όπως έγινε στον Εβρο, όπου βάλαμε πλάτη χωρίς γκρίνια και μισόλογα, όμως από την άλλη η κυβέρνηση δεν κάνει το σημαντικότερο: να σπάσει τον μαγνήτη, να κόψει παροχές, σπίτια και επιδόματα, και να υλοποιήσει αυτό που ψέλλιζε ή υπονοούσε προεκλογικά, να μαζέψει τους εισβολείς σε κλειστά κέντρα κράτησης σε απομονωμένα νησιά.
Αν τολμούν, ας κάνουν ένα δημοψήφισμα και θα δουν πως η πλειονότητα από τις παρυφές και τμήμα της αριστεράς, ως την άκρα Δεξιά, θα χειροκροτούσε κάτι τέτοιο. Ο λόγος είναι ο φόβος της σύγκρουσης με το ευρωδιευθυντήριο, το οποίο έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης, διότι στην ουσία επιδοτεί τη λαθρομετανάστευση και μπουκώνει με δισεκατομμύρια ευρώ τον μεγαλύτερο δουλέμπορο – διακινητή, την ισλαμοφασιστική Τουρκία του Ερντογάν. Και αυτή η πολιτική δεν είναι «κεντρώα», αλλά παράλογη. Η ανάγκη και η κοινή λογική πρέπει να επικρατήσει του φόβου.
Να ρωτήσω και για μια άλλη πολιτική δισταγμού, αδράνειας. Η κουτσή Μαρία γνωρίζει, υπάρχει και έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., που μόλις τη δημοσίευσε σε διαδικτυακή εκπομπή του ο Θάνος Τζήμερος, κατέβηκε η έκθεση από την ιστοσελίδα της Αστυνομίας, πως συγκεκριμένη ομάδα ψευτοευπαθών και επιδοματιών είναι πρωταθλητές στην εγκληματικότητα.
Τι κάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την ασυδοσία τους με τα νόμιμα όπλα μιας δημοκρατίας; Τίποτα. Για τη λεηλασία μετάλλων, από την προτομή του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι ως μετασχηματιστές της ΔΕΗ, πομόνες γεωτρήσεων, καλώδια του ΟΣΕ, ως ηλιακούς θερμοσίφωνες, τι έκανε η κυβέρνηση, που θα βελτίωνε πολύ την ποιότητα ζωής των πολιτών, που υποφέρουν; Τίποτα.
Είναι δύσκολο να μιμηθούν τους Γάλλους; Μητρώο εισερχόμενων υλικών στις επιχειρήσεις ανακύκλωσης, συναλλαγή μόνο μέσω τραπέζης, κάμερες και αυστηρή αστυνόμευση. Ετσι το τέλειωσαν. Εμείς δεν βάζουμε ούτε κάμερες σε δημόσιους χώρους, γιατί δεν το επιτρέπουν οι καταβόθρες κονδυλίων που θρέφουν κώλο, κάνουν νόσφιση δικαστικής εξουσίας και υποδύονται τις «ανεξάρτητες αρχές».
Αντί να κάνουν αυτά, να ψηφιστούν ειδικοί αυστηρότεροι νόμοι, να εφαρμοστεί ένα σοκ και δέος μηδενικής ανοχής, να τους κόψουν τα ρατσιστικά σε βάρος της πλειονότητας επιδόματα, να τους πάρει τα παιδιά που εκμεταλλεύονται στο έγκλημα η Πρόνοια, η κυβέρνηση και ο Σκέρτσος μαζί παίζουν τις λίλιζες, τους σέρνει η αριστερίλα από τη μύτη, όπως ο Χλέμπουρας του Αρκά την αρκούδα, τον Βαγγέλη, χωρίς να έχουν την ευφυΐα και το πικρό χιούμορ του.
Είναι λοιπόν «κεντρώα» η φοβική και διστακτική πολιτική μπροστά στο έγκλημα, που δεν τολμά ούτε να κάνει πραγματικά τα ισόβια στα ειδεχθή εγκλήματα, είναι πολιτική που φτιάχνει μια νικηφόρα πλειοψηφία; Οχι. Είναι μειοψηφική και φοβική πολιτική. Παράλογη και βαθιά αντιδραστική.
Και φυσικά θα μου πείτε «και τι σε κόφτει, ρε φίλε; Με αυτά που κάνουν σας στέλνουν ψήφους». Με κόφτει, με νοιάζει και με καίει, διότι αυτά βλάπτουν την Πατρίδα μου, μπροστά στην οποία, αν χρειαστεί για να ζεσταθεί και να ευημερήσει, το κόμμα μου το καίω στο τζάκι.
