Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε την ευκαιρία να αλλάξει το άρθρο 29 του Συντάγματος κατά τη διάρκεια της τελευταίας αναθεώρησης του καταστατικού μας χάρτη την οποία η ίδια προκάλεσε καθώς και το οικείο άρθρο που επιτρέπει σε πολίτες που έχουν καταδικαστεί πρωτοδίκως να έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι εφόσον δεν έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα με αμετάκλητη καταδίκη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε τη δυνατότητα να φέρει προς αναθεώρηση ρύθμιση αντίστοιχη με αυτές που περιλαμβάνουν το γερμανικό και το αυστριακό Σύνταγμα ( στα οποία έκανε χθες αναφορά ο πρωθυπουργός στη Βουλή) εάν πραγματικά το ήθελε. Η δράση της Χρυσής Αυγής ήταν γνωστή όταν το Σύνταγμα αναθεωρείτο.Δε γνωρίζουμε βεβαίως τι σημαίνει ακριβώς «στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων» στον 21ο αιώνα μετά την πρόσφατη κατάργηση της ρύθμισης αυτής από το νέο ποινικό κώδικα αλλά εν πάσει περιπτώσει το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι εάν το Σύνταγμα επιτρέπει την απαγόρευση της ίδρυσης και λειτουργίας κομμάτων καθώς και της καθόδου τους στις εθνικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία δεν αναθεώρησε το Σύνταγμα.
Ήταν η εποχή που προηγείτο στις δημοσκοπήσεις με 20 μονάδες, ο ΣΥΡΙΖΑ παραίπαιε , ο πρωθυπουργός ειρωνευόταν τον Τσίπρα ότι είναι τρίτος στις μετρήσεις ενώ η Χρυσή Αυγή είχε μείνει με την ψήφο των ελλήνων πολιτών ( όπως γίνεται στις δημοκρατίες ) εκτός Βουλής.
Σήμερα η κυβέρνηση καταθέτει νομοθετική ρύθμιση ( τροπολογία ) σε άσχετο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορίου στη Βουλή με την οποία επιδιώκει το πρωτοφανές: να αναθεωρήσει με νόμο το Σύνταγμα! Μόνο που στις δημοκρατίες οι κανόνες είναι για να τηρούνται. Και τα συντάγματα ψηφίζονται για να γίνονται σεβαστά. Όποιοι επιχειρούν να αλλάξουν με νόμο το Σύνταγμα κόντρα στην επί 48 έτη πάγια νομολογία του ανώτατου δικαστηρίου μας το οποίο έχοντας ερμηνεύσει το άρθρο 29 τονίζει ότι «τα κόμματα εξυπηρετούν την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος με την συμμετοχή του στις εκλογές» στην πραγματικότητα διαπράττει συνταγματικό πραξικόπημα. Και μάλιστα ένα πραξικόπημα το οποίο έχει ως στόχο να μεταθέσει την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος στις πλάτες της δικαστικής εξουσίας.
Εν προκειμένω είναι προφανές ότι το θέμα μας δεν είναι ο Κασιδιάρης με τον οποίο μας χωρίζει χάος αλλά η αντίληψή μας για το κράτους δικαίου, τις ατομικές ελευθερίες, την συνταγματική μας παράδοση , την ιστορία μας και το πολίτευμα μας. Όλοι οι συνταγματολόγοι με εξαίρεση τον πρόθυμο κύριο Αλιβιζάτο, τον συντάκτη της ρύθμισης καθηγητή Γεραπετρίτη ο οποίος άγχεται να αποβάλλει την ακροδεξιά από τις εκλογές γιατί γνωρίζει ότι εκλογικός νόμος που έφτιαξε ψαλιδίζει την αυτοδυναμία της ΝΔ καθώς και μία αναπληρώτρια καθηγήτρια της νομικής σχολής Αθηνών που έγραψε καινοφανή πράγματα περί «μαχόμενης Δημοκρατίας» , όλοι διά της σιωπής τους και διά της αρθρογραφίας τους συνομολογούν αυτό ότι αυτό το οποίο γίνεται είναι συνταγματικό πραξικόπημα. Ένα πραξικόπημα μάλιστα το οποίο μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο και για την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Η οποία μπορεί να πέσει μέσα στο λάκκο που ίδια σκάβει για τους άλλους. Ένα πραξικόπημα το οποίο μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την αξιοπιστία ,την εγκυρότητα και την σοβαρότητα των εκλογών οι οποίες μπορούν πολύ εύκολα να αμφισβητηθούν και να διακωμωδηθούν.
Θα ξεκινήσω από τα δύσκολα τα πολύ δύσκολα. Η κυβέρνηση σήμερα σκοπεύει να νομοθετήσει την απαγόρευση της καθόδου κομμάτων των οποίων η πραγματική ηγεσία έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση . Σύμφωνα με την νομοθετική ρύθμιση θα δύνανται να συμπράττουν στην μη ανακήρυξη τους από τον Άρειο Πάγο η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών με εκθέσεις της, η Ελληνική Αστυνομία με εκθέσεις της ( καθίστανται δηλαδή ρυθμιστές του πολιτεύματος οι μυστικές υπηρεσίες και οι ένστολοι) καθώς και η ….κοινωνία των πολιτών. Ο συνταγματολόγος κύριος Αλιβιζάτος περίπου πανηγυρίζοντας γράφει στην «Καθημερινή» ότι «το πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου θα καλείται να διαπιστώσει αν πίσω από τον αχυράνθρωπο υποψήφιο αρχηγό κόμματος κρύβεται στην πραγματικότητα ένας καταδικασμένος ακόμη σε πρώτο βαθμό εγκληματίας». Τονίζει μάλιστα ότι «αν κάτι τέτοιο υποστηρίζεται σε μία έκθεση της ΕΥΠ ή της ΕΛΑΣ θα είναι δύσκολο οι ανώτατοι δικαστές να κρίνουν διαφορετικά ειδικά μάλιστα υπό την ασφυκτική πίεση των προθεσμιών του εκλογικού νόμου».
Και καταλήγει: «δύσκολο αλλά όχι αδύνατο αν ληφθεί υπόψη ότι όπως ορίζεται ρητά προς υποβοήθηση δικαστηρίου κόμματα και απλοί πολίτες θα μπορούν να υποβάλουν υπόμνημα με αποδεικτικά στοιχεία». Θα αποφύγω να σχολιάσω ότι όπως προκύπτει από το άρθρο του κυρίου καθηγητή ο οποίος πρώτος έγραψε αυτή την φόρμουλα στα «Νέα» τον περασμένο Οκτώβριο και κάλεσε τους νομοθέτες να τον ακολουθήσουν το πραξικόπημα είναι προσχεδιασμένο και βασίζεται στην πεποίθηση ότι κάποιοι θα δέσουν τα χέρια των Αρεοπαγιτών με εκθέσεις της ΕΛΑΣ και της ΕΥΠ. Θα αποφύγω να σχολιάσω ότι η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως ο «αχυράνθρωπος» μιας αντισυνταγματικής νομοθετικής ρύθμισης που εισηγήθηκε η «πραγματική ηγεσία» του κυρίου Αλιβιζάτου.Το προσπερνώ για έναν απλό λόγο. Διότι η πραγματικότητα η ίδια ξεπερνά κατά πολύ καμιά φορά η φαντασία.
Δύο επισημάνσεις: πρώτον το περασμένο Σάββατο η «Καθημερινή» δημοσίευσε έκθεση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας με ημερομηνία 18/1/2023 με αντικείμενο την δράση των ακροδεξιών κομμάτων στην Ελλάδα. Αφού προσπεράσω και πάλι το ερώτημα πως είναι δυνατόν για την αντιτρομοκρατική να σχολιάζει σε εκθέσεις της τις δημοσκοπικές επιδόσεις της Χρυσής Αυγής και πως είναι δυνατόν να έχει πληροφορίες ότι δεν θα κατέλθει στις προσεχείς εκλογές ( είναι η δουλειά της αυτή;) έχει αξία να σταθούμε στο εξής: η συγκεκριμένη έκθεση υποστηρίζει ότι έχει εξασθενήσει η πιθανότητα τρομοκρατικών ενεργειών από ακροδεξιούς πυρήνες στην Ελλάδα («δεν υπάρχει ενεργός τρομοκρατική οργάνωση»)και κατά συνέπεια στο βαθμό που αυτό ισχύει δεν λειτουργούν πλέον και οι εγκληματικές οργανώσεις του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα αλλά και του ισχύοντος αντιτρομοκρατικού νόμου.
Στην πραγματικότητα οι περίφημες Εκθέσεις της ΕΛΑΣ –ΕΥΠ που περιμένει ο κύριος Αλιβιζάτος να δεσμεύσουν το πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου να μην ανακηρύξει ένα κόμμα αυτή τη στιγμή ( με βάση όσα διαβάσαμε στο ρεπορτάζ του Ιωάννη Σουλιώτη) δεν υπάρχουν. Ο μόνος ισχυρισμός που έχει κάποια αξία είναι ότι σύμφωνα με την έκθεση της αντιτρομοκρατικής ο έγκλειστος Κασιδιάρης θα χρησιμοποιήσει την εκλογή του αν είναι υποψήφιος «προκειμένου να πιέσει για την αποφυλάκιση του». Αλλά στις δημοκρατίες την απόφαση για το ποιος θα μείνει η ποιος θα βγει από την φυλακή δεν την λαμβάνουν οι ψηφοφόροι αλλά η δικαιοσύνη. Άνθρακες ο θησαυρός της εκθέσεως λοιπόν. Καμία νομική αξία.
Δεύτερον και σημαντικότερο: με την νομοθετική ρύθμιση που καταθέτει σήμερα προς ψήφιση στην Βουλή η Νέα Δημοκρατία μπορεί να οδηγηθούμε σε διακωμώδηση των εκλογών. Αυτή προβλέπει όπως διαβάσαμε ανωτέρω ότι το πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου μπορεί να υποβοηθείται στην επιχειρηματολογία να μην ανακηρύξει ένα κόμμα ( η οποία όλοι αναγνωρίζουν πως πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη ) από εκθέσεις της ΕΥΠ και ΕΛΑΣ , και από υπομνήματα πολιτών. Εκτός από το ακροδεξιό κόμμα που θα θελήσει να μετάσχει στις εκλογές λησμονούμε ότι το πρώτο τμήμα θα κληθεί να ανακηρύξει και τα υπόλοιπα κόμματα. Μεταξύ των οποίων και την Νέα Δημοκρατία.
Ερώτηση: αν κάποιες χιλιάδες από τους από τις 200.000 πολίτες που θα στερηθούν το δικαίωμά τους να ψηφίσουν αυτό το από ακροδεξιό κόμμα ( τόσοι είναι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις )προσφύγουν στο πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου και καταθέσουν ένα υπόμνημα το οποίο περιλαμβάνει πρώτον τις δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι τις υποκλοπές τις έχει διαπράξει «εγκληματική οργάνωση με έδρα το Μαξίμου και αρχηγό τον πρωθυπουργό», δεύτερον τις δηλώσεις του συνταγματολόγου και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στα «Νέα» του περασμένου Σαββάτου ότι κατουσίαν με τις υποκλοπές «τίθεται ζήτημα νομιμότητας , έννομης τάξης, κράτους δικαίου και κατά συνέπεια ζήτημα δημοκρατίας».
τρίτον τις εκθέσεις της ΕΥΠ και της ΑΔΑΕ για την παρακολούθηση του υπουργού εργασίας Κωστή Χατζηδάκη και του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων Κωνσταντίνου Φλώρου
και αν με το υπόμνημα αυτό ζητούν να αποκλειστεί η ….κάθοδος της Νέας Δημοκρατίας από τις εκλογές ως κόμματος που δεν εξυπηρετεί το πολίτευμα , τότε τι γίνεται; Θα σας πω τι γίνεται! Σάλος και διακωμώδηση. Προφανώς και το πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου δεν θα αποκλείσει από τις εκλογές το κόμμα που αποκατέστησε την δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά μόνον ο θόρυβος που θα προκληθεί θα είναι τόσο μεγάλος και τόσο καταλυτικός ώστε να πληγεί και η παράταξη και το πολίτευμα.
Διερωτώμαι λοιπόν με ηθικό κριτήριο πλέον και όχι με νομικό: που πάτε ωρέ Καραμήτροι ; Όταν ακόμη δεν έχετε καταφέρει να μας εξηγήσετε ποιοι παρακολουθούσαν με την κατηγορία της κατασκοπείας υπουργούς της εκλεγμένης κυβέρνησης σας και τους κατεξοχήν χειριστές εθνικής ασφάλειας όπως ο αρχηγός ενόπλων δυνάμεων και μάλιστα ποιοι , κάποιοι από μία υπηρεσία που είχε ως έδρα το γραφείο του πρωθυπουργού της Ελλάδος, έχετε σήμερα τα κότσια να απαγορεύσετε την κάθοδο στις εκλογές κόμματος με την κατηγορία ότι δεν εξυπηρετεί το δημοκρατικό πολίτευμα; Με τι μούτρα;
Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό ακόμα κι αν ψηφιστεί θα οδηγήσει στον διασυρμό της ελληνικής Δημοκρατίας ως κράτους δικαίου στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και στην πιθανή επανάληψη των εκλογών;
Και εν πάση περιπτώσει αν δεν σας αρέσει η δική μας άποψη διαβάστε όσα δήλωσε ένας κατεξοχήν φιλελεύθερος, ο Αντύπας Καρίπογλου στην εκπομπή «Καθρέφτης» του Χρήστου Μιχαηλίδη στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας . Εκεί τόνισε πως
«δεν υπάρχει αμφιβολία ,είναι η απολύτως κρατούσα άποψη και της θεωρίας αλλά και των ανωτάτων δικαστηρίων και του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει απαγόρευση κόμματος . Καθώς τα ανώτατα δικαστήρια έχουν κρίνει ότι τα κόμματα εξυπηρετούν το δημοκρατικό πολίτευμα διά της συμμετοχής τους στις εκλογές».
Και κατέληξε με το επιχείρημα ότι «είναι τρομακτικό ότι μπορούμε να πούμε πως επειδή συμφωνούν οι περισσότεροι ας κάνουμε κάτι άλλο από αυτό που λέει το Σύνταγμα». Κάτι που είπε με άλλα λόγια και ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην τελευταία του συνέντευξη στα «Νέα»: η δημοκρατία εκτός από πλειοψηφική πρέπει να είναι και φιλελεύθερη. Γι’ αυτό για όση αξία έχει γνώμη μας επαναλαμβάνουμε : ξανασκεφτείτε το . Δεν πρόκειται για τον Κασιδιάρη. Αυτός όπως είπε ο κύριος Καρίπογλου έχει πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Πρόκειται για τον πυρήνα της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Δεν είναι νοητό να τον προσβάλλει και να τον ανατρέπει το κόμμα που αποκατέστησε την δημοκρατία στην Ελλάδα.
Δεν το διανοήθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να απαγορεύσει την ακροδεξιά ο οποίος επλήγη από το ποσοστό της εθνικής παράταξης των σταγονιδίων στις εκλογές του 1977. Δεν το διανοήθηκε ο Κώστας Καραμανλής ο οποίος επλήγη από τα ποσοστά των άκρων στα ψηφοδέλτια των οποίων φιλοξενήθηκαν τέως ναζί στις εκλογές του 2007. Δεν το διανοήθηκε ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος επλήγη από την Χρυσή Αυγή στις εκλογές 2012. Οι έννοιες απαγόρευση και Νέα Δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες.
