Το 1999 σημειώθηκε άλλος ένας καταστρεπτικός σεισμός στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην ιστορική περιοχή της Βιθυνίας. Είχε ένταση 7,6 Ρίχτερ και προκάλεσε περισσότερους από 17.000 θανάτους.
Ο σεισμός είχε σημειωθεί στις 17 Αυγούστου 1999, λίγες μέρες μετά την αποφυλάκιση του Ερντογάν από τις φυλακές του Πινάρχισαρ των Σαράντα Εκκλησιών της Αν. Θράκης (24 Ιουλίου 1999). Ο Ερντογάν είχε εκλεγεί με το Κόμμα της Ευημερίας (Refah Partisi), του Νετζμετίν Ερμπακάν, δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Με την έξοδό του από τη φυλακή συμμετείχε στο Κόμμα της Αρετής (Fazilet Partisi) και μετά την απαγόρευση και του κόμματος αυτού από το Συνταγματικό Δικαστήριο, στις 22 Ιουνίου 2001, ο ίδιος και μια ομάδα «νεωτεριστών» ίδρυσαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Οσο διαρκούσαν οι διαδικασίες αυτές, ο Ερντογάν, ως ηγέτης της ομάδας των «νεωτεριστών», έκανε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Ετσεβίτ για τη διαχείριση του σεισμού και όσων ακολούθησαν. Μάλιστα, για να ακυρώσει τα επιχειρήματα της κυβέρνησης Ετσεβίτ, που επικαλούνταν το μέγεθος του σεισμού που προκάλεσε το ρήγμα της Ανατολίας, έλεγε ότι δεν έφταιγε το ρήγμα, αλλά η ανυπαρξία αντισεισμικών κανονισμών.
Αναφερόμενος στα κατεστραμμένα κτίρια, ο Ερντογάν έκανε τότε λόγο «για κλοπή υλικών» από τις κατασκευαστικές εταιρίες, που έχτιζαν κτίρια από τούβλα, χωρίς σίδερο. Δεν είναι λίγοι οι Τούρκοι πολιτικοί παρατηρητές, όπως ο πρώην φίλος του Ερντογάν Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, διευθυντής της εφημερίδας «Ζαμάν», μέχρι που την έκλεισε ο Ερντογάν και τον κατέστησε εχθρό του, οι οποίοι τονίζουν ότι ο σεισμός του 1999 ήταν αυτός που «άνοιξε τον δρόμο» της εξουσίας στον Ερντογάν και στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Ερχόμαστε τώρα στον σεισμό της Κιλικίας – Μεσοποταμίας. Τώρα ο Ερντογάν και το ΑΚΡ, για να κατευνάσουν την οργή του κόσμου, έχουν δώσει «γραμμή» να επικαλούνται τον… Αλλάχ και τη μοίρα! «Ηταν θέλημα του Αλλάχ», λένε για τον σεισμό, «kader» είπε ο ίδιος ο Ερντογάν σε μια γυναίκα σεισμόπληκτη στο Μαράς, τη βυζαντινή Γερμανίκεια, όπου ήταν το επίκεντρο του πρώτου σεισμού, όταν την επισκέφθηκε. Καντέρ σημαίνει πεπρωμένο!
Για όσους διαμαρτύρονται, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι ο Αλλάχ δεν είπε στις κατασκευαστικές εταιρίες «να χτίζουν κτίρια από τούβλα, χωρίς σίδερο», ο Ερντογάν σε οργισμένο ύφος είπε από τηλεοράσεως ότι «όλους αυτούς που θέλουν να προκαλέσουν χάος στην Τουρκία» τους παρακολουθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες και, αφού τελειώσουν με τον σεισμό, τότε θα ανοίξει και εκείνο το «τεφτέρι», αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα τιμωρηθούν.
Αυτά τα δύο διαδίδουν τα όργανα προπαγάνδας του ΑΚΡ, εκμεταλλευόμενοι την αγαθότητα των λαών της Ανατολίας, τον… Αλλάχ και το πεπρωμένο, αφού έτσι, με τα τζαμιά και την επίκληση του Αλλάχ χειραγωγούν δεκαετίες και αιώνες τον κόσμο, ενώ για όσους δεν «πείθονται», έρχονται οι απειλές και ο φόβος του κράτους.
Ετσι ο Ερντογάν έπεσε ο ίδιος «στον λάκκο» που έσκαψε για τον Ετσεβίτ, το 1999, τότε που έκανε λόγο «για κλοπή υλικών» από τις κατασκευαστικές εταιρίες, που έχτιζαν κτίρια από τούβλα, χωρίς σίδερο! Και τι είναι αυτό που καθιστά τη θέση του Ερντογάν ακόμα δυσχερέστερη; Η αντιπολίτευση και ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου εδώ και χρόνια κατηγορούν ευθέως τον Ερντογάν και τη «Συμμορία των Πέντε» (Beşli Çete) για διαφθορά και διασπάθιση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τι σημαίνει όμως «Συμμορία των Πέντε», που θυμίζει ταινία γουέστερν; Πρόκειται για πέντε κατασκευαστικές εταιρίες, τις Cengiz Holding, Limak Holding, Kalyon Grup, Kolin Holding και Makyol Grubu, που γιγαντώθηκαν χτίζοντας τα πάντα στην Τουρκία. Τώρα λοιπόν η αντιπολίτευση δικαιώνεται διπλά. Από τη μια πλευρά ακυρώνει την επιχειρηματολογία του Ερντογάν περί Αλλάχ και πεπρωμένου, υπενθυμίζοντάς του αυτά που έλεγε το 1999 για τις κατασκευαστικές, και από την άλλη τού δείχνουν τη «Συμμορία των Πέντε», για την οποία τον κατηγορούν δημοσίως τα τελευταία χρόνια.
Η κατάσταση στην περιοχή του σεισμού είναι τραγική. Πάνω από 10.000.000 άνθρωποι είναι σεισμόπληκτοι, ενώ οι νεκροί ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες. Οι πολίτες διαμαρτύρονται και έχουν σπάσει το «φράγμα» του φόβου. Εχασαν τα πάντα και δεν έχουν να φοβηθούν πλέον για τίποτα και κανέναν.
Αυτό σημαίνει ότι το έργο του Ερντογάν να τους πείσει να τον ξαναψηφίσουν είναι περίπου αδύνατον. Οσο και να μεταθέσει την ημερομηνία των εκλογών, δεν έχει χρόνο να κάνει θαύματα για να αλλάξει το εις βάρος του κλίμα.
Η Τουρκία μπαίνει σε έναν νέο κύκλο. Το πιο πιθανό είναι ότι εισερχόμαστε στη μετά Ερντογάν εποχή. Η αντιπολίτευση έχει βαρύ έργο μπροστά της. Η επόμενη περίοδος θα σημάνει την αρχή ενός κύκλου εσωστρέφειας, ενώ κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που θα συντελεστούν.
Οσον αφορά την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι θα αλλάξει έστω και μια κεραία της σε ό,τι αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα. Οι βασικοί στόχοι της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής θα μείνουν αταλάντευτοι, με τη διαφορά ότι θα υπάρχει ένα διάστημα που θα πέσουν οι τόνοι και σε ρητορικό και σε πρακτικό επίπεδο.
Επίσης, η επόμενη τουρκική κυβέρνηση θα έχει να διαχειριστεί το εξαιρετικά θετικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην τουρκική κοινή γνώμη για την Ελλάδα, λόγω της έγκαιρης αποστολής βοήθειας για τον σεισμό, όταν θα αποφασίσει να αρχίσει τα ίδια με υπερπτήσεις, απειλές και αμφισβητήσεις της εθνικής μας κυριαρχίας.
Οσον αφορά τη λεγόμενη διπλωματία των σεισμών, το 1999 ήταν η περίοδος που οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. είχαν αποφασίσει να εφελκύσουν την Τουρκία στην Ευρώπη. Σε ένα τέτοιο κλίμα η αποστολή ελληνικής βοήθειας στον σεισμό της Βιθυνίας λειτούργησε συμπληρωματικά. Τώρα έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Συμπερασματικά, ο Ερντογάν θα πρέπει να δει τι… δουλειά θα κάνει την επόμενη ημέρα, η Τουρκία θα πρέπει να γιατρέψει τις πληγές της, ενώ η Κύπρος και η Ελλάδα θα πρέπει να επανασχεδιάσουν τη στρατηγική τους, με βάση τη νέα κατάσταση που δημιουργείται στην περιοχή.
Υστερόγραφο: Κύριε πρωθυπουργέ, είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς γιατί αξίζει να τηλεφωνήσετε στον Ερντογάν για να δηλώσετε τη συμπαράστασή σας και όχι στον Ασαντ. Ο Ερντογάν και η Τουρκία βαρύνονται με περισσότερα αδικήματα από τον Ασαντ και τη Συρία. Είναι ένα αυταρχικό καθεστώς, όμως ο Ασαντ και η Συρία δεν έχουν διαπράξει γενοκτονία των χριστιανών, πάνω από 2.500.000 χριστιανοί ζουν στη χώρα αυτή, χωρίς να διώκονται, όπως γίνεται στην Τουρκία, ενώ ο Ασαντ δεν μετέτρεψε καμία εκκλησία σε τζαμί, όπως έκανε ο Ερντογάν με την Αγια-Σοφιά.
Επίσης, ο στρατός του Ασαντ δεν κατέχει την Κύπρο, ούτε τα αεροπλάνα του παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας ούτε ο ίδιος ο Ασαντ μάς απειλεί με πυραύλους και με το «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
