Σήμερα, που οι ρωμαιοκαθολικοί τιμούν τη μνήμη του Αγίου Βαλεντίνου, καλώς ή κακώς, έχει επικρατήσει διεθνώς να γιορτάζουν εκείνοι που είναι λαβωμένοι από τα βέλη του έρωτα (σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες έρευνες, σπάνια διαρκεί πάνω από δύο έτη). Μετά γίνεται -στην καλύτερη περίπτωση- αγάπη, τρυφερότητα και αλληλεγγύη ή μια απλή συμβατική σχέση.
Αρκετά μεγάλη μερίδα ανθρώπων λατρεύει σε κάθε ευκαιρία να δείχνει πόσο «μπροστά» είναι, αρνούμενη οτιδήποτε ασπάζονται οι «πολλοί». Οι ίδιοι οι αρνητές είναι βέβαιοι ότι διαφέρουν, αν και επιδιώκουν ακριβώς όσα κυνηγούν οι μάζες: Υγεία, ευτυχία, έρωτα, κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση, χρήμα και διασκεδάσεις. Από εκείνους που το παίζουν υπεράνω των τετριμμένων είναι θέμα να βρεις έναν στους χίλιους να υπερασπίζεται με τον τρόπο της ζωής του τις ιδέες που διατυμπανίζει ότι έχει.
Πάντως, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκουν μια ικανοποίηση να υποβιβάζουν καταστάσεις και πρόσωπα, νιώθοντας -ίσως- ότι έτσι «ανεβαίνουν» οι ίδιοι. Γι’ αυτό αρχίζουν την εκτόξευση των λεκτικών μύδρων τους για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, λέγοντας ότι είναι «εισαγόμενη». Λες και οι ίδιοι μόνο από εδώ «ψωνίζουν» ήθη, έθιμα, ιδέες και προϊόντα. Και αφού είναι εισαγόμενη, μικρό το κακό. Μία ημέρα τον χρόνο γίνεται η εισαγωγή, όχι καθ’ εκάστην, όπως οι αγορές καταναλωτικών προϊόντων, η αντιγραφή μοτίβων συμπεριφοράς και ο μηρυκασμός λέξεων και εκφράσεων (κυρίως από το Αμέρικα).
Μια από τις ενδεδειγμένες μεθόδους αντιμετώπισης τέτοιων σχολίων είναι το σωτήριο «δεν έχεις άδικο, σωστά αυτά που είπες, ναι, σίγουρα θα το σκεφτώ». Υστερα από αυτά τα καθησυχαστικά σχόλια προς τον… ξινό γνωστό σας, μπορείτε να επισκεφθείτε το πλησιέστερο ανθοπωλείο, κοσμηματοπωλείο ή άλλο κατάστημα για να επιλέξετε δώρο για το ταίρι σας. Στα ζητήματα καρδιάς μην ακούτε κανέναν, εκτός από τη φωνή της συνείδησής σας, έχοντας πάντα κατά νου τα δεδομένα της προαναφερθείσης ανεπιβεβαίωτης στατιστικής, που λέει ότι οι έρωτες διαρκούν το πολύ μία σκάρτη διετία. Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
