Το ΝΑΤΟ να ξαναγίνει ΝΑΤΟ

Παρακολούθησα τη συνέντευξη της κυρίας Μπακογιάννη στον Γιώργο Σαχίνη στο Κρήτη TV. Η όλη παρουσία της είναι ενδεικτική για το πώς αντιμετωπίζει το καθεστώς των Αθηνών την εξωτερική πολιτική της χώρας. Αν μπορούσα -έστω συμβολικά- να αποκωδικοποιήσω τη συνέντευξη και αν μπορούσα να απομονώσω δύο φράσεις, η μία θα ήταν η πίστη στα του Ελσίνκι.

Η θεωρία, δηλαδή, ότι με κάποιον μαγικό τρόπο η δυτική «κοινότητα» θα μετέτρεπε την Τουρκία σε Ευρωπαϊκή χώρα. Αυτές οι όμορφες ψευδαισθήσεις δύσκολα εγκαταλείπονται διότι τοποθετούν τις διεθνείς σχέσεις σε ένα πρίσμα ευρύτερων υπερεθνικών θεσμών. Αυτοί οι υπερεθνικοί θεσμοί, όμως, αντί να τιθασεύσουν την Τουρκία, της προσφέρουν και από πάνω μπόλικα δισ. για να διαχειριστεί το λαθρομεταναστευτικό, το οποίο η ίδια εργαλειοποιεί. Ενώ για τις συνεχόμενες παραβιάσεις εις βάρος της Ελλάδος πολλές ανακοινώσεις, αλλά από ουσία λίγα πράγματα. Επομένως, η στρατηγική της ευέλικτης διπλωματίας που υιοθετήθηκε στο Ελσίνκι όχι μόνον δεν βοήθησε την Ελλάδα, αλλά αντιθέτως απομόνωσε και την Κύπρο, σε έναν βαθμό που αντιμετωπίζει τρομερά προβλήματα με το λαθρομεταναστευτικό επίσης.

Η δεύτερη φράση ήταν ότι δεν θέλουμε δήθεν η Ελλάδα να είναι προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, αλλά γέφυρα πολιτισμών. Δύσκολα μπορεί να ακούσει κανείς μία τόσο ψυχρή δήλωση για τα ελληνικά συμφέροντα που να πλασάρεται ως ιδεαλιστική. Είναι γνωστό ότι ο διεθνής παράγων, σε αγαστή συνεργασία με το διεθνές κεφάλαιο, αντιμετωπίζει την Ελλάδα όπως τα νότια προάστια της Αττικής. Μία όμορφη περιοχή, δηλαδή, με ένα σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι οι «εθνικισμοί» των δύο χωρών ανήκουν στο παρελθόν. Ας υποθέσουμε για ένα λεπτό ότι αυτό είναι κάτι καλό.

Τι αντιπροτείνεται στις δύο πλευρές; Οι ελληνικές και τουρκικές ελίτ να συνεργαστούν με τις διεθνείς ούτως ώστε να υπάρξει συνεκμετάλλευση. Αλλωστε, είμαστε όλοι «πολίτες του κόσμου» πλέον. Ποιος θα κερδίσει από αυτήν τη συνεκμετάλλευση; Οι ελίτ, φυσικά, που δεν έχουν πατρίδα. Τι θα κερδίσει ο απλός και κανονικός άνθρωπος; Ηρεμία και εγκατάλειψη του φόβου ότι οι δύο χώρες θα συγκρουστούν. Ποιος καλλιεργεί καθημερινά τον φόβο της σύγκρουσης; Τα συστημικά ΜΜΕ φυσικά. Ποιοι πολιτικοί θα κερδίσουν από την ειρηνική «επίλυση» των Ελληνοτουρκικών;

Μα φυσικά αυτοί που θα συμμετέχουν στην εκχώρηση, αφού τα ΜΜΕ τούς φιλοτεχνήσουν αγιογραφία. Αυτό είναι και το μεγάλο παίγνιο. «Και τι αντιπροτείνετε, κ. Καλυβιώτη; Πόλεμο;» Φυσικά και όχι. Αντιπροτείνω, όμως, το ΝΑΤΟ να ξαναγίνει ΝΑΤΟ και η πολιτική να επενδυθεί ξανά με τις αξίες της Δύσης, αν θέλει να επιβιώσει πρώτα από όλα η Δύση. Πρώτα πολιτική και μετά οικονομία.