Οταν βλέπω στελέχη και βουλευτές της Ν.Δ. να καταγγέλλουν πορείες, συγκεντρώσεις, ντου σε πρυτάνεις από τις διάφορες παραφυάδες της αριστεράς, επειδή μερικοί είναι φίλοι από παλιά, θέλω να τους ρωτήσω με αγάπη: Σε ποιους απευθύνεστε, ποιο είναι το διά ταύτα; Να έρθει η Ν.Δ. στην κυβέρνηση για να εφαρμόσει τους νόμους – μερικούς που τους ψήφισε η ίδια;
Δεν είμαι ούτε εγώ ούτε εσείς που παραχωρούμε έδαφος στον ολοκληρωτισμό, την ανομία, τη βία; Δεν είναι ο μέσος πολίτης που παρατηρεί άπραγος συνδικάλες, φρικιά, όποιον του καπνίσει να προκαλεί έμφραγμα στην κυκλοφορία και στην οικονομία της Αθήνας ή ούγκανους να κυνηγάνε τον Πρύτανη στη Θεσσαλονίκη. Η Ν.Δ. κυβερνά, η Ν.Δ. χάσκει.
Αν κάνει όλα όσα απαιτούν η ευρύτερη βάση, όλοι όσοι αγαπούν τον τόπο και είναι νοικοκυραίοι, και όχι εξαρχειώτικη μούργα, η κοινή λογική, η νομιμότητα, τότε δεν θα είχα λόγο να ασχολούμαι με την πολιτική, πλην της ενημέρωσης, και να ψηφίζω κάθε τέσσερα χρόνια τον μεγάλο ηγέτη. Κι ύστερα ξύπνησα.
Η αιτία, η βασική, όλη αυτής της απραξίας, της κόμπλας, των υπαναχωρήσεων και της δειλίας είναι βαθιά ιδεολογική – και όχι μόνο. Για την ακρίβεια, είναι ένα σύμπλεγμα που έχουν οι κυριλέ κεντροδεξιοί, πείτε τους όπως θέλετε. Η -ο Θεός να την κάνει- ηγέτιδα τάξη της χώρας έχει ένα βαθύ κόμπλεξ απέναντι στην αριστερά.
Οι λαϊκοί άνθρωποι, αυτοί που ανέβηκαν στα βουνά και σώσανε την Πατρίδα και τη Δημοκρατία από τους σταλινικούς προδότες, δεν καταλαβαίνουν αυτήν την οσφυοκαμψία, την ενοχική στάση. Δεν ντρέπονται που νίκησαν. Οι γόνοι όμως της ψευτοαστικής τάξης που έχουμε «σέβονται και τιμούν» την αριστερά.
Γιατί, άραγε; Γιατί σήκωσε όπλα κατά της ίδιας της Ελλάδας; Γιατί σκότωσε περισσότερους Ελληνες, με τις χιλιάδες, και λίγες μόνο εκατοντάδες Γερμανούς; Γιατί θέλανε απόσπαση της Μακεδονίας, εθνικού εδάφους, ήτοι ο ορισμός της εσχάτης Προδοσίας;
Ισως γιατί όταν μεγαλώνανε ήταν μόδα στην ελίτ της Εσπερίας η αριστερίλα. Ούτε γκόμενα δεν βρίσκανε, εάν δεν προσκυνούσαν τα ψωραλέα τοτέμ των παραφυάδων του Μαρξισμού. Ακόμη και στη Μέκκα του καπιταλισμού. Ολα τα σκουπίδια του πολιτισμικού μαρξισμού που τρώμε τώρα στη μάπα, η επίθεση στο πρόσωπο του Ανθρώπου και στη φύση του, κατά της φυσιολογικότητας και των φίλων, η ισλαμολάγνα παράνοια, το αυτοάνοσο αυτό νόσημα, όπου μέρος του Εθνους επιτίθεται στον εαυτό του, ξεκίνησε από τα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Και ως μιμητικές μαϊμούδες, αφού μπατίρισε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, το ρίξανε στην προσφυγολαλαγνεία, στα 62 φύλα και στον ανθελληνισμό, οι ρεμπεσκέδες, που πριν πίνανε ρετσίνες και τραγουδούσαν αντάρτικα προτού γυρίσουν στο σπίτι στο Ψυχικό με την πισίνα.
Γι’ αυτό εμμένουμε στη μάχη κατά της πολιτικής ορθότητας. Γι’ αυτό χτυπάμε και κατεδαφίζουμε τους μύθους και το νταβατζιλίκι της αριστεράς στην Ιστορία και στην κοινωνία, τα ελεεινά και συκοφαντικά ψεύδη με τα οποία έχουν καταβρομίσει τον δημόσιο λόγο και την Παιδεία δεκαετίες τώρα.
Εάν δεν καθαιρέσουμε τα σύμβολα και τους μύθους του κόκκινου ολοκληρωτισμού, θα σαπίσουμε από μέσα. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί μια υγιής, ρωμαλέα κοινωνία με τα καρκινογόνα κύτταρα να υπάρχουν δίπλα στα υγιή. Η σήψη θα φτάσει στο μεδούλι. Αν δεν ξεσκίσουμε τις τερατολογίες κατά της οικογένειας και της μητρότητας, θα μπορέσουμε να νικήσουμε τον δημογραφικό θάνατο του Εθνους; Ούτε μία στο εκατομμύριο.
Αφήνοντας τις άρρωστες συμφύσεις να μεγαλώνουν και να επεκτείνονται, να προσβάλλουν τη μνήμη μας, την εθνική μας ταυτότητα, να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα και να μετατρέπουν την Παιδεία σε τοβλουποιείο ανθελληνικών ανδραπόδων, δεν θα μπορούμε να φτιάξουμε ούτε οικονομία ούτε σύγχρονες δομές και θεσμούς. Θα βουλιάξουμε στην τρύπα της μηδενιστικής ανορθολογικής παρακμής. Η παιδεία χρειάζεται επανελλήνιση, επαναφορά στον συνταγματικό της σκοπό, η πολιτική ζωή και η Ιστορία αποκατάσταση της αλήθειας, αποκάλυψη, ξεβράκωμα των αριστερών μύθων.
Χίλιες φορές θα το πω, μεγάλο μέρος των κακώς κειμένων και στα αστικά κόμματα είναι συνέπεια, μαζί με την ανθρώπινη απληστία, της επιρροής του αριστερού μηδενισμού, που είναι βαθιά αντεθνικός, ανορθολογικός και ολοκληρωτικός. Ενα, λοιπόν, από τα βασικά καθήκοντά μας είναι η μάχη για την αλήθεια, να στείλουμε τον κόκκινοι ολοκληρωτισμό εκεί που του αξίζει, να συναντήσει το μαύρο ξαδερφάκι του στη χωματερή της Ιστορίας.
Δεν μπορεί να υπάρξει σύγχρονη ισχυρή Ελλάδα με τέτοια σκουριασμένη, σιδερένια μπάλα δεμένη στο πόδι της.
