Η διαχείριση της υπόθεσης Πολάκη παράγει σε πρώτη φάση μεγαλύτερη πολιτική ζημία στον ΣΥΡΙΖΑ από το ίδιο το γεγονός, ιδίως όσο αυτός ταλαντεύεται μεταξύ της κομματικής βάσης του και της ευρύτερης κοινωνίας. Το κόμμα και η βάση αντιδρούν σε πιθανή διαγραφή Πολάκη, γιατί, σε περίπτωση που αυτό συμβεί, θα το θεωρήσουν (ειδικά μετά το τελεσίγραφο της κυβέρνησης για την αποπομπή του και την εσπευσμένη εις βάρος του δικαστική έρευνα) υποταγή στη Ν.Δ. και συνθηκολόγηση με το σύστημα. Βάρκιζα!
Εως και το ΚΚΕ παρενέβη στην αντιπαράθεση, ξιφουλκώντας κατά της πραγματοποίησης της δικαστικής έρευνας η οποία διεξάγεται με μεγάλη ταχύτητα, ώστε να αρθεί η ασυλία Πολάκη από τη Βουλή πριν από την προκήρυξη των εκλογών. Γενικώς η υπερβολή συσπειρώνει την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αισθάνεται διωκόμενη και απαιτεί μαζί με άλλους μιντιακούς παράγοντες την παραμονή Πολάκη στο κόμμα. Δημοσκόπηση που βρίσκεται σε εξέλιξη και άρχισε να διενεργείται μετά την καταδίκη Παππά από το Ειδικό Δικαστήριο έδειξε ελαφρά αύξηση των ποσοστών της αντιπολίτευσης! Ουδείς μπορεί να υπολογίσει τι θα συμβεί σε περίπτωση που ο Πολάκης παραμείνει. Ζούμε σε περίεργους καιρούς.
Από την άλλη πλευρά, όμως, στο πέλαγος της μεγάλης κοινωνίας τα πράγματα αξιολογούνται εντελώς διαφορετικά απ’ ό,τι στον κομματικό μικρόκοσμο. Ο Πολάκης χρησιμοποίησε, εργαλειοποίησε ακριβέστερα, τα πρόσωπα δημοσιογράφων, τραπεζιτών και δικαστών, προκειμένου να εκδικηθεί τον αρχηγό του επειδή δεν του έκανε το χατίρι να βάλει έναν φίλο του στο ψηφοδέλτιο του κόμματος στα Χανιά. Οχι επειδή κατ’ ανάγκην τα αντιπαθούσε. Πρόκειται για ανήθικη πράξη δειλού προσώπου, το οποίο επιτίθεται σε τρίτους άσχετους, γιατί δεν τολμά να επιτεθεί στον αρχηγό του. Σε περίπτωση που ο κύριος Τσίπρας υποχωρήσει στην κομματική του βάση και δεν διαγράψει τον κύριο Πολάκη, ίσως αυξήσει τη συσπείρωσή του προσκαίρως, αλλά καταργείται από αρχηγός. Αυτοκαθαιρείται.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν, μεγάλο ρέμα. Η πρώτη επιλογή της μη διαγραφής έχει τακτική σημασία μόνον (φθάνει έως τις εκλογές), η δεύτερη της διαγραφής έχει στρατηγική σημασία (αφορά πώς αντιλαμβάνεται ένας πολιτικός τη συνολική πορεία του στον δημόσιο βίο). Την επομένη της μη διαγραφής Πολάκη κανείς πλέον δεν θα υπακούει στην ηγεσία Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ψηφίζει κάποιον που είναι υποψήφιος πρωθυπουργός, όταν αυτός δεν μπορεί να βάλει τάξη στο σπίτι του; Πλέον αυτών η διαχείριση της υπόθεσης Πολάκη όπως εξελίσσεται σήμερα είναι και ένα πρώτης τάξεως επιχείρημα γιατί να μην ψηφίσει κανείς ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα είχε ήδη αναθέσει στον πρόεδρο του Πειθαρχικού Παγορόπουλο να ανακοινώσει από την πρώτη στιγμή ότι «ο σύντροφος Πολάκης έθεσε εαυτόν εκτός Κινήματος».
Ο ΣΥΡΙΖΑ από χθες, με μια αργόσυρτη διαδικασία, συνεδριάζει σε επίπεδο Εκτελεστικού Γραφείου για να αποφασίσει με ποιο ερώτημα θα στείλει τον Πολάκη στην Επιτροπή Δεοντολογίας, η οποία επιβάλλει πειθαρχικές κυρώσεις με πλειοψηφία… 2/3! Ζήσε, Μάη μου. Αν αυτοί επιλύουν τα εσωκομματικά τους προβλήματα με τον αραμπά στον αιώνα της ταχύτητας, τι να περιμένει, άραγε, ο δύσμοιρος πολίτης, αν έπρεπε να λύσουν τα δικά του προβλήματα ως (βάσκανος μοίρα)… κυβέρνηση;
Δύσκολη η εξίσωση για τον κύριο Τσίπρα και του την κάνει ακόμη δυσκολότερη η Ν.Δ. με τις απαιτήσεις της για τον Πολάκη, οι οποίες εξοργίζουν την κομματική του βάση. Αυτές είναι οι πρωτογενείς επιπτώσεις από την ανατίναξη του καμικάζι αυτοκτονίας, ο οποίος εργαλειοποίησε την οργή των πολιτών για τη συστημική κρίση προκειμένου να εκδικηθεί τον αρχηγό του επειδή δεν διευκόλυνε την επανεκλογή του στη βουλευτική έδρα των Χανίων. Οσα όμως κάνουν οι καμικάζι αυτοκτονίας έχουν πάντοτε και δευτερογενείς επιπτώσεις.Αθέατες, αλλά υπαρκτές. Και καλό είναι να τις παρακολουθούμε γιατί αναλύουμε μια δυναμική εκλογική αναμέτρηση με παλαιά εργαλεία.
Η πρώτη ανάγνωση είναι πως, όταν ο Πολάκης επικηρύσσει δικαστές, τραπεζίτες και δημοσιογράφους, εξεγείρει τον αστικό κόσμο, κινητοποιεί τη Δικαιοσύνη και πληγώνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ισχύουν όλα αυτά; Ναι, ισχύουν. Ισχύουν όμως κι άλλα. Το πολιτικό και επικοινωνιακό περιβάλλον είναι εντελώς νέο και το εκλογικό σώμα συμπεριφέρεται ασύμμετρα. Το είδαμε και στην κηδεία του βασιλέως. Το παλαιό πολιτικό σύστημα άφησε τον Κωνσταντίνο στη διάθεση της Ιστορίας με όρους 1967, οι πολίτες όμως αποθέωσαν τον εκλιπόντα και την οικογένειά του με όρους 2023. Είχε κόσμο μέχρι και στο μνημόσυνο.
Με την υπόθεση Πολάκη συνέβησαν δευτερογενώς τα εξής δύο: Ενώ η βάση του ΣΥΡΙΖΑ πάγωσε αρχικώς με την αποτρόπαια πράξη του, η ανάμειξη της Δικαιοσύνης και της Ν.Δ. στα εσωτερικά της Αριστεράς τη θύμωσε και την υπερ-συσπείρωσε. Αυτή είναι η «πρώτη» δευτερογενής επίπτωση που προκαλεί μέγα πονοκέφαλο στον Τσίπρα, ο οποίος κινδυνεύει με αποσυσπείρωση, αν τον διαγράψει, και με απώλεια της αρχηγίας του, αν δεν τον διαγράψει. Η ετέρα δευτερογενής επίπτωση είναι ότι η ανάρτηση Πολάκη σε συνδυασμό με την ένταση των αντιδράσεων της Ν.Δ., των δικαστικών ενώσεων και των τραπεζών επανέφερε από την πίσω πόρτα και εγκατέστησε ξανά στον δημόσιο διάλογο με τον λάθος τρόπο θέματα δημοκρατίας (κάλυψη εκλογών από ΜΜΕ), θέματα ιδιοκτησίας (πλειστηριασμοί), θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ακόμη και το ζήτημα του εμβολιασμού επανέφερε, το οποίο είναι κρυφή πληγή στο εκλογικό σώμα, καθώς όλα όσα έγιναν τότε επαναξιολογούνται στη βάση όσων γνωρίζουμε για τις συνέπειες που επέφεραν τα εμβόλια στην υγεία χιλιάδων ανθρώπων σήμερα. Το γεγονός ότι στα κανάλια συζητάμε για τους τραμπουκισμούς του Πολάκη μόνον και όχι για τα χυδαία «κουρέματα» τραπεζικών δανείων της ελίτ εις βάρος των ευάλωτων και των συνεπών δεν σημαίνει πως αυτά δεν συζητώνται στα καφενεία. Με την επίθεση αυτοκτονίας που έκανε ο καμικάζι κατά του αρχηγού του άνοιξαν ταυτόχρονα δέκα άλλα θέματα προς συζήτηση. Πολώθηκε το κλίμα.
Το σύστημα ανοήτως ανέλαβε να θυμίσει στους πολίτες μαζί με τον Πολάκη και όλα αυτά που δεν το συμφέρει να θυμούνται. (Όχι όλο το σύστημα, ορισμένα κανάλια χθες έπαιζαν επί μία ώρα τις αποδοκιμασίες των Τούρκων φιλάθλων εις βάρος Ερντογάν παρά την επικήρυξη των παρουσιαστών τους από τον Πολάκη – κανείς δεν θέλει να ξύνει πληγές, η αρνητική δημοσιότης είναι πάντοτε δημοσιότης!) Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως λέει θυμόσοφα ο λαός μας, καμιά φορά μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Ζημιά από την υπόθεση Πολάκη ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί αναμφισβήτητα. Μη μεσολαβήσουν μόνο γεγονότα που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη γενική καθίζηση του συστήματος στις εκλογές με την αναλογική. Η Αριστερά έχει όλες τις προϋποθέσεις να πάρει κι άλλους μαζί στον βυθό. Αθελά της.
