Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων της έδειχνε ασυντόνιστη και με το σημαντικότατο πόστο της και με το κοινό αίσθημα. Η άρνησή της να προσκυνήσει το Ιερό Ευαγγέλιο, η παρακολούθηση της παρέλασης της 25ης Μαρτίου έχοντας δίπλα στην εξέδρα το… ταίρι της, η μη ανάκρουση του Εθνικού Υμνου στη δοξολογία της Πρωτοχρονιάς του 2021 κατά τη μετάβασή της στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας κι ένα σωρό άλλα περιστατικά απεδείκνυαν κάθε τόσο την ακαταλληλότητά της για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Οι αισιόδοξοι εξ ημών μπορεί και να σκέφτονταν ότι είναι μικρό το κακό. Δεν είναι η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία που αποτυγχάνει οικτρά σε αυτό το πόστο.
Ομως, η κυρία Σακελλαροπούλου έχει βαλθεί να διαψεύσει με θεαματικό και κάπως αποκρουστικό τρόπο τις αισιόδοξες εκτιμήσεις περί του τετριμμένου της αποτυχίας των Προέδρων της Δημοκρατίας. Η χειρονομία της να πετάξει λουλούδια από τα παράθυρα καμένου βαγονιού στα Τέμπη, κι ενώ συνεχίζονταν οι έρευνες, «πάγωσε» ακόμα και τη μειοψηφία των εχόντων μια κάποια συμπάθεια για το πρόσωπό της ή έστω ανοχή για τα πεπραγμένα της.
Η κυρία Σακελλαροπούλου δεν έχει καν ιδέα πόσο αηδιαστική και βέβηλη φάνηκε αυτή η χειρονομία της, που υποχρέωσε πολλούς να σκεφτούν ότι αποπειράθηκε με πρωτόγονο τρόπο να δρέψει επικοινωνιακές δάφνες ως… ευαίσθητη ανώτατη άρχων της χώρας.
Σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, οι επικοινωνιολόγοι, οι πολιτικοί συμβουλάτορες, οι γραμματείες και οι διαφόρων ειδικοτήτων μετακλητοί δεν μπορούν να προσφέρουν βοήθεια σε κάτι… αμετάκλητο, αδιόρθωτο, μη επιδεχόμενο βελτίωση – και αδιόρθωτη είναι η πλήρης αδαημοσύνη της κυρίας Σακελλαροπούλου για τους στοιχειώδεις κανόνες πρέπουσας κοινωνικής συμπεριφοράς.
Ισως ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσει την εικόνα της η κυρία Σακελλαροπούλου να είναι η αποφυγή κάθε δημόσιας εμφάνισης. Μόνο έτσι μπορεί να απαλύνει τις αλγεινές εντυπώσεις που προκαλούν οι κινήσεις της. Αν λησμονήσουμε ότι είναι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα είναι καλύτερα για όλες και όλους.
