Καλή η «συγγνώμη», αλλά, όπως λέει ο λαός, «από τότε που βγήκε, χάθηκε το φιλότιμο». Καιρός να αρχίσουν να παίρνουν σοβαρά όσα λέει ο λαός, γιατί είναι εξοργισμένος. Ο θρήνος του για τους δεκάδες νεκρούς της μαζικής δολοφονίας στα Τέμπη είναι ταυτόχρονα και η φωνή-προειδοποίησή του: «Ως εδώ»!
Οι «συγγνώμες» του Μητσοτάκη, του Καραμανλή, του Γεωργιάδη ή όποιου άλλου πολιτικού όχι μόνο δεν καταλαγιάζουν τον θυμό, αλλά τον εκτινάσσουν. Γιατί εσύ, εκτελεστική εξουσία, δεν είσαι για να ζητάς «συγγνώμη» μετά τον όλεθρο. Υποχρέωσή σου είναι να εργάζεσαι για να προλαμβάνεις κάθε καταστροφή, κάθε κίνδυνο.
Εσύ, εκτελεστική αλλά και νομοθετική εξουσία, ευθύνεσαι πρωτίστως για το έγκλημα των Τεμπών. Για περισσότερα από 20 χρόνια απογύμνωσες τον ελληνικό σιδηρόδρομο, του αφαίρεσες οιαδήποτε πανοπλία ασφάλειας, τον παρέδωσες σε ξένα επιχειρηματικά «κοράκια» αντί πινακίου φακής με βάση την εντολή που πήρες από τα μνημονιακά «κοράκια».
Εσύ, εκτελεστική εξουσία, δεν υλοποίησες εδώ και δύο δεκαετίες τους διαγωνισμούς για την ψηφιακή τηλε-ασφάλεια, πέταξες εκατομμύρια ευρώ του φορολογουμένου στα σκουπίδια και άφησες τη ζωή του Ελληνα πολίτη να παίζεται στη ρουλέτα του τρένου. Του «ασφαλέστερου», υποτίθεται, μέσου μεταφοράς! Το αποτέλεσμα-έγκλημα το βιώσαμε τα ξημερώματα της 1ης Μαρτίου 2023.
Εσύ, νομοθετική εξουσία, δημιούργησες το «τέρας Χατζηδάκη (4808/2021)» ώστε να τελειώσεις τη φωνή του εργαζόμενου πολίτη. Εβαλες στον «γύψο» το δικαίωμα του Ελληνα στην απεργία ακόμη και για τα προφανή, τα ζητήματα ασφάλειας. Ψήφισες νόμο για να φιμώσεις κι αυτή τη φωνή απόγνωσης, ώστε να μη χάσει ούτε ένα ευρώ κανείς επιχειρηματίας «κοράκι». Ετσι, όταν ο εργαζόμενος σιδηροδρομικός φώναζε «έρχεται το δυστύχημα», εσύ τον αποκαλούσες «τεμπέλη», τον απαξίωσες, τον έβγαλες από τη μέση.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η δικαστική εξουσία να μην κρίνει στην ουσία τους πραγματικούς λόγους (ασφάλεια) των κινητοποιήσεων, αλλά με βάση το νομοθέτημα-τέρας να βγάζει τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.
Κι εδώ είναι που πρέπει να βγει μπροστά, να πάρει θέση και η δικαστική εξουσία. Γιατί η Δικαιοσύνη είναι ο μεγαλύτερος πυλώνας σε κάθε χώρα.
Πώς γίνεται να φωνάζουν οι σιδηροδρομικοί, να καταθέτουν μηνυτήριες αναφορές, να παρουσιάζουν με στοιχεία στις κινητοποιήσεις τους όλα όσα αποδείκνυαν ότι ο ελληνικός σιδηρόδρομος είναι ουσιαστικά μια γκιλοτίνα στις ράγες και να μη συμβαίνει το παραμικρό; Να μην έχουν μπουκάρει τα τελευταία χρόνια οι εισαγγελείς στο σάπιο «πάντρεμα» ελληνικού κράτους – Ιταλού επιχειρηματία και στα αποτελέσματά του; Να πηγαίνουν όλα τα αιτήματα στο καλάθι των αχρήστων;
Και φτάνουμε στο έσχατο. Η «τέταρτη εξουσία», η ελληνική δημοσιογραφία που ΔΕΝ… άκουσε, αλλά τώρα θρηνεί. Ουδέποτε ανέδειξε στα ισχυρά μέσα των επιχειρηματιών (αγαπημένων φίλων της κυβέρνησης) με τους τηλεσταρ τις φωνές αγωνίας των σιδηροδρομικών, όμως τώρα αναζητά τις αποκλειστικές «ευθύνες στον 60χρονο σταθμάρχη» ακολουθώντας το διάγγελμα-τηλεοπτικό non paper Μητσοτάκη.
Η ελληνική δημοσιογραφία έχει εξοργίσει τον κόσμο, καθώς, αντί να βρίσκεται στο πλευρό της κοινωνίας, λειτουργεί εδώ και χρόνια ως συνοδοιπόρος της εκτελεστικής εξουσίας. Προφανώς όχι όλοι, δυστυχώς όμως η προβεβλημένη δημοσιογραφία με τα πανίσχυρα μικρόφωνα και πένες αντί για έλεγχο περιορίζεται στην… αποθέωση!
Καθρέφτες έχουμε άπαντες στα σπίτια και στους εργασιακούς χώρους. Ας τους κοιτάξουν όλες οι «εξουσίες». Θα βρουν τις απαντήσεις. Το ποτάμι είναι μπροστά και δεν γυρίζει πίσω. Μετά το έγκλημα στα Τέμπη έγινε τσουνάμι στην κοινωνία.
