Τίποτα δεν είναι τόσο άσχημο ώστε να μην μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο! Την τελευταία 25ετία στη χώρα όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από τότε που ως υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Σημίτη «χάρισε» χρέη, με μια υπογραφή, σε ΠΑΕ και ΚΑΕ, μέχρι τη στιγμή που ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου έγινε ο «πατέρας του ΕΝΦΙΑ».
Οταν άκουσα για πρώτη φορά το «σενάριο» που κυκλοφορεί εσχάτως και θέλει τον κ. Βενιζέλο «υποψήφιο πρωθυπουργό» (μπρρρ…) σε κυβέρνηση συνεργασίας, ομολογώ ότι αισθάνθηκα σύγκρυο: επιστρέφουμε στις σκοτεινές εποχές τις οποίες άπαντες θυμόμαστε με τρόμο.
Πιο κλασικό «εκπρόσωπο» της «σημιτικής εποχής», η οποία κατέστρεψε την Ελλάδα, δεν μπορείς να βρεις. Ο Βενιζέλος είναι… πιο Σημίτης και από τον ίδιο τον Σημίτη!
Εικόνες όπως εκείνη μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2007, όταν έτρεχε στο Ζάππειο για να δηλώσει ότι θα διεκδικήσει την αρχηγία προτού καν στεγνώσει το «αίμα της ήττας» του κόμματός του, είναι από τις πιο χαρακτηριστικές της φιλοδοξίας του ανδρός. Εμελλε, όμως, να μην είναι η χειρότερη…
Ως μέλος της κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου φέρει τεράστια ευθύνη μαζί με τον ΓΑΠ και τους άλλους, φυσικά, γιατί παρέδωσαν τη χώρα στους μνημονιακούς καρχαρίες. Τότε, που η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν έτοιμη να θρυμματιστεί καθώς θα χρειαζόταν ένα τρισεκατομμύριο (!) ευρώ για να στηρίξει τις τράπεζες και τις οικονομίες των χωρών της αν η Ελλάδα απειλούσε ότι αποχωρεί από την ευρωζώνη.
Ομως ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποτέλεσε, όπως στη συνέχεια και στην κυβέρνηση Σαμαρά, ένα από τα κορυφαία δεκανίκια των Βρυξελλών και του Βερολίνου στη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Εχει να… κομπάζει ότι είναι ο πατέρας του ΕΝΦΙΑ. Του μνημονιακού φόρου τον οποίο υποτίθεται πως άπαντες θα καταργούσαν, όμως κανονικά συνέχισαν να τον φορτώνουν στην πλάτη μας και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης.
Τον τελευταίο καιρό είχαμε την πεποίθηση (το λες και ελπίδα!) πως σε πολιτικό επίπεδο δεν θα μας απασχολούσε ξανά το όνομα του κ. Βενιζέλου. Οτι είχε ολοκληρώσει το «έργο» του και πλέον θα ασχολιόταν με την επιστήμη του, ως συνταγματολόγος, εκεί όπου πραγματικά οι ικανότητές του είναι αναμφισβήτητες.
Ομως έφτανε μια ερώτηση για να μεταβληθεί σε σενάριο-εφιάλτη: Οταν ρωτήθηκε από το Mega αν θα μπορούσε αυτός να είναι πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, η απάντησή του ήταν σοκαριστική: «Προς το παρόν ας κρατήσουμε τη διαπίστωση ότι πλέον όλοι συζητούν και αντιμετωπίζουν το σενάριο μιας κυβέρνησης συνεργασίας, ως εξίσου λογικό, θεμιτό και πιθανό με το σενάριο μιας μονοκομματικής κυβέρνησης».
Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι ο κ. Βενιζέλος δεν εκφράζει κανέναν «κεντρώο χώρο» του ΠΑΣΟΚ, αλλά θα μπορούσε άνετα να είναι «Μητσοτάκης στη θέση του Μητσοτάκη». Μαζί με τον Ανδρέα Λοβέρδο έχουν ακριβώς τις ίδιες αντιλήψεις με τη σημερινή κυβέρνηση και είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς και οι δύο δεν βρίσκονται εκ δεξιών του πρωθυπουργού!
Το σενάριο που «κυοφορείται» ή, αν προτιμάτε, που «προβάλλουν» ορισμένοι επιχειρηματικοί κύκλοι είναι βγαλμένο από εποχές «εφιάλτη» για τη χώρα. Εναν εφιάλτη του παρελθόντος τον οποίο πιστεύαμε πως είχαμε αφήσει σε εκείνα τα σκοτεινά χρόνια που ανήκει.
Ευθύνη του Νίκου Ανδρουλάκη είναι να κόψει «μαχαίρι» κάθε είδους προοπτική συνεργασίας με Βενιζέλο πρωθυπουργό. Αυτά δεν λέγονται ούτε καν ως… αστείο!
