Είναι τουλάχιστον περίεργο, αλλά όλοι εκείνοι, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και σχολιαστές, που προσπαθούσαν να μας πείσουν πόσο καλό ήταν το «Σχέδιο Ανάν», με το οποίο διαλυόταν το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδρυόταν ένα καινούργιο που θα ήταν υπό τον έλεγχο τριών ξένων δικαστών, τα ίδια πρόσωπα προσπαθούν να μας πείσουν τώρα πόσο «μεγάλη ευκαιρία» είναι η επαναπροσέγγιση με την Τουρκία που άρχισε πριν από τους σεισμούς, όπως είχε την… καλοσύνη να μας ενημερώσει ο κύριος Καλίν.
Σημειώνεται ότι ο κορυφαίος σύμβουλος του Ερντογάν μιλώντας στο πρακτορείο Anadolu έκανε λόγο για μηχανισμό αποκλιμάκωσης και εξομάλυνσης με την Ελλάδα, ο οποίος είχε στηθεί πριν από τους φονικούς σεισμούς που έπληξαν την Τουρκία.
Αλήθεια, στη βάση ποιας στρατηγικής και από ποιους στήθηκε αυτός ο μηχανισμός; Συζητήθηκε αυτή η εξαιρετικά σοβαρή διαδικασία στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, στο υπουργικό συμβούλιο, στο ΚΥΣΕΑ, κάπου τέλος πάντων όπου κρατούνται πρακτικά, ή έγινε σε στενό κύκλο του Μαξίμου;
Ο κύριος Δένδιας μας ενημερώνει… κατόπιν εορτής ότι η Τουρκία ήταν αυτή που έτεινε χείρα φιλίας και θα ήταν εγκληματικό λάθος να μην ανταποκριθούμε. Συγκεκριμένα, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό είπε: «Είναι λάθος η Ελλάδα να μην τείνει χείρα ανάλογη με αυτήν που αυτήν τη στιγμή τείνει η Τουρκία, θα ήταν εγκληματικό να το αγνοήσουμε. Είναι λίγες οι πιθανότητες να τα καταφέρουμε, αλλά είναι εθνική υποχρέωση να το επιχειρήσουμε». Και συνεχίζει: «Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, όμως προσεκτικοί και όχι αφελείς». Δηλαδή αν ήμασταν αφελείς, τι άλλο θα πράτταμε;
Αλήθεια, δεν αναρωτήθηκε κανείς στου Μαξίμου ή στο ΥΠΕΞ γιατί τείνει χείρα φιλίας η Τουρκία; Για να χάσει ή για να κερδίσει; Και αν είναι για να κερδίσει, από ποιον θα το κερδίσει; Από τη Γουατεμάλα; Εχει κάποιος στου Μαξίμου ή στο ΥΠΕΞ ασφαλείς πληροφορίες για την αλλαγή της εθνικής στρατηγικής της Τουρκίας, που την ακολουθούν πιστά όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις επί δεκαετίες;
Για παράδειγμα, άλλαξε κάτι στη θέση της Τουρκίας για το Πρωτόκολλο της Βέρνης, τη Συμφωνία του Νταβός, το Casus Belli, τις «Γκρίζες Ζώνες» και τη Διακήρυξη της Μαδρίτης, τη θεωρία των «υπό ελληνική κατοχή 18 τουρκικών νησιών του Αιγαίου», τη «Γαλάζια Πατρίδα», το «τουρκολυβικό μνημόνιο», την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ενόσω είναι στρατιωτικοποιημένα;
Δεν γνωρίζουν στου Μαξίμου ή στο ΥΠΕΞ ότι όλα τα παραπάνω είναι ενταγμένα σε μια εθνική στρατηγική που έχει στόχο τη διχοτόμηση του Αιγαίου, χωρίς να σημαίνει ότι στη συνέχεια θα σταματήσουν οι διεκδικήσεις για το άλλο μισό; Δεν γνωρίζουν ότι και να θέλει ο Ερντογάν ή ο Τσαβούσογλου, δεν μπορούν να αποστούν από την προαναφερθείσα εθνική στρατηγική;
Πάντως, σε περίπτωση που κάποιοι κατάλαβαν λάθος τη «χείρα φιλίας», που μας λέει ο κύριος Δένδιας ότι θα ήταν λάθος και μάλιστα εγκληματικό να μην ανταποκριθούμε, ήλθε ο κύριος Τσαβούσογλου να βάλει τα πράγματα στη θέση του. Μιλώντας στην τηλεόραση του AHABER, μεταξύ άλλων είπε και τα εξής:
«Στο Αιγαίο υπάρχει το ζήτημα των νησιών που δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία τους, υπάρχουν οι παραβιάσεις στις οποίες έχω ήδη αναφερθεί… Υπάρχει το ζήτημα του εναέριου χώρου που από τα 6 μίλια διεκδικούν τα 10 μίλια, καθώς και κάποιες δηλώσεις σχετικά με την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 μίλια. Ολα αυτά τα θέματα είναι ζητήματα διαφορών που δεν επιλύονται εδώ και πολλά χρόνια. Πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα τα επιλύσουμε. Θα κάνουμε μία μία διαβούλευση; Κατά την άποψή μου, πρέπει να τα συζητήσουμε όλα ως πακέτο. Διότι αν λύσουμε το ένα θέμα, στο άλλο θα συνεχιστεί η ένταση».
Συνεχίζοντας δεν παρέλειψε να ξεστομίσει και μια απροκάλυπτη απειλή: «Θα πάμε σε διεθνές δικαστήριο. Και δεν πρέπει να είμαστε επιλεκτικοί, πρέπει να προσφύγουμε για όλα τα θέματα. Οσο δεν λύνουμε τα θέματα αυτά θα υπάρχει στο μεσοδιάστημα μια θετική ατμόσφαιρα, αλλά μετά θα γίνει κάποια παραβίαση, μετά κάποια αερομαχία, θα επικρατήσει ένταση στους αιθέρες και ίσως γίνει και κάποιο ατύχημα. Δηλαδή όλα μπορούν να συμβούν και αυτή η θετική ατμόσφαιρα να εξαφανιστεί σύντομα».
Πακέτο, λοιπόν, θέλει ο κύριος Τσαβούσογλου τις διεκδικήσεις της χώρας του εις βάρος της Ελλάδας, να συμφωνήσουμε σε ένα συνυποσχετικό και να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στους δικαστές της Χάγης να μας πουν αν οι Οινούσες, το Αγαθονήσι και το… Γαϊδουρονήσι είναι ελληνικά.
Και δεν είμαστε αφελείς από πάνω. Δηλαδή αν ήμασταν αφελείς, τι άλλο θα μας συνέβαινε;
Ευτυχώς που υπάρχει και το κόμμα του Ερντογάν, το ΑΚΡ, που, αφού μας λέει ότι η Ελλάδα είναι ενεργούμενο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων εις βάρος της Τουρκίας, μας υπενθυμίζει ότι θα συνεχίσουν απερίσπαστοι την «υπεράσπιση της Γαλάζιας Πατρίδας», «ιδίως στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο», ενώ σημειώνεται ότι «οι κινήσεις της Ελλάδας παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και τις συμφωνίες θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια της Τουρκίας».
Επίσης, στο εν λόγω μανιφέστο γίνεται αναλυτική καταγραφή των κινήσεων που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΑΚΡ για την υπεράσπιση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο, όπως επιστολές στον ΟΗΕ, άδειες εξόρυξης στην ΤΡΑΟ, τουρκολυβικό μνημόνιο κ.λπ.
Το «κερασάκι» στην τούρτα, οι εκτενείς αναφορές στο Κυπριακό (ιστορική αναδρομή 20ετίας), με την εξής υπογράμμιση: «Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την επίσημη αναγνώριση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου το συντομότερο προκειμένου να τερματιστεί κάθε είδους αδικία εις βάρος των Τουρκοκυπρίων, συνεχίζοντας την υποστήριξή μας προς την ΤΔΒΚ στο Κυπριακό, την εθνική μας υπόθεση».
Εμείς, που κάθε τρεις και λίγο δηλώνουμε ότι δεν είμαστε αφελείς, τι ακριβώς προσδοκούμε από αυτήν τη «νέα σελίδα» που άνοιξε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, από τη στιγμή που μετά τις φιλοφρονήσεις και τους χαριεντισμούς η τουρκική πλευρά φρόντισε να επικαιροποιήσει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, στην Κύπρο και την ανατολική Μεσόγειο;
