Υπάρχουν κάποια κομμάτια της προεκλογικής εκστρατείας αρχηγών και απλών πολιτευτών που δεν στοχεύουν σε σώφρονες ανθρώπους αλλά σε μπαμπουίνους (με νοημοσύνη αμοιβάδας).
Στο ερμάριο με την ταμπέλα «πείθουμε τον μπαμπουίνο να μας ψηφίσει» πάντοτε υπάρχει ένας φάκελος που περιλαμβάνει τα εξής τρικ: τον δείχνουμε την αρχηγάρα να χαϊδεύει σκύλους, να ταΐζει γάτες, να χτενίζει άλογα, να χτυπάει ηλικιωμένους στην πλάτη, να χαριεντίζεται με μωρά και νήπια ρωτώντας τους αηδίες και μιλώντας μπεμπεκίστικα, να μιλάει για τους πρώτους του έρωτες και τις αγαπημένες του ταινίες, να πρωταγωνιστεί σε μικρά βιντεάκια κάνοντας μούτες και βλαμμένες γκριμάτσες, και άλλα τέτοια συναφή.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ο εξής συνειρμός: «Κάνει όλα αυτά που κάνουμε κι εμείς (όταν δεν είναι ημέρα πληρωμής λογαριασμών), άρα είναι ένας από εμάς, άρα είναι καλός, άρα να τον ψηφίσουμε κι είναι κρίμα τόσο αγαπουλίνος που είναι να πάρει πίκρα τη βραδιά των εκλογών και να βγει ο απέναντι, που είναι μουρτζούφλης (πάντα ο αντίπαλος φαντάζει μουρτζούφλης)».
Οποιος νοήμων άνθρωπος παρακολουθεί αυτές τις σάχλες στην τηλεόραση νιώθει τη συνείδησή του να εξεγείρεται και το στομάχι του να ανακατεύεται, κι αναρωτιέται: είναι δυνατόν αυτό το λάβαρο της σήψης, η παντιέρα της παρακμής και το σύμβολο της ανοησίας, της μικροψυχίας, του δόλου και της κακότητος να θέλει να κοροϊδέψει τους ψηφοφόρους με τόσο φτηνά και ξεπερασμένα κόλπα;
Η απάντηση είναι πικρή: ναι, είναι δυνατόν να το κάνει αυτό και είναι πιθανόν να τα καταφέρει κιόλας. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ τα αποτελέσματα δύο δημοκρατικότατων διαδικασιών: τις ψηφοφορίες για την ετυμηγορία του κοινού στη δίκη του Σωκράτη και στην απονομή χάριτος στον Χριστό ή στον Βαραββά.
Οπως παρασύρθηκε το κοινό και καταδίκασε σε θάνατο τον σοφότερο άνθρωπο που πάτησε στη Γη και τον Υιό του Θεού, έτσι μπορεί να την ξαναπατήσει και να δώσει εξουσίες στους λαμογιότερους των λαμογίων και τους αθλιοδέστερους των αθλίων.
