Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας είναι ένας κορυφαίος θεσμός, στις δομές και τις διευθύνσεις του οποίου συγκεντρώνονται όλα τα δεδομένα, οι πληροφορίες, οι εκτιμήσεις αλλά και οι προτάσεις όλων των φορέων και των Αρχών του τουρκικού κράτους για θέματα που σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια, τις γεωπολιτικές εξελίξεις και την εξωτερική πολιτική της χώρας.
Προεδρεύει ο Ερντογάν, τα μόνιμα μέλη του συμβουλίου και, να χρειαστεί, συμμετέχουν άλλοι υπουργοί ή αξιωματούχοι. Μόνιμα μέλη είναι, εκτός από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο αντιπρόεδρος, ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, ο υπουργός Εξωτερικών, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και οι αρχηγοί Στρατού Ξηράς, Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας.
Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας συνεδριάζει κάθε δύο μήνες και οι αποφάσεις που λαμβάνει είναι δεσμευτικές για όλους. Υστερα από κάθε συνεδρίαση εκδίδεται επίσημη ανακοίνωση.
Μετά τη συνεδρίαση της 8ης Ιουνίου 2023, που ήταν η πρώτη μετά τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης, η ανακοίνωση αναφέρεται στα εξής επτά θέματα:
1. Στον «Αιώνα της Τουρκίας» και στα βήματα που θα γίνουν από τούδε και εις το εξής με αποφασιστικότητα.
2. Στις επιχειρήσεις που έγιναν στο εσωτερικό της Τουρκίας και στο εξωτερικό εναντίον του Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος (ΡΚΚ), του κινήματος Γκιουλέν και του Ισλαμικού Κράτους.
3. Στην ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, η οποία είναι δυνατή μόνο μετά την εκκαθάριση της περιοχής από «τρομοκρατικές οργανώσεις», και στην ανάγκη της ασφαλούς επιστροφής των προσφύγων στη Συρία.
4. Στην κρίση που είναι σε εξέλιξη στο Κοσσυφοπέδιο και τη συνεισφορά της Τουρκίας για τον τερματισμό της.
5. Στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας και στην αποφασιστικότητα της Τουρκίας να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στο πλαίσιο της συμφωνίας για τα σιτηρά και για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας.
6. Στην πρόοδο που υπάρχει στον διάλογο μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας.
7. Στις συνεχιζόμενες συμπλοκές στο Σουδάν και στην πρόθεση της Τουρκίας να συνεισφέρει στην ειρήνευση στην περιοχή.
Οπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στην Κύπρο και την Ελλάδα. Αυτό κάτι σημαίνει. Προφανώς μια ανώτερη δύναμη έχει πείσει την Τουρκία ότι η αποχή από παραβιάσεις στο Αιγαίο, από ασκήσεις που εμφανώς στρέφονται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδος, από κινήσεις εναντίον της Κύπρου, από έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, από επιθετικές δηλώσεις κατά της Κύπρου και της Ελλάδας διευκολύνει την πρόοδο όποιας διαδικασίας.
Ειδική πληροφόρηση δεν έχουμε, αλλά δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Πρώτον, με τη στάση αυτή η Τουρκία διευκολύνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον Λευκό Οίκο να πείσουν το Κογκρέσο να άρει τις επιφυλάξεις του για την πώληση F-16 Viper και συλλογών εκσυγχρονισμού στην Τουρκία. Δεύτερον, να έχει συμφωνηθεί ένα πλαίσιο για έναρξη συνομιλιών που είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε «διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών».
Αν συμβαίνει το πρώτο, τότε η Ελλάδα διευκολύνει την Τουρκία να πάρει τα F-16 Viper, κάτι που τη φέρνει αντιμέτωπη με την ελληνική ομογένεια αλλά και με Αμερικανούς βουλευτές που παλεύουν για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας τους αλλά και της Ελλάδας. Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε προφανώς έχει πεισθεί η Τουρκία από αυτήν τη διαδικασία θα έχει κάποια κέρδη.
Και αναρωτιέται κανείς: Είναι δυνατόν να κερδίσει η Τουρκία χωρίς να χάσει η Ελλάδα;
Πάντως, όσοι κληθούν να συμμετάσχουν σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία καλού κακού ας φορέσουν αλεξίπτωτο. Η ανώμαλη προσγείωση δεν είναι καθόλου ευχάριστο πράγμα.
Υστερόγραφο: Υπάρχουν δύο επιλογές για τη νέα κυβέρνηση του Ερντογάν στις οποίες αξίζει να σταθούμε. Η πρώτη αφορά την τοποθέτηση στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης τού μέχρι προχθές αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Γιασάρ Γκιουλέρ, ο οποίος διαθέτει σοβαρή εμπειρία στις πληροφορίες και στη διαχείριση εσωτερικών κρίσεων, ενώ είναι και «μπαρουτοκαπνισμένος», αφού σχεδίασε και διηύθυνε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων στο Ιράκ και στη Συρία, στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Επιπλέον, είναι βαθύς γνώστης των επιχειρησιακών σχεδίων της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδος. Η δεύτερη αφορά την τοποθέτηση στην κεφαλή της τουρκικής διπλωματίας τού μέχρι πρόσφατα διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ) Χακάν Φιντάν. Σημειωτέον ότι το πρόσωπο αυτό, που διοίκησε τη ΜΙΤ επί 13 χρόνια, βαρύνεται για τα εξής:
– Δολοφονία τριών Κουρδισσών στο Παρίσι το 2013.
– Δολοφονία δεκάδων αόπλων Κούρδων με επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη ΒΑ Συρία.
– Απαγωγές εκατοντάδων ατόμων σε ξένες χώρες, φερομένων ως μελών του δικτύου Γκιουλέν.
– Συντονισμό των πιο επικίνδυνων ισλαμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων στον κόσμο (Αλ Κάιντα, Ισλαμικό Κράτος κ.ά.).
– Χρηματοδότηση και διεύθυνση τζιχαντιστών που δρουν στη Συρία και τη Λιβύη.
Οπως γίνεται αντιληπτό, ειδικά όσον αφορά αυτές τις δύο τοποθετήσεις, ο Ερντογάν δίνει το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν υπολογίζει Δύση και Ανατολή και ότι θα συνεχίσει τη σκληρή επεκτατική πολιτική του εναντίον του Ιράκ και της Συρίας, και, όταν τελειώσει η περίοδος του «μέλιτος», θα συνεχίσει τα ίδια και χειρότερα με Κύπρο και Ελλάδα.
Τις δύο αυτές τοποθετήσεις ελπίζουμε να τις λάβει υπ’ όψιν του ο πρωθυπουργός μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου και να επιλέξει τους κατάλληλους που θα τοποθετήσει απέναντί τους.
