Τα πρώτα σημάδια που προκύπτουν για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την επανεκλογή του προέδρου Ερντογάν δεν δείχνουν ιδιαίτερα ευοίωνα. Διανύοντας το 100ό έτος από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης ο Τούρκος ηγέτης φαίνεται ότι έχει πάρει σε μεγάλο
βαθμό τις αποφάσεις του για τον προσανατολισμό της χώρας του στον νέο κόσμο –στρέφει την προσοχή του περισσότερο προς την Ανατολή και στη συμμαχία του με Ρωσία και Κίνα και λιγότερο προς τη Δύση -και αυτό φαίνεται τόσο από τις χθεσινές δηλώσεις του για το Κυπριακό όσο και από τη σύνθεση της κυβέρνησής του.
Εις ό,τι αφορά το Κυπριακό, δήλωσε ότι θα επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μόνο αν πρόκειται να αναγνωριστούν τα Κατεχόμενα ως… Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου. Και δυστυχώς είχαμε μερικά γεγονότα τα οποία δεν είναι καθόλου αισιόδοξα για το μέλλον, καθώς η Ισπανία και η Πολωνία μετείχαν σε ασκήσεις στην Τουρκία, στις οποίες συμμετείχαν και στρατεύματα από τα Κατεχόμενα.
Εις ό,τι αφορά την κυβέρνησή του, ο Ερντογάν ανέθεσε το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζά του σε κορυφαία στελέχη του με καλή έξωθεν μαρτυρία στις αγορές της Δύσης, ωστόσο ανέθεσε κομβικές θέσεις του τομέα της εξωτερικής πολιτικής σε γεράκια. Η τοποθέτηση Φιντάν στο υπουργείο Εξωτερικών πιστοποιεί το ενδιαφέρον του για την Αφρική, τον Καύκασο και την Ανατολή. Σηματοδοτεί το τέλος του ενδιαφέροντός του για την Ευρώπη. Δείχνει, σύμφωνα με γνώστες των τεκταινομένων στην Αγκυρα, ότι ο
Ερντογάν δεν έχει διάθεση να μπει σε διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και ότι θα διεκδικήσει δυναμικά στο πεδίο αυτά τα οποία θεωρεί δικά του. Στο τραπέζι επιθυμεί να καθίσει μόνο από θέση ισχύος, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το φετινό καλοκαίρι στο Αιγαίο, ιδιαίτερα το βόρειο.
Ανέβηκαν οι τόνοι
Η θρυλούμενη μυστική επίσκεψη του νέου αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας Ιμπραήμ Καλίν στη Θράκη προτού αναλάβει τα καθήκοντά του, η επίσκεψή του στο τουρκικό προξενείο και η τυχόν επιθεώρηση της περιοχής της Αλεξανδρουπόλεως δείχνουν ότι
η Τουρκία θα προβάλει με αποφασιστικότητα ζητήματα μειονοτήτων και ξένων στρατιωτικών βάσεων στο προσεχές μέλλον στην περιοχή μας. Κάτι που ίσως εξηγεί και το ξαφνικό ανέβασμα των τόνων από την Ελλάδα εναντίον του τουρκικού προξενείου μέσω ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά για αυτήν την υπόθεση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα, πέρα από τις εσωτερικές πολιτικές προεκτάσεις, να οδηγούμαστε σε μια ανοιχτή αναμέτρηση του ελληνικού με το τουρκικό κράτος στις εκλογές της 25ης Ιουνίου σε ελληνικό έδαφος με διακύβευμα τις χιλιάδες ψήφους των μειονοτικών ψηφοφόρων της Ξάνθης και της Ροδόπης θα ασχοληθούμε ιδιαιτέρως, αφού ολοκληρώσουμε με υπευθυνότητα την έρευνά μας.
Το μείζον εν προκειμένω είναι ότι οι χαμηλοί τόνοι που κράτησαν οι γείτονες κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας σταδιακά φαίνεται να αποτελούν πάλι παρελθόν και το μέγα ερώτημα που θα μας απασχολήσει είναι αν αυτή τη φορά ο σκύλος που γαβγίζει θα δαγκώσει.
Σοβαροί αναλυτές του δημοσίου βίου στην πατρίδα μας -με έγκυρη πληροφόρηση- διατύπωσαν πριν από τις τουρκικές εκλογές την εκτίμηση ότι ο σκύλος μπορεί και να δαγκώσει και δεν θα περιοριστεί αυτή τη φορά στο γάβγισμα. Αντί λοιπόν να αναμετριόμαστε με το τουρκικό κράτος με διακύβευμα το αν οι ψηφοφόροι της μειονότητας
θα υπακούσουν στην Ελληνική ή στην Τουρκική Δημοκρατία στις εκλογές, καλό είναι να αρχίσουμε σιγά σιγά να τεντώνουμε τις κεραίες μας. Δεν είναι απλά τα πράγματα. Οσα συμβαίνουν στη Θράκη είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Η Τουρκία, είτε αυτοτελώς είτε κατόπιν πιέσεων τρίτων, τα συμφέροντα των οποίων υποχρεούται να εξυπηρετήσει προς εξόφληση γραμματίων, ίσως αυτό το καλοκαίρι να αιφνιδιάσει πάλι. Τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν εκ νέου. Και ο καιρός, άλλωστε, δεν πάει πίσω. Μπουρίνια και καταιγίδες δίνει.
