Ενα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία κατρακύλας της χώρας μας έκλεισε (ελπίζουμε τουλάχιστον) με την παραίτηση του κ. Τσίπρα. Θα μπορούσε πραγματικά να τον αποκαλέσει κανείς και Εξολοθρευτή, αφού κατάφερε επί των ημερών του να συντρίψει την ελληνική κοινωνία ποικιλοτρόπως, με τελικό στόχο την εξολόθρευσή της.
Το φρέσκο, το νέο, το προοδευτικό δεν ήταν τίποτα άλλο από έναν υπερφιλόδοξο άνθρωπο, χωρίς κάποιο υπόβαθρο που να δικαιολογεί και την υπερφιλοδοξία, ο οποίος ήθελε να κάνει την ανατροπή και τελικά ανετράπη ο ίδιος από το εκλογικό αποτέλεσμα. Παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενά του, δεν έσκισε τελικά τα Μνημόνια, αλλά μας έφερε ένα τρισχειρότερο,
δεν βγήκε από το ευρώ, δεν έκανε πέρα τα ξένα συμφέροντα, αδιαφόρησε για τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, έβαλε στη χώρα ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες, νομιμοποίησε την παρουσία τους με εξωφρενικούς νόμους, θεσμοθέτησε ποινές-χάδι για εγκλήματα, απελευθέρωσε εγκληματίες, διέλυσε τα σχολεία, τραμπούκισε την κοινωνία, απορρύθμισε τα πάντα, κατέστρεψε, ενώ έκανε Μακεδόνες τους Σκοπιανούς, φτύνοντας ουσιαστικά πάνω σε ένα εκατομμύριο Ελληνες που διαδήλωσαν κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Επί περίπου πέντε χρόνια ανεχτήκαμε κάτι παρτσακλούς, κακοντυμένους, αχτένιστους, στραβοχυμένους, αμόρφωτους, αγενείς με ύφος οκτακοσίων καρδιναλίων να μας κουνάνε το δάχτυλο. Χάσαμε πέντε χρόνια από τη ζωή μας, λες και τα χρωστούσαμε στον Τσίπρα και στην τρελοπαρέα του.
Η διακυβέρνηση Τσίπρα ήταν ένας εφιάλτης χωρίς τέλος. Η μία γκάφα διαδεχόταν την άλλη, το κάθε πρόβλημα γιγαντωνόταν και το διαδέχονταν άλλα, οι άνθρωποι που κυβερνούσαν δεν ενέπνεαν καμία εμπιστοσύνη. ∆εν θα αρνηθώ ίσως κάποιες καλές προθέσεις, στο πλαίσιο του ρομαντισμού και της ουτοπίας που διακατέχει την Αριστερά, όσον αφορά το οικονομικό πρόβλημα της χώρας.
Από κει και πέρα, σε ό,τι είχε να κάνει με κοινωνικά θέματα και με καθημερινότητα γίναμε ζούγκλα εντελώς. Ο,τι παλαβομάρα της woke ατζέντας την υιοθέτησε, την έβαλε στα σχολεία, την επέβαλε στην κοινωνία και έκανε την αρχή, για να συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτή η διάβρωση και η σαπίλα στον κοινωνικό ιστό. Οποιος δεν συμφωνούσε με τις παλαβομάρες του ΣΥΡΙΖΑ και η woke ατζέντα, όποιος τέλος πάντων δεν έβλεπε τον γάιδαρο να πετάει ήταν -και εξακολουθεί να είναι- φασίστας, ναζιστής, ακροδεξιός, κυρ-Παντελής. Ως αντιπολίτευση δε ήταν ανύπαρκτος. Εν ολίγοις δεν κάνει ο άνθρωπος για πολιτικός.
Οπότε «Go back Mr Tsipra», μήπως και πάει η χώρα λίγο μπροστά.
*∆ιδάκτωρ ∆ιδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών,
Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
