Διαχρονικός φίλος μου με άριστη γνώση των εκλογικών αναμετρήσεων μου σχολίαζε το νέο τοπίο που δημιουργεί στα δεξιά της Ν.Δ. η είσοδος τριών υπερσυντηρητικών κομμάτων στη Βουλή ως εξής: «Ολοι οι σύμβουλοι επικοινωνίας που προέρχονται από τους φιλελεύθερους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ έχουν έναν κοινό: Γνωρίζουν άριστα τις μεθόδους και τις τακτικές που απαιτούνται για να διαλύουν την Αριστερά, τους είναι όμως δύσκολο να διαβάζουν τη Δεξιά και ειδικώς της ενδοχώρας».
Αναφερόταν στον επιτυχημένο εκ του αποτελέσματος στενό συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη Αλαν Γκρίνμπεργκ, ο οποίος ενεθάρρυνε το επιθετικό άνοιγμα του πρωθυπουργού στις δεξιές δεξαμενές του την τελευταία εβδομάδα των εκλογών. Η συνταγή, ωστόσο, δεν απεδείχθη εξίσου επιτυχής με αυτήν που εφαρμόστηκε για την Αριστερά.
Ηταν η ίδια επιθετική συνταγή που εφαρμόστηκε στη μέσα Αμερική εναντίον των οπαδών του Τραμπ, τους οποίους το σύστημα στις ΗΠΑ αποκαλούσε υποτιμητικώς «κόκκινους σβέρκους» (red necks) εξαιτίας του γεγονότος της έκθεσής τους στον ήλιο κατά τη διάρκεια της χειρωνακτικής εργασίας τους στους αγρούς. Οπως υποτίμησαν αυτούς (με συνέπεια σταδιακά όλη η «πλέμπα» της Αμερικής να αρχίσει να συνομιλεί μεταξύ της στα social media και να εκλέξει θυμωμένη τον Τραμπ), έτσι και τώρα στην Ελλάδα το πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό σύστημα, με πρώτη την ηγεσία της Ν.Δ., υποτίμησε τις ομάδες αυτές.
Τους απευθύνθηκε με τον ελιτισμό του ανωτέρου προς τον κατώτερο και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Η παράταξη σημείωσε τη χειρότερη επίδοσή της στην επικράτεια στην περιφέρεια που επέλεξε ο πρόεδρός της να είναι υποψήφιος βουλευτής. Απ’ όπου κι αν πέρασαν στη Μακεδονία ο ίδιος ή και κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. προκειμένου να αντιστρέψουν το κλίμα τα αποτελέσματα ήταν τα ακριβώς ανάποδα.
Ο Βελόπουλος και η ΝΙΚΗ αύξησαν τα ποσοστά τους συγκριτικά με τον πρώτο γύρο, ενώ στο κλαμπ προσετέθησαν οι «Σπαρτιάτες». Τούτο συνέβη για έναν απλό λόγο: Οι νεοδημοκράτες δεν κατάλαβαν ποτέ σε ποιο κοινό απευθύνονταν. Πρόφεραν τη φράση «Ελληνες χριστιανοί ορθόδοξοι» λες και επρόκειτο για τρομοκρατική εγκληματική οργάνωση! Αναφέρονταν στον πατριωτισμό της πράξης λησμονώντας τι κτυπήματα καθημερινά (TurkAegean ένα παράδειγμα) του επέφεραν.
Μιλούσαν σε έναν κόσμο που στην πραγματικότητα έχει λύσει πολύ καιρό τώρα τους κάβους. Παρακολουθώ συστηματικά τις διεργασίες μέσα και έξω από την ευρύτερη παράταξη. Από τον περασμένο Μάιο σημειώναμε από αυτήν εδώ τη θέση ότι «ένα 15% στα δεξιά της Ν.Δ. είναι έτοιμο να κάνει το μεγάλο άλμα». Κάναμε τις διαπιστώσεις… δωρεάν και όχι εισπράττοντας τις αστρονομικές εξαψήφιες αμοιβές του κυρίου Γκρίνμπεργκ αλλά φευ!
Σας βεβαιώ, δεν κάναμε καμία εξυπνάδα για βραβείο. Απλώς μιλούσαμε συστηματικά με τον απλό κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια της τετραετίας. Τον αφουγκραζόμασταν. Τη γέννηση της ΝΙΚΗΣ ως ρεύματος την αντιληφθήκαμε μέσα στην πανδημία, αγνοώντας την ύπαρξή της. Το κόμμα αυτό είναι δύσκολο να το προσεγγίσεις με τους κλασικούς πολιτικούς όρους ότι στηρίζονται από μοναστήρια, ότι είναι «ψεκ» και θρησκόληπτοι, ότι είναι πίσω τους Ρώσοι και εφοπλιστές και άλλα γραφικά.
Το κόμμα αυτό έχει, συμφωνείς διαφωνείς, συγκροτημένη ιδεολογία και κοινότητα αξιών. Οι ψηφοφόροι του αξιολογούν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα με διεθνή κριτήρια. Η μεγάλη επανεκκίνηση, η κατάργηση των εργαζομένων από τις μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης, η επικέντρωση στον ανθρωπισμό του χριστιανισμού και όχι στον ατομισμό του νεοφιλευθερισμού, η συρρίκνωση του παγκόσμιου πληθυσμού μέσα από την πανδημία είναι μερικά από τα θέματα που κυριαρχούν στους προβληματισμούς των ψηφοφόρων αυτών.
Η έμφαση στη διατήρηση της συνεκτικότητας της οικογένειας και η διάσωση του εθνικού χαρακτήρα της Παιδείας μέσα από τα ιστορικά βιβλία, τα οποία περνά μέσα από την τρύπα της βελόνας, είναι βασικά στοιχεία της ταυτότητάς της. Είναι εκπληκτικό αλλά ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ πέρασε όλη την καμπάνια χωρίς ποτέ σχεδόν να σχολιάσει κανένα από τα θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας! Ενώ για τη θρησκεία είπε πάρα πολύ λίγα σε σύγκριση με αυτά που κινητοποίησαν κόσμο στο κόμμα του.
Οι διακρίσεις που έκανε η Πολιτεία εις βάρος των ορθόδοξων χριστιανών και προς όφελος πολιτικών ή και σεξουαλικών μειονοτήτων (πρόστιμα στις λιτανείες, αμνηστία στις πορείες) σε συνδυασμό με την ωμή ανάμειξη της σε πνευματικά δογματικά θέματα της Εκκλησίας (η Θεία Κοινωνία στην περίοδο πανδημίας, η Ανάσταση στις 9 το βράδυ) ώθησαν πολύ κόσμο στο να απομακρυνθεί από τη συντηρητική παράταξη.
Ωθησε επίσης σε μια επανάσταση στο εσωτερικό της Εκκλησίας που ούτε το Μαξίμου αντελήφθη εγκαίρως ούτε η Μονή Πετράκη: Οι απογοητευμένοι από τις εις βάρος τους διώξεις ιερείς αυτονομήθηκαν από τους μητροπολίτες και βρήκαν νέους αρχηγούς στο Αγιον Ορος! Το οποίο έχει μεγάλη πνευματική επιρροή και εξ αντανακλάσεως πολιτική σε χιλιάδες πιστούς σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτά όμως ήταν ψιλά γράμματα για κάποιους εδώ στην Αθήνα, που πήγαν να κάμψουν χριστιανούς με κοσμικές μεθόδους.
Η στήλη γνωρίζει σε ποιες περιφέρειας της χώρας εργοδότες απειλούσαν εργαζομένους τους ψηφοφόρους της ΝΙΚΗΣ να ψηφίσουν άλλο κόμμα, Γνωρίζει ποιος κορυφαίος πολιτικός πήγε να εξαγοράσει ιερείς υποσχόμενος ότι θα τους διαγράψει τα χρέη αν εγκαταλείψουν τη ΝΙΚΗ. Αλλη προσέγγιση και άλλες ιδέες χρειάζονται οι άνθρωποι αυτοί που θρέφονται από τον λόγο τον αντιπαγκοσμιοποιητικό για να γυρίσουν στο «μαντρί».
Αντίστοιχα ισχύουν για τους ακραίους εθνικιστές του κόμματος «Σπαρτιάτες» ιδιοκτησίας Κασιδιάρη. Πρόκειται για έναν συμπαγή πυρήνα ψηφοφόρων που εξακολουθούν να παρακολουθούν την πορεία εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών, γι’ αυτούς το θέμα είναι ανοικτό. Που έχουν ανοικτές τις κεραίες στα σενάρια ότι προσεχώς η Ελλάς θα αναγνωρίσει και γραπτώς ό,τι αποδέχθηκε προφορικώς το 2020 για χωρικά ύδατα 6 μιλίων στο ανατολικό Αιγαίο.
Πρόκειται για πολίτες που μετέχουν με πάθος στον σιωπηρό αναθεωρητισμό για κορυφαία πρόσωπα της ελληνικής Ιστορίας, ο οποίος άρχισε μέσα στη χρεοκοπία, και μελετούν με φανατισμό τη στάση του Ιωάννη Μεταξά στη Μικρασιατική Καταστροφή (είχε διαφωνήσει με την εκστρατεία) αλλά και απέναντι στους Γερμανούς που υποτίθεται ότι υποστήριζε το 1940.
Η ηγεσία του κόμματος «Σπαρτιάτες» διαφέρει από την ηγεσία της ΝΙΚΗΣ στην προσέγγιση του θρησκευτικού φαινομένου και γι’ αυτό εισηγήθηκε την καταψήφισή της στις εκλογές του Μαΐου μετά τον αποκλεισμό των «Ελλήνων». Προφανές το γιατί: Ο στενός πυρήνας της ηγεσίας των εθνικιστών πιστεύει στο Δωδεκάθεο, όχι στον πατέρα ημών Ιησού Χριστό. Σημειωτέον ότι δεν εντοπίστηκαν ιδιαίτερες λεκτικές εξάρσεις του… εθνικισμού κατά του προσώπου του πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Τέλος, το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, η σταθερά του χώρου, είναι γνωστής ταυτότητας και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Ανεξαρτήτως των σχέσεων που έχει σήμερα με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, είναι ο πολιτικός κληρονόμος του ΛΑΟΣ με έμφαση σε έναν ήπιο συντηρητισμό. Η Ν.Δ. δεν κατάλαβε εν προκειμένω ότι το κόμμα αυτό έχει βγάλει ρίζες σε τμήμα του ελληνικού λαού και πίστεψε ότι θα το πετάξει έξω.
Ο αρχηγός του, χωρίς να είναι χαρισματικός, γνωρίζει πώς να αρπάζει την ευκαιρία και να είναι ανθεκτικός. Πρόβλεψή μου είναι πως, παρά την επιτυχία τους, η επίθεση εναντίον αυτών των τριών κομμάτων θα ενταθεί. Η Ν.Δ. θα συνεχίσει το λάθος. Θα ενταθεί διότι η είσοδός τους στη Βουλή σε συνδυασμό με τον ακέφαλο πλέον ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει τις ισορροπίες στο Κοινοβούλιο. Θα ενταθεί επίσης η επίθεση εναντίον τους διότι υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον από περισσότερες της μίας διεθνείς δυνάμεις της περιοχής για τις θέσεις τους.
Σχετικά με τη ΝΙΚΗ για τη στάση της απέναντι στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. Σχετικά με τους «Σπαρτιάτες», για ζητήματα αντισημιτισμού. Αυτά!
