Διαβάζω στη «δημοκρατία» μας ότι ο κ. πρωθυπουργός «εξαγόρασε» τη «φρονιμάδα» και τη «σιωπή» του κ. Σαμαρά με τη στήριξη του δικού του κ. Πτωχού για την Περιφέρεια Πελοποννήσου (τώρα το να λέγεται «Πτωχός» ο περιφερειάρχης είναι σαν να λέγεται «Χασάπης» ο χειρουργός, «Μακρυχέρης» ο ταμίας, «Λαδωμένος» ο υπουργός και πάει λέγοντας. Είναι κάπως… Τέλος πάντων).
Έτσι, ο κ. Σαμαράς ηρέμησε και δεν έχει καμία απορία και για τις μυστηριώδεις συζητήσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν στο Βίλνιους, ενώ ξέχασε τα περί Βόρειας Μακεδονίας, την οποία ποτέ δεν θα αποκαλούσε έτσι κ.λπ.
Δεν μας κάνει πια τίποτα εντύπωση με τον Μεσσήνιο πρώην πρωθυπουργό. Και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι το ΦΕΚ 204 Α΄/18-9-1989, που περιλαμβάνει τον κατάπτυστο νόμο 1863 περί «Αρσης των συνεπειών του εμφυλίου», φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ως υπουργού Οικονομικών. Είναι ο νόμος που δίνει συγχωροχάρτι στον «Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας», δίνει συντάξεις στους «μαχητές» του και γενικώς τους αποδίδει άσπιλους και αμόλυντους στην κοινωνία.
Μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε να τους προτείνουμε και για το Νόμπελ Ιατρικής για τις μεθόδους χειρουργικής που εφήρμοσαν κατά τον «Εμφύλιο» του κ. Σαμαρά; Τι λέτε; Μια ιδέα ρίχνω.
