Αντί να φυτρώσουν δέντρα στις εκτάσεις που κάηκαν τα τελευταία χρόνια, φύτρωσαν ανεμογεννήτριες
- Από την Ελένη Παπαδοπούλου*
Στις πυρκαγιές του 2007 ένα μεγάλο μέρος του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας καταστράφηκε. Δεκαέξι χρόνια μετά ό,τι είχε τότε καεί παραμένει ξερό, πετρώδες και άγονο. Η φύση δεν αναγεννήθηκε, δυστυχώς. Τίποτα δεν φύτρωσε. Οποιος ανέβει προς το καταφύγιο μπορεί να το δει. Φταίνε τα ελάφια ή άλλα ζώα που έφαγαν τα όποια βλαστάρια; Ή μήπως φταίει ότι προφανώς δεν υπήρξε κανένα σχέδιο αναδάσωσης του καμένου βουνού; Μήπως φταίει τελικά ότι ουδείς ενδιαφέρεται για τα δάση;
Εάν παρατηρήσουμε τις εκτάσεις που κάηκαν τα τελευταία χρόνια, αντί να φυτρώσουν δέντρα φύτρωσαν ανεμογεννήτριες. Και ναι μεν δεν φύτρωσαν σε όλα τα καμένα, αλλά δεν είδαμε και καμία ιδιαίτερη μέριμνα για τις περιοχές που κάηκαν ώστε να αναγεννηθεί το δάσος. Η φύση βέβαια κάνει τη δουλειά της, αλλά δεν μπορούμε να αφήνουμε τα πάντα στην τύχη. Ειδικά τα δάση που βρίσκονται κοντά σε αστικούς ιστούς και υπάρχουν πάντα οι καλοθελητές που τα επιβουλεύονται. Δασικές εκτάσεις που βρίσκονται δίπλα σε δρόμους, όπου η πρόσβαση για τον κάθε εμπρηστή και τον κάθε κακόβουλο είναι εύκολη, δεν μπορεί να αφήνονται χωρίς αναδασώσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε χάσει εκατομμύρια στρέμματα των δασών μας, μεγάλο μέρος του δασικού μας πλούτου, ο οποίος είναι εθνικός πλούτος. Ολόκληρα οικοσυστήματα έχουν καταστραφεί, εθνικοί δρυμοί και δάση έχουν καεί και κοντά σε αυτά καλλιέργειες και περιουσίες. Η τοπική οικονομία περιοχών που βασιζόταν στο δάσος έχει αλλάξει. Πολλές περιοχές ερημοποιούνται εξαιτίας των πυρκαγιών. Οι συνέπειες είναι καταστροφικές από πολλές απόψεις.
Για το κράτος ωστόσο φαίνεται τα δάση να είναι αναλώσιμα. Δεν υπάρχει καμία πρόληψη. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο σχέδιο πέραν αυτού της εκκένωσης των περιοχών σε περίπτωση πυρκαγιάς. Δεν υπάρχει καν αυστηρό νομικό πλαίσιο προστασίας των δασών, έτσι ώστε να αποτρέπεται κάθε εμπρηστής και κάθε καταπατητής πριν οικειοποιηθεί καμένη δασική έκταση. Τι να περιμένεις όμως από ένα κράτος που ουσιαστικά παρέδωσε τις βουνοκορφές βορά στις εταιρίες ανεμογεννητριών; Τι να περιμένεις όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός το 2019 είχε αναφέρει ότι «η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί σε “μπαταρία” της Ευρώπης»;
Το ζούμε τώρα το «μεγαλόπνοο» αυτό σχέδιο. Γινόμαστε μπαταρία. Ως μπαταρία θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Μόνο που οι μπαταρίες έχουν κύκλο ζωής. Και κάποια στιγμή τις πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Αυτό είναι το μέλλον μας ως μπαταρία.
* Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών του
Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
