Η απόφαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίας Αδειλίνη να καλέσει ως υπόπτους για εξαπάτηση του εκλογικού σώματος 11 βουλευτές του κόμματος «Σπαρτιάτες» είναι πρωτοφανής στα δημοκρατικά χρονικά. Ωστόσο, θεωρείται νομικά σωστή. Σωστή υπό την έννοια ότι η νέα νομοθεσία που ψήφισε η κυβέρνηση για να αποτρέψει την κάθοδο ακροδεξιού κόμματος στις εθνικές αναμετρήσεις προβλέπει την έννοια του «πραγματικού αρχηγού», ο οποίος καθοδηγεί από το παρασκήνιο τα κομματικά στελέχη. Στην προκειμένη περίπτωση από τη φυλακή.
Αν και δεν είμαι βέβαιος ότι οι βουλευτές μπορούν να κατηγορηθούν πραγματικά για εξαπάτηση των εκλογέων (είχαν όλοι βγάλει φωτογραφίες με τον Ηλία Κασιδιάρη τοποθετώντας τες σε ειδικά διαφημιστικά πλαίσια στις εκλογικές τους περιφέρειες και όλοι γνώριζαν ότι, ψηφίζοντας «Σπαρτιάτες», ψηφίζεις Κασιδιάρη), νομικά το επιχείρημα της εισαγγελέως στέκει απολύτως. Διότι «πατάει» πάνω στη νομοθεσία, βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και στηρίζεται στις δύο καταθέσεις που έδωσε ενώπιόν της ο νόμιμος αρχηγός του κόμματος Βασίλειος Στίγκας.
Από την ανάγνωση του κειμένου που απέστειλε στη Βουλή η εισαγγελέας προκύπτει ότι ο κύριος Στίγκας έχει καταθέσει στη Δικαιοσύνη ότι έγινε απόπειρα ανατροπής του και αντικατάστασής του από βουλευτή προσκείμενο στον έγκλειστο των Φυλακών του Δομοκού και ότι κάποιοι βουλευτές ελάμβαναν εντολές απευθείας από τον κύριο Κασιδιάρη. Πράγμα που, αν αποδειχθεί, παραβιάζει πλήρως την ψηφισθείσα από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ νομοθεσία και ανοίγει τον δρόμο για να απαγορευτεί η κάθοδος αυτού του κόμματος στις προσεχείς ευρωεκλογές.
Εδωσαν το σκοινί…
Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι βουλευτές των «Σπαρτιατών» με την εσωτερική φασαρία που προκάλεσαν για την προκαταβολή κρατικής χρηματοδότησης ύψους 40.000 ευρώ που πιστώθηκε στο, λογαριασμό Στίγκα, αλλά και ο ίδιος ο νόμιμος αρχηγός τους, με τις καταθέσεις του, έδωσαν στην εισαγγελέα το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσει. Ενώ εξετέθησαν ασύλληπτα στο 5% του ελληνικού λαού που τους ψήφισε, καθώς αυτό που αποδείχτηκε αμέσως μετά τις εκλογές ήταν ότι ο νους τους βρισκόταν στη διανομή της ύψους 700.000 ευρώ κρατικής χρηματοδότησης και όχι στη μάχη κατά της διαφθοράς, όπως προπαγάνδιζαν προεκλογικώς. Ψιλικατζήδες! Αν έπρεπε να κατηγορηθούν για πολιτική εξαπάτηση, πρέπει να είναι γι’ αυτό. Οχι για το άλλο.
Ωστόσο, οι απολύτως σωστές νομικές ενέργειες της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου θα προκαλέσουν πολιτικές συνέπειες. Οι οποίες δεν «πατούν» πάνω στη νομοθεσία, αλλά πάνω στο κοινό αίσθημα. Ούτε η κλήση 11 εκλεγμένων βουλευτών ως υπόπτων από τη Δικαιοσύνη θα εκληφθεί ως γεγονός άξιο για να το χαιρετίσει η κοινή γνώμη (όταν πολιτικοί κλέφτες άλλων εποχών κυκλοφορούν ελεύθεροι) -μάλλον ως ανωμαλία θα διαβαστεί και θα χρεωθεί στη νομοθεσία που ψήφισε η κυβέρνηση- ούτε η απαγόρευση της χρηματοδότησης στο κόμμα αυτό και το λουκέτο που έρχεται για τις ευρωεκλογές θα έχουν την ίδια αποδοχή που είχαν όταν συνέβησαν αντίστοιχα γεγονότα με τη Χρυσή Αυγή.
Πόσο μάλλον όταν αυτή η δικαστική εξέλιξη έχει δυστυχώς προαναγγελθεί από του βήματος της Βουλής από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος μίλησε για «επιπτώσεις» μετά τη γνωστή αγόρευση Στίγκα περί Greek Μafia και από τον υπουργό Επικρατείας Μάκη Βορίδη, ο οποίος μίλησε σε τηλεοπτικό σταθμό για «κανονιστικές αποφάσεις». Κανονιστικές αποφάσεις είναι η απαγόρευση της χρηματοδότησης του κόμματος και η απαγόρευση συμμετοχής τους στις ευρωεκλογές με βάση την τυχόν δικαστική δίωξη.
Ποτέ Νέα Δημοκρατία
Παρά ταύτα: Ο κόσμος που ψηφίζει «Σπαρτιάτες» δεν πρόκειται να ψηφίσει ποτέ Νέα Δημοκρατία. Αυτή τη Νέα Δημοκρατία. Κι ας έχει και τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στο ευρωψηφοδέλτιό της ως επικεφαλής. Ο κόσμος αυτός, εφόσον μείνει πολιτικά ορφανός μετά το λουκέτο στους «Σπαρτιάτες», θα ανακατανεμηθεί σε υπάρχοντα δεξιά σχήματα του πολιτικού συστήματος ή και σε νέα, την ύπαρξη των οποίων μέχρι τώρα ούτε γνωρίζουμε ούτε μπορούμε να φανταστούμε. Δεν θα προκύψει κανένα πολιτικό όφελος στο πολιτικό σύστημα από την εφαρμογή μιας νομοθεσίας που μοιάζει στα μάτια μεγάλης μερίδας των πολιτών ως εκδικητική πράξη. Η εισαγγελέας μετά την κατάθεση του κυρίου Στίγκα και τα στοιχεία που προφανώς της προσκόμισε κάνει τη δουλειά της αψόγως και υποχρεωτικώς, γιατί δεσμεύεται από τη νομοθεσία. Τα υπόλοιπα όμως ξεφεύγουν από τον έλεγχό της.
Η απαγόρευση των άκρων θα δημιουργήσει νέα μεγαλύτερα άκρα. Πολύ δε περισσότερο αν οι βουλευτές αυτοί εκπέσουν του αξιώματός τους (εκκρεμούν προσφυγές στο Εκλογοδικείο) και γίνει ανακατανομή των εδρών στα υπάρχοντα κόμματα. Τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι στο σύνολό τους θα δεχτούν να αρπάξουν τις έδρες από τον ελληνικό λαό. Τα πολιτικά προβλήματα δυστυχώς δεν λύνονται με νόμους και αυτό το έχουν καταλάβει και το έχουν μετανιώσει (όπως ξέρω) ακόμα και οι δικαστές που υιοθέτησαν τη θεωρία της εγκληματικής οργάνωσης για να διωχθεί ποινικώς όλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής.
Μόνο τραγικοί μύωπες δεν μπορούν να δουν τις συνέπειες των πράξεών τους στη συγκεκριμένη περίπτωση της εφαρμογής της νομοθεσίας περί «πραγματικού αρχηγού».
Ιδιαίτερα όταν αυτή η νομοθεσία εφαρμόζεται α λα καρτ και επετράπη στον έγκλειστο του Δομοκού Ηλία Κασιδιάρη να εκτεθεί ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων στις εκλογές. Για τις δημοτικές εκλογές δεν είχε σημασία η εις βάρος του πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση; Εμείς διαπιστώνουμε απλώς, παρατηρώντας. Τα υπόλοιπα θα μας τα πει ο ελληνικός λαός στις ευρωεκλογές.
