Οι μαθητές των σχολείων την Πέμπτη έκαναν «γιορτή» για την 28η Οκτωβρίου. Παρόλο που το κράτος τείνει να ελέγχει τα πάντα -ας μη λησμονούμε τα sms που είχαμε υποχρεωθεί να στέλνουμε στον Χαρδαλιά επί κορωνοϊού για να ξεμυτίσουμε από το σπίτι-, ο τρόπος εορτασμού από σχολείο σε σχολείο διαφέρει αρκετά. Αλλού γίνεται απαγγελία ποιημάτων, αλλού μίνι θεατρικά έργα και αλλού διάλεξη από κάποιον προθυμοποιηθέντα δάσκαλο ή καθηγητή.
Ωστόσο, παρά τις διαφοροποιήσεις, για τη μεγάλη πλειονότητα των σχολείων ο βασικός τρόπος απότισης φόρου τιμής στον λαό μας, που συνέτριψε τους Ιταλούς και πολέμησε για την αξιοπρέπεια του έθνους, ήταν η προβολή ενός βίντεο. Οποιος μπει στον κόπο να κάνει ένα στοιχειώδες «ρεπορτάζ» για το θέμα θα διαπιστώσει ότι, κυρίως στα δημοτικά, τα συμβούλια των δασκάλων των σχολικών μονάδων επέλεξαν να προβάλουν στους μαθητές ένα βίντεο ιστορικού χαρακτήρα για τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Μέχρι τον κορωνοϊό γίνονταν γιορτές για τις επετείους (η Δ΄ Τάξη αναλάμβανε την 28η Οκτωβρίου, η Ε΄ το Πολυτεχνείο και η ΣΤ΄ την 25η Μαρτίου). Μετά, όλα υποκαταστάθηκαν από τις… προβολές.
Και ρωτάς: «Κάτι άλλο έγινε στην τάξη; Σας μίλησε κανείς, ήρθε κάποιος ηλικιωμένος (από τους ελάχιστους που έχουν απομείνει) να σας πει πώς βίωσε το ξέσπασμα του πολέμου; Κάποιος στρατιωτικός να σας εξηγήσει πώς αμύνθηκαν οι Ελληνες και τη διαφορά σε υλικό επίπεδο που είχαμε με τους Ιταλούς; Διάβασε κάποιο παιδί αποσπάσματα από αφήγημα σχετικό με τον πόλεμο; Μνημονεύτηκαν από εκπρόσωπο της δημοτικής Αρχής ονόματα πεσόντων που ζούσαν στην ίδια πόλη ή συνοικία με τα παιδιά; Μίλησε μήπως κάποιος ιερέας ή θεολόγος για να εξηγήσει στους μαθητές τι σημαίνει πόλεμος για έναν ορθόδοξο χριστιανό και πώς συνέβαλε η πίστη μας στη νίκη;».
Η απάντηση στα παραπάνω είναι: «Τίποτε από τα παραπάνω». Ο δάσκαλος πάτησε το play στο βίντεο, που ήταν αποθηκευμένο στον υπολογιστή, και αυτό ήταν όλο. Τα παιδιά έκαναν γιορτή την προβολή ενός βίντεο. Οι νέοι, όμως, που άφησαν τη ζωή τους, την υγεία και την αρτιμέλειά τους στα βουνά της Βορείου Ηπείρου για την πατρίδα μας, άξιζαν και αξίζουν πολύ περισσότερα από ένα βίντεο…