Οταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχουν τελειώσει τα κατ’ έτος καφριλίκια της 17ης Νοεμβρίου. Δεν έχω κληρονομικό χάρισμα για να ξέρω τι ζημιές θα έχουν γίνει σε δημόσια και ιδιωτική περιουσία, μετά τους καφέδες και τη γιούχα στον Ανδρουλάκη.
Ας κάνουμε όμως λιανά μερικά πράγματα. Το Πολυτεχνείο, το οποίο το ΚΚΕ χαρακτήριζε «προβοκάτσια» με το χυδαίο φύλλο υπ’ αριθ. 8 της Πανσπουδαστικής, και μετά, όταν είδε μπούγιο, έτρεχε να το καπελώσει, ΔΕΝ έριξε τη δικτατορία. Εφερε σκληρότερη, τον Ιωαννίδη, αφού προηγήθηκαν ταραχές και σειρά δολοφονιών πολιτών – εκτός Πολυτεχνείου όλοι, αλλά αυτό είναι φαιδρό ως επιχείρημα.
Δεκαοκτώ αθώοι πολίτες νεκροί στους δρόμους της Αθήνας είναι υπαρκτό γεγονός. Παραμύθι οι εκατοντάδες νεκροί που μετέδιδε βλαμμένος Ολλανδός, αλλά και αυτοί που σκοτώθηκαν είναι πολλοί – υπαρκτό. Το καθεστώς έβαινε προς εκλογές, θα είχαμε κάλπες τον Φεβρουάριο του 1974, από τις οποίες αποκλείονταν οι εκλεγέντες προδικτατορικά – για το οποίο, μεταξύ μας, δεν πολυδιαφωνουσε η πλειοψηφία.
Δεν θα είχε γίνει το δεύτερο πραξικόπημα στις 25/11/1973, ο Ιωαννίδης δεν θα είχε καταφέρει να κάνει το πραξικόπημα στην Κύπρο, δεν θα είχε γίνει η εισβολή των Τούρκων. Μπορεί λοιπόν να πει κανείς τεκμηριωμένα πως η εξέγερση του Πολυτεχνείου διευκόλυνε το σχέδιο της ανωμαλίας, προερχόμενο από τις ΗΠΑ, με χειριστή τον Ιωαννίδη, τον Γκας Αβράκωτο, πρακτοράντζα των Αμερικανικών υπηρεσιών ελληνικής καταγωγής, που όμως ο σκύλος μου έχει περισσότερο ελληνικό φρόνημα από αυτόν τον τύπο, ο οποίος αργότερα διακρίθηκε και στο σκάνδαλο Ιράν – Κόντρας, έγινε και ταινία.
Αυτός παραμύθιασε τον Ιωαννίδη πως ανατρέποντας τον Παπαδόπουλο και τον Μακάριο θα έκανε την Ενωση και θα πέρναγε στο Πάνθεον των Ηρώων του Εθνους. Η συνέχεια, γνωστή. Πέθανε στη φυλακή ατιμασμένος και ακόμη πληρώνει το Εθνος τις συνέπειες της προδοτικής βλακείας του. Τη δικτατορία την έριξαν η προδοσία της Κύπρου, οι 5.500 νεκροί και τραυματίες, οι 1.619 Αγνοούμενοι, οι 200.000 πρόσφυγες και η κατοχή του 38% της Μεγαλονήσου, για τα οποία έχει ευθύνη και η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Καραμανλή, που κυβερνούσε στον «Αττίλα ΙΙ».
Οι περί του αντιθέτου ανιστόρητοι μύθοι της αριστερίλας προσβάλλουν τη μνήμη των πολεμιστών της Κύπρου και των θυμάτων της προδοσίας. Πάνω στους μύθους αυτούς χτίστηκαν καριέρες άκαπνων ψευτοαγωνιστών και στην ατιμωρησία των προδοτών η μεταπολιτευτική παρακμή. Οταν προδίδεις την Κύπρο και μένεις ατιμώρητος, γιατί άλλοι να φοβηθούν να κλέψουν; Ο «Αττίλας» δεν είχε το Γουδί του.
Η αριστερίλα χύνει δηλητήριο και ψέματα στα μυαλά των παιδιών, κοπρίτες παριστάνουν τους ήρωες. Σβήνουν με τον χρόνο, αλλά ας βοηθήσουμε όσοι έχουμε δημόσιο λόγο. Το «το Πολυτεχνείο έριξε τη Χούντα» είναι παπάντζα εφάμιλλη του «ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε τη χώρα». Δυστυχώς, ο ΕΛΑΣ ξόδεψε πολύ περισσότερες σφαίρες κατά Ελλήνων, έκανε οικονομία δυνάμεων για να καταλάβει την εξουσία, όπως άλλωστε αποπειράθηκε με το κομμουνιστικό πραξικόπημα των Δεκεμβριανών του 1944, που πήγε κουβά.
Ολως ντροπιαστικά, οι Γερμανοί που στην Κατοχή πέθαναν από αρρώστιες και αυτοκτονίες είναι πολύ περισσότεροι από τις λίγες εκατοντάδες που σκοτώθηκαν από δράση των ανταρτών. Οι Γερμανοί, λόγω των ηττών τους στα άλλα μέτωπα, απλά συνέπτυξαν τις δυνάμεις τους, υποχώρησαν συντεταγμένα και με σχεδόν ανύπαρκτες απώλειες, αφού κατέβασαν τη σημαία τους και κατέθεσαν και… στεφάνι στον Αγνωστο Στρατιώτη.
Υποχωρούσαν, και πίσω τους μπήκαν οι αντάρτες, που συνέχισαν το μακελειό των πολιτικών τους αντιπάλων, εφαρμόζοντας οικογενειακή ευθύνη. Αυτοί οι δύο κατασκευασμένοι μύθοι, για το Πολυτεχνείο και τη δήθεν απελευθέρωση της χώρας από τον ΕΛΑΣ, είναι βασικό εργαλείο των επίορκων εκπαιδευτικών που γαλουχούν τα παιδιά μας σε αυτά τα ψευδή, μαζί με μίσος για το Εθνος και τους κρατικούς θεσμούς, ενώ τώρα πλέον -το είδαμε κι αυτό- μετέτρεψαν τη «γιορτή του Πολυτεχνείου» σε αφορμή αντισημιτικής και φιλοπαλαιστινιακής προπαγάνδας, υπέρ των φιλότουρκων διεστραμμένων ισλαμοναζί της Χαμάς.
Και φυσικά δεν τους ελέγχει κανείς, δεν τους εγκαλεί, δεν τους τιμωρεί. Εχουμε ανοχή σε μαζική επίορκη συμπεριφορά, όπου μια συριζοκουκουέδικη μειοψηφία προσπαθεί να κάνει τα παιδιά γενίτσαρους – και μερικά τα έχει ήδη κάνει. Είναι αυτοί που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις καφρίλας, βανδαλισμών και υποστήριξης τζιχαντιστικής βαρβαρότητας από φονιάδες παιδιών Εβραίων, γυναικών και ηλικιωμένων.
Επιτρέψαμε στα ψέματα αυτά, και όσα άλλα τα συνοδεύουν, να επιβληθούν σε πολλές αθώες συνειδήσεις, από ανθρώπους που τους πληρώνει ο ίδιος ο λαός για να διδάσκουν το μίσος ενάντια στην Ιστορία του, στους Ηρωες και στις Αξίες του. Είναι θλιβερό που, σχεδόν μισό αιώνα από τη μεταπολίτευση, η Κεντροδεξιά δεν έχει τολμήσει να καθαιρέσει το λερό προσωπείο του κόκκινου ολοκληρωτισμού και να θέσει στο κέντρο της δημόσιας ζωής το βασικότερο στοιχείο για την επανεκκίνηση και κάθαρση της δημοκρατίας μας, πλάι στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην αξιοκρατία και τη διασφάλιση της κοινωνικής κινητικότητας: την ιστορική αλήθεια.
