Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ολόκληρη η θεωρία της ταχείας απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα σε πανευρωπαϊκή κλίμακα «για να σωθεί ο πλανήτης» είναι μια γερμανική επινόηση. Κι όταν οι Γερμανοί επινοούν νέα οικουμενικά «δόγματα», τα οποία στηρίζουν με θρησκευτική προσήλωση, συνήθως… δεν είναι για καλό.
Σήμερα είναι πλέον πασιφανές ότι το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιείται ευρέως για την πραγμάτωση αμιγώς οικονομικών επιδιώξεων, στον βωμό του κέρδους και της επιχειρηματικής απληστίας. Μόνο που το οικοδόμημα στο οποίο στηρίχθηκε η φρενίτιδα των φιλικών προς το περιβάλλον ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με το «μηδενικό αποτύπωμα» αποδεικνύεται σαθρό. Γιατί οι ΑΠΕ παράγουν καθαρή ενέργεια, αλλά κατασκευάζονται με…βρόμικη. Και επιπλέον, στην πράξη αδυνατούν να υποκαταστήσουν πλήρως και αποτελεσματικά τις συμβατικές πηγές των ορυκτών καυσίμων, γιατί βασίζονται σε μεταβλητές παραμέτρους, δηλαδή στις καιρικές συνθήκες, που όσο πιο ακραίες (και απαγορευτικές για τη λειτουργία των ΑΠΕ) είναι τόσο μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας απαιτούν!
Παρότι ο μύθος τα τελευταία χρόνια γκρεμίζεται με πάταγο, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, θύματα μιας προτεσταντικής γερμανικής εμμονής, εξακολουθούν να επωμίζονται το κόστος της «μετάβασης», επιδοτώντας από το υστέρημά τους τις μεγάλες εταιρίες που κατασκευάζουν, εμπορεύονται και εγκαθιστούν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάνελ. Είτε με διάφορους «οικολογικούς» φόρους είτε με έξτρα χρεώσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, οι ανώνυμοι πολίτες της Ε.Ε. είναι αυτοί που κρατούν ζωντανό το κολοβό γερμανικό πείραμα για τη μετατροπή της γηραιάς ηπείρου σε βιομηχανικό κόμβο μειωμένων ρύπων, με στόχο το 2050 να φτάσουμε σε καθεστώς «κλιματικής ουδετερότητας».
Η κρίση της Ουκρανίας απέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι οι ΑΠΕ δεν μπορούν να εγγυηθούν ούτε ενεργειακή απεξάρτηση ούτε ενεργειακή αυτάρκεια. Παρ’ όλ’ αυτά, επειδή η δουλειά είναι πολύ μεγάλη για να… αποτύχει, δεδομένου ότι καθορίζει το παραγωγικό μοντέλο του μέλλοντος για τη γερμανική εξαγωγική βιομηχανία. Ετσι, λοιπόν, μαζί με τον πυρετό νομοθετικών ρυθμίσεων που αλλάζουν αυθαίρετα τη ζωή των Ευρωπαίων (π.χ. κατάργηση κινητήρων εσωτερικής καύσεως στα αυτοκίνητα, κατάργηση καυστήρων θέρμανσης με φυσικό αέριο κ.λπ.), συντονίζεται και μια εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου -και πάλι made in Germany- για να πειστούν οι πολίτες πώς η «πράσινη μετάβαση» είναι δική τους υπόθεση και ότι οφείλουν να την υπηρετήσουν αγόγγυστα, έστω κι αν έρχονται αντιμέτωποι με δυσθεώρητους λογαριασμούς ρεύματος ή με τον κίνδυνο «μπλακ άουτ» από την υπερβάλλουσα χρήση ΑΠΕ σε συνθήκες χιονιά ή καύσωνα.
Η «επιμόρφωση» των Ευρωπαίων στην κατεύθυνση ανάπτυξης… ενεργειακής ευαισθησίας δεν γίνεται βεβαίως τσάμπα. Χρηματοδοτείται από τους Ευρωπαίους φορολογουμένους, όπως ακριβώς ο εκμαυλισμός των εγχώριων μέσων ενημέρωσης, γνωστός στις μέρες μας ως «πέτσωμα», χρεώθηκε στους Ελληνες φορολογουμένους για να αποθεώνεται νυχθημερόν ο πρωθυπουργός-Μωυσής.
Η καμπάνια υπέρ της «πράσινης ενέργειας» είναι, λοιπόν, γερμανική. Γερμανοί την επινόησαν, Γερμανίδα την παρήγγειλε και Γερμανοί «διαφημιστές» την υλοποιούν.
Εχετε, πιθανόν, προσέξει περιδιαβαίνοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα επίμονο μπάνερ με το ελαφρώς ανέμπνευστο μότο «You are EU» («Είσαι η Ε.Ε.»). Με το που το πατάς… μεταφέρεσαι στη «μαγεία της πράσινης ανάπτυξης»: παιδάκια να χαϊδεύουν πάνελ φωτοβολταϊκών, γυναίκες να ποζάρουν νωχελικά μπροστά από αιολικά πάρκα, εφήβους να φορτίζουν το ηλεκτρικό αυτοκίνητό τους, και πάει λέγοντας. Ε, λοιπόν, αυτό το χαμηλής αισθητικής συνονθύλευμα είναι η επίσημη καμπάνια «οικολογικής ενσυναίσθησης» που παρήγγειλε η Γερμανίδα πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για να καταστήσει κτήμα κάθε Ευρωπαίου την ανάγκη υιοθέτησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που θα εξασφαλίσουν τη… σωτηρία του πλανήτη.
Προσέξτε, όμως, τη μεθόδευση, όπως (προς τιμήν του) την αποκάλυψε τον περασμένο Ιούνιο το γερμανικής ιδιοκτησίας Politico σε ένα άρθρο με τον καυστικό τίτλο «Η Ε.Ε. φορτώνεται μία γερμανικής εμπνεύσεως μηχανή δημοσίων σχέσεων με τα… διπλά λεφτά».
Η Φον ντερ Λάιεν διαθέτει ένα… σεμνό (συγκριτικά με αυτά που ξοδεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη!) budget 30.000.000 ευρώ για πληρωμένες καμπάνιες επικοινωνίας της Κομισιόν. Εχει ήδη προαναγγείλει ότι στην επόμενη θητεία της Κομισιόν το ποσό αυτό τουλάχιστον θα διπλασιαστεί.
Στο μεταξύ, όμως, φρόντισε να προσλάβει στο επιτελείο της με παχυλό μισθό συμβούλου έναν Γερμανό επικοινωνιολόγο, έναν Γερμανό λογογράφο και έναν Γερμανό υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων. Αυτοί με τη σειρά τους συνέστησαν για την «πράσινη καμπάνια» δύο αδελφές γερμανικές διαφημιστικές εταιρίες, που συστεγάζονται στο ίδιο κτίριο. Και η εθνικά σκεπτόμενη Ούρσουλα, κατά παράβαση κάθε θεμιτής πρακτικής, τις προσέλαβε όχι με διαγωνισμό, αλλά με…απευθείας ανάθεση, χαρίζοντάς τους ένα συμβόλαιο 5.000.000 ευρώ προκειμένου να επιμεληθούν την «πράσινη καμπάνια».
Πέραν, όμως, του προφανούς σκανδάλου και ανεξάρτητα από την πλύση εγκεφάλου, τα πράγματα με τις ανεμογεννήτριες δεν πάνε καλά στην ίδια τη Γερμανία! Η φούσκα των αιολικών σκάει με πάταγο και στο επίκεντρο βρίσκεται η εθνική πρωταθλήτρια της Γερμανίας, η γνωστή και μη εξαιρετέα Siemens. Ακούστε, λοιπόν, και κρατηθείτε: Την ώρα που η Ελλάδα εγκαλείται και φορτώνεται με πρόστιμα επειδή προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή με επιδοτήσεις τη ΛΑΡΚΟ, η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να προσφέρει κρατικές εγγυήσεις ύψους… 15 δισ. ευρώ για να τιθασεύσει τη ζημιά…4,6 δισ. ευρώ που εμφανίζει η ενεργειακή θυγατρική της Siemens, η οποία κατασκευάζει ανεμογεννήτριες και, όπως επισήμως δηλώνεται, δεν αναμένεται να ορθοποδήσει πριν από το 2026! Μόλις την περασμένη Τετάρτη το Reuters μετέδωσε ότι o κλάδος της εταιρίας που κατασκευάζει ανεμογεννήτριες θα υποχρεωθεί σε αιματηρές περικοπές, ύψους σχεδόν… μισού δισ. ευρώ, και θα επικεντρωθεί πλέον σε ενεργειακά projects… υδρογόνου.
Το πρώτο ερώτημα είναι γιατί πληρώνουμε Γερμανούς μυαλοπώληδες για μια καμπάνια γύρω από έναν στόχο που πλέον φαίνεται θνησιγενής – και όχι μόνο στην ίδια τη Γερμανία. Ηδη ο μεγαλύτερος παγκοσμίως κατασκευαστής υπεράκτιων αιολικών, η δανέζικη Orsted, αποσύρεται από μεγάλα έργα στις ΗΠΑ, ενώ ένας άλλος, σουηδικός κολοσσός, η Vattental, διέκοψε ένα γιγάντιο έργο ανοιχτά των αγγλικών ακτών ως απάντηση στο αυξανόμενο κόστος.
Ξέρετε τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι για να συνεχιστεί το ανέκδοτο της «πράσινης μετάβασης» χρειάζονται πρόσθετες επιδοτήσεις, τις οποίες θα πληρώσουν στους λογαριασμούς ρεύματος οι Ευρωπαίοι καταναλωτές. Μιλάμε για το απόλυτο αυτογκόλ εις βάρος των φορολογουμένων, με πρωτοστατούσα και επισπεύδουσα τη μονίμως ετεροπροσδιοριζόμενη Ελλάδα του σύγχρονου Μωυσή…
* Στο επόμενο μέρος: Το έγκλημα με τα υπεράκτια αιολικά και η… παράνοια με τους καυστήρες.
