Το λογότυπο της Νέας Αριστεράς θυμίζει εκείνο μιας εταιρίας που πουλάει έπιπλα. Θυμίζει και το σήμα μιας τράπεζας. Σε πολλά παραπέμπει, εκτός από ένα: σε κόμμα που θα εμπνεύσει και θα διεκδικήσει μεγάλο μερίδιο του εκλογικού κοινού.
Γενικά, η Aριστερά δεν «πουλάει» πια. Ο «μύθος» της κατέρρευσε όταν κυβέρνησε και το ΟΧΙ του 61,31% των Ελλήνων το μετέτρεψε σε μεγαλόπρεπο ΝΑΙ στην τρόικα και στη συνέχεια ξεπούλησε το όνομα, την Ιστορία και τον πολιτισμό της πατρίδας στους μακεδονοκάπηλους Σκοπιανούς.
Κανονικά, ο αριστερός «μύθος» θα έπρεπε να έχει εξαϋλωθεί οκτώ δεκαετίες πριν, τότε που οι μανιακοί κουκουέδες – οπλατζήδες έσφαζαν γυναικόπαιδα και τα έριχναν σε πηγάδες ανά την επικράτεια. Ομως, το αίμα, αντί να απωθήσει το κοινό που είχε παρασυρθεί από το μαρξικό αφιόνι, συντήρησε αυτόν τον μύθο.
Υπήρξαν και αιτία και αφορμή για να διαλυθεί το αριστερό παραμύθι και πριν από τρεις δεκαετίες, όταν κατέρρευσε το Τείχος στο Βερολίνο, τίναξε τα πέταλα η ΕΣΣΔ και μαθεύτηκαν πολλές ανεπιθύμητες αλήθειες για το τυραννικό, απάνθρωπο σύστημα που είχε επιβληθεί σε τόσο πολλούς δυστυχείς λαούς. Ούτε τότε το πήραν το μήνυμα οι ημέτεροι αριστεροί. Επέμεναν να διαφημίζουν ένα ψυγείο που ουδέποτε δούλεψε – κι όποιον τους έλεγε ότι το προϊόν τους είναι μπακατέλα τον αποκαλούσαν σκοταδιστή, αντιδραστικό, φασίστα, πράκτορα της Δύσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ευρώπη η Αριστερά, όπως την έχουμε συνηθίσει εμείς, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, αλλά εδώ θεωρείται ακόμα (περίπου) αξιοσέβαστη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εκάστοτε επικεφαλής της «Κεντροδεξιάς» (ο Θεός να την κάνει…) κάθε τόσο δίνουν εξετάσεις στους πλασιέ της «ληγμένης» μαρξικής ιδεολογίας, λέγοντας το εμετικό «σέβομαι τους αγώνες της Αριστεράς» (δηλαδή, τις πηγάδες). Και, φυσικά, έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω για την ακαταλληλότητα της πολιτικής ελίτ της χώρας, δεν είναι τυχαίο ότι το εξωτερικό χρέος μας ξεπέρασε τα 400 δισ. ευρώ και ότι στον κρίσιμο τομέα της τεχνολογίας βλέπουμε την πλάτη της Τουρκίας.
Ετσι να πορευόμαστε και ο Ερντογάν δεν θα χρειάζεται διαβατήριο για να περνά τα ελληνικά σύνορα…
