Στις 23 Οκτωβρίου, με σχετική «Ριπή» επισημάναμε την ασχήμια που βλέπουμε στη μνημειακή στήλη για τον Μακεδονομάχο Παύλο Μελά στην ομώνυμη πλατεία (δίπλα στη Λέσχη των Ενόπλων Δυνάμεων), αφού οι φοίνικες είχαν πνίξει τη στήλη και την καθιστούσαν αόρατη. Φυσικά ουδείς συγκινήθηκε από τον δήμο.
Μια μέρα βρέθηκα τυχαία εκεί και είδα έναν στρατηγό να μπαίνει στη Λέσχη. Ρώτησα και μου είπαν ότι είναι ο διοικητής της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού (ΑΣΔΥΣ). Τον πρόλαβα στα σκαλιά και του ανέφερα το πρόβλημα. Ο στρατηγός πήγε, είδε το κακό χάλι και μου είπε ότι θα το δει.
Πέρασα έπειτα από τρεις μέρες και ο χώρος είχε γίνει αγνώριστος. Το μνημείο είχε ευπρεπιστεί, είχαν κοπεί τα κλαδιά που το κουκούλωναν, και ο γύρω χώρος είχε καθαριστεί με επιμέλεια. Μπράβο στον στρατηγό.
Να προτείνω κάτι, ρε παιδιά, και μη με παρεξηγήσετε. Δεν τα δίνουμε όλα στον Στρατό να ησυχάσουμε; Προς Θεού, δεν ζητάω έναν λοχία. Ας είναι και… υποδεκανέας. Πώς το είχε πει ο Κονδύλης;