Την ιδέα μού την έβαλε ο γείτονας «Ω», όταν έγραψε για έρανο υπέρ του αναξιοπαθούντος «Αδώνιδος του πτωχού» και επειδή εγώ είμαι άνθρωπος των έργων, υλοποιώ πάραυτα την πρόταση.
Από αύριο θα τοποθετηθούν σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, το οποίο θα γνωσθεί εγκαίρως, τα εξής:
- Κουμπαράς μεγέθους μικρού βαρελιού για χρήματα (παράκληση να αποφεύγονται τα κέρματα, διότι θα βαρύνει ο μπεζαχτάς).
- Δοχείο από λευκοσίδηρο (τσίγκινο) μεγέθους παιδικής πισίνας, όπου οι φιλάνθρωποι θα ρίχνουν ρούχα (όχι εσώρουχα). Παράκληση να αποφεύγονται τα κινεζικά. Είπαμε, είμαστε φτωχοί, αλλά όχι και σκυλομπατίρηδες.
- Τέλος, θα έχουν τοποθετηθεί δέκα γκιούμια (καρδάρια), τα εννέα για λάδι και το άλλο για γάλα.
Το σημείο θα φέρει το όνομα «Στέκι της αγάπης», με σήμα τον «Πειναλέοντα» του Μποστ, και θα λειτουργήσει από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου. Πάρα δίπλα θα υπάρχει ιερέας, που θα τελεί συνεχώς επαναλαμβανόμενο τρισάγιο «υπέρ ευοδώσεως των σκοπών του στεκιού».
Στο τέλος θα προβάλλονται σκηνές από ελληνικές ταινίες, όπως το «Ατιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις…» κ.λπ., καθώς και σκηνές με τον Βασιλάκη Καΐλα, ενώ παιδική χορωδία θα άδει τη «Φτωχολογιά».
Δεν αναμένεται να ντραπεί και η ντροπή, διότι αυτή έχει ήδη αυτοκτονήσει με όσα βλέπει και ακούει.
