Ήταν Νοέμβριος του 2009, τότε που η κρίση χτυπούσε την πόρτα της Ελλάδας, όταν ο Γιάννης Φιλιππάκης, με τη διαμεσολάβηση του «Νέστορα» του ρεπορτάζ Αμυνας στην Ελλάδα, Μάνου Ηλιάδη, μου τηλεφώνησε για να συμμετάσχω ως αρθρογράφος σε μια νέα εκδοτική προσπάθεια.
- Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Ήταν η περίοδος που ο Τύπος, τα ΜΜΕ και, κατ’ επέκταση, η δημοσιογραφία είχαν ταυτιστεί, σε έναν βαθμό που δεν τον λες μικρό, με κομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, εκβιασμούς και αλληλοεκβιασμούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της ενημέρωσης των πολιτών αλλά και με τον ρόλο που πρέπει να παίζει ο Τύπος σε σχέση με τον έλεγχο της εξουσίας.
Όσον αφορά το τελευταίο, δηλαδή τον έλεγχο του Τύπου στην εξουσία, αυτός είναι επιβεβλημένος και καίριας σημασίας για την ποιότητα του πολιτεύματος και τον περιορισμό της διαφθοράς, ειδικά στην περίπτωση που η εκτελεστική εξουσία «καπελώνει» τη δικαστική και την εκτελεστική, άρα καθίσταται ανεξέλεγκτη. Και αυτό γνωρίζουμε ότι γίνεται στην Ελλάδα, όπου δεν υπάρχει διάκριση των εξουσιών, ενώ ο Τύπος και τα ΜΜΕ σε έναν βαθμό είναι υποχείρια των κομμάτων και οικονομικών συμφερόντων. Γι’ αυτό και η τραγική κατάσταση της χώρας.Σε μια τέτοια περίοδο εμφανίστηκε το εκδοτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα «δημοκρατία».
Τότε, στην αρχή αυτού του σχεδόν δεκαετούς δρόμου, ρώτησα τον εκδότη Γιάννη Φιλιππάκη για τον σκοπό της έκδοσης του φύλλου και τη λεγόμενη «εκδοτική γραμμή» που είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν οι δημοσιογράφοι, και ειδικά οι συντάκτες άρθρων γνώμης. Η απάντηση ήταν κοφτή και, άρα, ξεκάθαρη: «Η γραμμή είναι η εξής: Γνώμονάς μας είναι τα συμφέροντα των πολιτών και της πατρίδας. και τίποτε άλλο». Αύριο, 2 Δεκεμβρίου, συμπληρώνονται εννέα ολόκληρα χρόνια. Εννέα δύσκολα χρόνια, που η «δημοκρατία» πέρασε τη βαθιά οικονομική κρίση διά πυρός και σιδήρου. Πέρασαν εννέα ολόκληρα χρόνια, αλλά η «δημοκρατία» δεν μετατράπηκε σε όχημα εξασφάλισης εργολαβιών, υποστήριξης άνομων πολιτικών συμφερόντων και οποιουδήποτε είδους εκβιασμών.
Όλα αυτά τα χρόνια, η «δημοκρατία» συγκρούστηκε με συμφέροντα και νοοτροπίες, δυσαρέστησε ορισμένες φορές ακόμα και τους πιο φανατικούς φίλους και αναγνώστες της, όμως έμεινε πιστή στη γραμμή: «Γνώμονάς μας είναι τα συμφέροντα των πολιτών και της πατρίδας, και τίποτε άλλο».
Η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, από κάθε άποψη. Ενώ γίνονται προσπάθειες να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση και να δημιουργηθούν συνθήκες για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα δεσμά των δανειστών, η Τουρκία χρησιμοποιεί το Μεταναστευτικό ως ένα «παράρτημα» του σχεδίου της να μετατρέψει την Ελλάδα σε μουσουλμανικό βιλαέτι της Νεοοθωμανίας του Ερντογάν. Και όποιος δεν το βλέπει τον καλώ να αναρωτηθεί αν αυτή η συνεχιζόμενη ιδιότυπη εισβολή αλλοδαπών ενισχύει την ικανότητα της Ελλάδας να αμυνθεί απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα ή αν την αποδυναμώνει. Τον καλώ να δει με ψυχρό μάτι και αντικειμενικότητα τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ με τη Λιβύη, τη λεηλασία της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, την εξαφάνιση του Καστελόριζου και τον χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας», γιατί εκεί, στα όρια της «Γαλάζιας Πατρίδας», θα δούμε τα επόμενα επεισόδια του τουρκικού σίριαλ.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, που η Ελλάδα έχει ανάγκη από ανεξάρτητα ΜΜΕ τα οποία θα ελέγχουν την εξουσία και θα αναδεικνύουν τις εθνικές απειλές, δυστυχώς βλέπουμε και πάλι στον χώρο της ενημέρωσης να αναπτύσσονται οι ίδιες εκείνες πρακτικές και νοοτροπίες που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή. Γι’ αυτό, τώρα που ο εχθρός δεν είναι προ αλλά ήδη εντός των πυλών, η «δημοκρατία» καλείται να παίξει τον σωτήριο ρόλο της για την πατρίδα.
Τέλος, μια προσωπική κατάθεση: Αυτά τα εννέα χρόνια έγραψα και δημοσιεύθηκαν περί τα χίλια άρθρα μου στη «δημοκρατία». Και γνωρίζω ότι οι απόψεις που εκφράζονταν σε πολλά από αυτά δεν συμβάδιζαν με εκείνες του εκδότη. Όμως, ποτέ δεν έγινε καμιά νύξη για «συμμόρφωση», πόσο μάλλον για λογοκρισία. Γι’ αυτό όλοι όσοι εργαζόμαστε για την επιτυχία της «δημοκρατίας» πρέπει να είμαστε υπερήφανοι όχι μόνο για την πατριωτική της συμβολή, αλλά και γιατί αποτελεί ένα μέσο που επιτρέπει την ελευθερία της γνώμης. Χρόνια πολλά, «δημοκρατία»!
Δείτε επίσης: Σε διατεταγμένη υπηρεσία
