Λογικότερο είναι να περιμένουμε να κερδίσουμε το Τζόκερ παρά να… πατριωτέψουν οι άνθρωποι που πιστεύουν στην παγκοσμιοποίηση
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«Μήτε άελπτ’ ελπίζειν μήτε τι λήθειν». Σε ελεύθερη απόδοση αυτό σημαίνει ούτε να ελπίζεις στα ανέλπιστα ούτε να σου διαφεύγει κάτι. Αυτή η φράση περιλαμβάνεται στα «Χρυσά Επη» του Πυθαγόρου, ενός από τους θεμελιωτές του περικαλλούς ναού του ελληνικού πολιτισμού. Αυτά τα χρυσά πυθαγόρεια έπη, κατά την παράδοσή μας, αποτελούσαν τον καταστατικό χάρτη των φιλοσοφικών σχολών που εφήρμοζαν τον πυθαγορισμό.
Ούτε να ελπίζεις το ανέλπιστο ούτε να σου διαφεύγει κάτι. Στις μέρες μας ανέλπιστο είναι να αλλάξει μυαλά και τρόπο συμπεριφοράς ένα πρόσωπο χωρίς να υποχρεωθεί να το κάνει. Οι οδοντίατροι θα ήταν άνεργοι αν οι πολίτες ακολουθούσαν όλους τους κανόνες στοματικής υγιεινής που μαθαίνουν από την παιδική τους ηλικία. Αυτοί οι κανόνες αγνοούνται, η στοματική υγιεινή ενίοτε περνάει στον μισοσκότεινο κόσμο της λήθης, ενώ ο πόνος μάς υποχρεώνει να ασχοληθούμε με το δοντάκι μας και να πάμε στον οδοντίατρο. Πονάμε διότι το δοντάκι έχει τρυπούλα ή μια κουφάλα να, με το συμπάθιο, λες και είναι γέρικη ελιά.
Ανέλπιστο είναι να περιμένουμε να… πατριωτέψουν άνθρωποι που πιστεύουν στην παγκοσμιοποίηση, είναι υποτακτικοί των νεοταξιτών δισεκατομμυριούχων, γουστάρουν και προωθούν με τρέλα και κορδέλα τον εξισλαμισμό της Ελλάδας και η μόνη σχέση που έχουν με την πατρίδα είναι ότι τους ταΐζουν οι «σκοταδιστές», οι «ακροδεξιοί» και «ισλαμοφοβικοί», οι «νατιβιστές» ιθαγενείς, που φορολογούνται αγρίως για να καθυβρίζονται από τους πάσης φύσεως εξουσιαστές.
Δεν πρόκειται να αλλάξουν βιολί. Οι πράξεις, οι σκέψεις και τα κίνητρά τους θα είναι ίδια εις τον αιώνα των αιώνων. Τα λόγια τους θα αλλάζουν και τον τρόπο που σερβίρουν το δηλητήριο θα «γυαλίσουν» λιγουλάκι μέχρι αυτό που θεωρούμε και είναι Ελλάδα να γίνει «χωράφι», ίσιωμα, και να μετατραπεί από χώρα σε χώρο – κι εκεί θα έχουν διαμορφώσει έτσι τις συνθήκες όπου πάλι θα έχουν τον πρώτο λόγο εκείνοι που εις μάτην θα περιμένουμε να… πατριωτέψουν. Μην ελπίζετε στα ανέλπιστα. Η εξουσία δεν συνετίζεται χωρίς να πονέσει το… σαπισμένο δοντάκι της.
