Το θέμα των ημερών είναι ο γάμος των ομοφυλοφίλων. Και μιλάμε για γάμο ομοφυλοφίλων και όχι ομοφύλων, όπως τον λένε. Στον γάμο υπάρχει ερωτική σχέση. Ως εκ τούτου δεν μιλάμε για απλά ομόφυλους, με το ίδιο φύλο, αλλά για έχοντες ερωτικές σχέσεις με το ίδιο φύλο, άρα για ομοφυλοφίλους.
Τίθεται βέβαια και το ερώτημα κατά πόσο μπορούμε να ονομάζουμε την ένωση δύο ομοφυλοφίλων «γάμο». Ο γάμος είναι συνυφασμένος με τη θρησκεία και αφορά την ένωση άντρα και γυναίκας με σκοπό την τεκνοποίηση. Η θρησκεία έθεσε το πλαίσιο ακολουθώντας τους νόμους της φύση, και καλώς το έθεσε και αυτό ισχύει μέχρι σήμερα. Δεν αφορά τα καπρίτσια ομοφυλοφίλων που μέχρι προχτές το έπαιζαν αντισυμβατικοί, δεν ήθελαν καν να ακούν για περιορισμούς, ειδικά θρησκευτικούς, και για κοινωνικές νόρμες και σήμερα μας πρήζουν, γιατί θέλουν, λέει, ισότητα, να παντρεύονται όπως οι υπόλοιποι και να έχουν και παιδιά.
Ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί με νομοθέτημα να αλλάξει το δόγμα. Επιχειρεί να παρέμβει στους πυλώνες της Ορθοδοξίας και της χριστιανικής πίστης, και να μας πει ότι γάμος είναι και αυτός ανάμεσα σε δύο ομοφυλοφίλους. Ποιος νομίζει ότι είναι και ότι μπορεί να παρεμβαίνει σε τέτοια ζητήματα; Από πότε οι πολιτικοί ορίζουν το περιεχόμενο της πίστης;
Ο πρωθυπουργός εμμένει στην απόφασή του να φέρει το νομοσχέδιο στη Βουλή, ενώ προχώρησε και σε «φροντιστήρια» στους βουλευτές, για να καταλάβουν τα παράλογα που θέλει να ψηφιστούν. Προφανώς θεωρεί χαζούς τους βουλευτές του και τους χρειάζονται φροντιστήρια από πεφωτισμένους ινστρούκτορες που το ξέρουν το θέμα, όπως ο κ. Σκέρτσος, για να κατανοήσουν τι σπουδαίο νομοθέτημα είναι ο γάμος των ομοφυλοφίλων.
Βγήκαν, λοιπόν, οι βουλευτές από την πλύση εγκεφάλου που υπέστησαν και μερικοί έκαναν και δηλώσεις. «Αχ, τι ωραία που μας τα είπαν, θα ψηφίσω βεβαίως βεβαίως», «Ευχαριστώ τον πρωθυπουργό που με διαφώτισε πάνω σε αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα. Θα το ψηφίσω με χέρια και με πόδια. Η Ν.Δ. πάντα ενωμένη, ποτέ νικημένη. Συζητήσαμε υπέροχα. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα». Μάλιστα. Τώρα γυρίστε μερικοί πίσω στο χωριό σας και εξηγήστε στον κόσμο αυτά τα ωραία που μάθατε στο φροντιστήριο του Σκέρτσου να δω κάτι που θέλω.
Για όσους θα απόσχουν, θεωρώ ότι αποχή ίσον αποδοχή. Η μόνη σοβαρή στάση είναι η καταψήφιση του νομοθετικού εκτρώματος. Τίποτα άλλο.
* Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
