Η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, οι αξιότιμες κυρίες Κλάππα και Αδειλίνη, εξέδωσαν χθες μια οργίλη ανακοίνωση για να επικρίνουν όλους όσοι σχολιάζουν με προβληματισμό την πορεία της δικαστικής έρευνας για τα Τέμπη.
Και το έπραξαν την επομένη του καταδικαστικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, το οποίο αναφέρει ρητώς ότι, πρώτον, «είναι ζωτικής σημασίας να γίνει γρήγορα και ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ η δικαστική έρευνα για τα Τέμπη, καλύπτοντας όλους τους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητικών αξιωματούχων», δεύτερον, «δεν είναι ικανοποιημένο με τον τρόπο που διεξάγεται η διερεύνηση της υπόθεσης από την αρμόδια επιτροπή του ελληνικού Κοινοβουλίου, καθώς φαίνεται να στερείται πολιτικής αμεροληψίας και να είναι απρόθυμη να καταθέσει βασικούς πραγματογνώμονες για κατάθεση» και, τρίτον, «είναι βαθιά ανήσυχο από την άρνηση του ελληνικού Κοινοβουλίου να διεξαγάγει μια έρευνα όπως ζητήθηκε από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία».
Δεν πρόκειται να σχολιάσω το εισαγωγικό ολίσθημα των αξιότιμων δικαστικών λειτουργών να θέσουν με την ανακοίνωσή τους εντός εισαγωγικών τη φράση «τραγωδία των Τεμπών». Τραγωδία ήταν! Ανευ εισαγωγικών. Οι τραγωδίες είναι τραγωδίες. Και τα άστοχα εισαγωγικά προσφέρονται για παρερμηνείες. Επειδή όμως προφανώς ο Αρειος Πάγος δεν επιθυμεί να απαντήσει στις ευθείες βολές του ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο ενέκριναν οι ευρωομάδες του Μακρόν, του Σολτς και βουλευτές του ΕΛΚ προσκείμενες στην ηγεσία της Κομισιόν, είμαι υποχρεωμένος να παρατηρήσω ότι το Ανώτατο Δικαστήριο επιλέγει (την εύκολη οδό) να ασκήσει κριτική στην εφημερίδα μας για τις αποκαλύψεις της για την παρέμβαση της Ευρωπαίας εισαγγελέως Κοβέτσι και στη μητέρα της άτυχης φοιτήτριας Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού.
Ετσι, κάνει λόγο για συνειρμούς που δημιουργήθηκαν ότι η ελληνική Δικαιοσύνη «σύρεται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία», σε σημείο που να αποδίδεται η δίωξη Αγοραστού σε έξωθεν παρέμβαση, για «ψευδείς δηλώσεις που έχουν ως στόχο να κλονίσουν τη Δικαιοσύνη» και αναφέρει ότι «η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ασχολείται με την έρευνα και τη δίωξη σοβαρών εγκλημάτων, που στρέφονται αποκλειστικώς κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Με όλο τον σεβασμό στο αξίωμα της προέδρου και της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, επισημαίνουμε τα εξής:
– Η εφημερίδα μας αποκάλυψε την πράγματι εσπευσμένη πρόσκληση Σοφουλάκη στη Γενική Εισαγγελία της Ε.Ε. για την υπόθεση των Τεμπών. Η ανακοίνωση του Αρείου Πάγου υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν αναμειγνύεται στο έργο της ελληνικής Δικαιοσύνης. Εάν είναι πράγματι έτσι, μήπως μπορεί να μας εξηγήσει για ποιον λόγο εκλήθη ο αντιεισαγγελέας κύριος Σοφουλάκης στο γραφείο της κυρίας Κοβέτσι; Διότι -για να χρησιμοποιήσουμε ορολογία της ανακοίνωσης- «οι ασχολούμενοι με τη νομική επιστήμη» γνωρίζουν ότι το Ενωσιακό Δίκαιο είναι μέρος της εθνικής έννομης τάξης μας. Ο,τι στρέφεται λοιπόν κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνιστά παραβίαση του Ενωσιακού και ταυτόχρονα του εσωτερικού Εθνικού Δικαίου.
– Η εκτέλεση της περίφημης σύμβασης 717 αφορά προφανώς τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο έλεγχος της εφαρμογής της αξιολογεί πόσο συμβατές ήταν οι διαδικασίες ανάθεσής της με το Ενωσιακό και το εσωτερικό Δίκαιο. Λόγω της ιδιομορφίας της ελληνικής έννομης τάξης, όμως, ο έλεγχος για τη σύμβαση 717 διαχύθηκε στη Δικαιοσύνη, στο Κοινοβούλιο, ακόμη και στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων Γεραπετρίτη, που έχει λάβει καταθέσεις από αξιωματούχους του ΟΣΕ για την 717. (Αλήθεια, αυτές τις έχει η ανάκριση; Διότι μέχρι πρότινος δεν είχε ούτε το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας – τώρα της εστάλη!) Οταν λοιπόν η κυρία Κοβέτσι ζητά εξηγήσεις για τα Τέμπη δεν παρεμβαίνει στην ελληνική Δικαιοσύνη επειδή το επιθυμεί, αλλά επειδή το νομικό μας σύστημα το επιβάλλει. Αν ασχολούνται τρεις εθνικές Αρχές με τη σύμβαση, δεν θα ρωτήσει και για τις τρεις;
Σε ό,τι συνδέεται με τα δημοσιεύματά μας, όσα αναφέρει η ανακοίνωση είναι μακράν ημών. Δεν μας αφορούν. Στα δημοσιεύματά μας, στα οποία αποκαλύψαμε τη μυστική συνάντηση της γενικής εισαγγελέως της Ε.Ε. με εκπρόσωπο της ελληνικής Δικαιοσύνης, αναφέραμε ρητώς ότι «η αρμοδιότητα Κοβέτσι είναι η καταπολέμηση της απάτης σε βάρος του προϋπολογισμού της Ε.Ε., ενώ αποστολή της είναι να ασκεί διώξεις για εγκλήματα που αφορούν τα οικονομικά συμφέροντα της Ε.Ε.», και προσθέσαμε:
«Εκείνο που ενδιαφέρει πρωτίστως την κυρία Κοβέτσι είναι το τρίτο σκέλος της υπόθεσης, που αφορά το έργο για την ασφάλεια στον σιδηρόδρομο ο οποίος κόπηκε στα δύο στα Τέμπη, προκαλώντας ζημιά 15.600.000 ευρώ σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και της Ε.Ε.» (Μαίρη Μπενέα, 4/2/2024). Σημειώνεται πως, όταν μια συνάντηση μένει μυστική και μετά την αποκάλυψή της ασκείται δίωξη κατά κρατικού αξιωματούχου (Αγοραστός), ευλόγως εικάζει κανείς ότι υπάρχει σύνδεση, έστω και αν αυτό μπορεί να μην είναι ακριβές.
Τα επίχειρα της μυστικότητας είναι η καχυποψία. Ακόμη και για τη Δικαιοσύνη την οποία τιμούμε. Δυστυχώς… Στις μέρες μας απαιτείται περισσότερη διαφάνεια για να αποφεύγονται τέτοιοι συνειρμοί (έγιναν από συγγενείς θυμάτων), τους οποίους εμείς πάντως δεν κάναμε.
Τώρα, σε ό,τι αφορά το σκέλος της ανάκρισης, υπάρχει η δικαιολογημένη απορία πώς η Δικαιοσύνη δεν οριοθέτησε τον χώρο του δυστυχήματος αμέσως μετά και ανέχθηκε την αλλοίωσή του και το τσιμέντωμά του. Αφού προηγουμένως διεξήχθη έρευνα των Ενόπλων Δυνάμεων επί αρχηγίας Φλώρου, για τα ευρήματα της οποίας δεν μάθαμε ποτέ τίποτε.
Η κυρία Καρυστιανού κατήγγειλε στην εξεταστική ότι ζήτησαν από τον προηγούμενο ανακριτή να μεταβεί στον χώρο του δυστυχήματος ή να στείλει πραγματογνώμονες, και αυτός «απλώς το σημείωσε σε ένα χαρτί». Είναι αλήθεια; Είναι ψέμα; Διότι όσα ισχυρίστηκε η κυρία Καρυστιανού στην εξεταστική ότι ελέχθησαν σε συγγενείς («Πηγαίνετε στην εκκλησία, ασχοληθείτε με το μέλλον, όχι με το παρελθόν») δεν ήταν τα μοναδικά για να προκαλούν τώρα την έκρηξη του Αρείου Πάγου. Είπε και άλλα για τη Δικαιοσύνη! Θα τα βρείτε στα πρακτικά! Που δεν απαντήθηκαν από τη χθεσινή ανακοίνωση. Καταλήγω με πολύ σεβασμό στις δύο κορυφαίες λειτουργούς της Δικαιοσύνης με μια επισήμανση: ανεξαρτήτως των προθέσεών τους, που προφανώς δεν αμφισβητούμε, κινούνται μέσα σε μια νέα ατμόσφαιρα σωρευτικής αμφισβήτησης των θεσμών. Μολυσμένη ατμόσφαιρα.
Αμφισβητούνται πλέον η εκτελεστική εξουσία, η νομοθετική εξουσία, η δικαστική εξουσία, ακόμη και εμείς, τα ΜΜΕ, η «τετάρτη» εξουσία. Αμφισβητούμαστε όλοι. Κάθε πράξη ή παράλειψή μας περνά από την τρύπα της βελόνας. Και η αρνητική ενέργεια που έχει συσσωρευτεί για άλλες υποθέσεις της περασμένης τετραετίας, κατά τις οποίες το κράτος συνελήφθη να καταστρέφει ανενόχλητο τις αποδείξεις χωρίς η Δικαιοσύνη να αντιδρά (ηχογραφήσεις στις υποκλοπές), μπορεί να γίνει αιτία να πέσουν τώρα όλες μαζί επί των κεφαλών μας. Επί δικαίων και αδίκων. Αλλο το χθες, άλλο το σήμερα.
Τα Τέμπη δεν αφορούν κοριούς, κυρία πρόεδρε και κυρία εισαγγελεύ. Αφορούν παιδιά. Παιδιά με πατέρα, μητέρα, παππού και γιαγιά. Παιδιά σαν τα άξια παιδιά που μεγαλώνετε και εσείς. Τα Τέμπη δεν είναι παιχνίδια παρακολούθησης μεταξύ πολιτικών. Συγκινούν κάθε Ελληνα που βλέπει στα παιδιά των Τεμπών τα δικά του παιδιά. Κάντε το καθήκον σας, λοιπόν. Χρωστάτε μόνο στην κοινωνία, σε κανέναν άλλον!
