Ο Σπύρος Μπιμπίλας είναι βουλευτής του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, του οποίου ηγείται η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Στην αγόρευσή του στη Βουλή της 15ης Φεβρουαρίου, υπερασπιζόμενος την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τους «γάμους» των ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών από αυτού του είδους τα ζευγάρια, επιτέθηκε και στο ΚΚΕ, που αρνούταν να ψηφίσει υπέρ, λέγοντας τα εξής:
«Ο κ. Κουτσούμπας, λοιπόν, είπε ότι η κυβέρνηση δεν ακούει την πλειοψηφία. Τώρα τη θυμηθήκατε την πλειοψηφία; Οταν ξεσηκώνουμε τον κόσμο για τις διεκδικήσεις, για να πάμε σε έναν κόσμο καλύτερο, ρωτήσαμε πότε τη σιωπηλή πλειοψηφία; Καθόλου δεν τη ρωτήσαμε. Γιατί εσείς και εμείς πιστεύουμε ότι εμείς, οι μειοψηφίες, είμαστε οι σωστές και πεφωτισμένες, γι’ αυτό μη χρησιμοποιείται τι λέει η πλειοψηφία. Εμείς, λοιπόν, που είμαστε μειοψηφίες, θα πάμε τον κόσμο μπροστά».
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, τελικά, είναι Πεφωτισμένος. Στα λατινικά η λέξη είναι Illuminatus. Ισως και να ανήκει στην θρυλική συνωμοτική οργάνωση που ίδρυσε ο Ανταμ Βάισχαουπτ το 1776 στο Ινγκολσταντ της Γερμανίας. Στους Πεφωτισμένους, λένε, ανήκε μεγάλο τμήμα της παγκόσμιας ελίτ και αξεπέραστοι καλλιτέχνες, όπως ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Τα χρόνια πέρασαν και οι Πεφωτισμένοι ίσως να έχουν χάσει μέρος της ισχύος τους. Ειδικά αν έχει ενταχθεί κι ο Μπιμπίλας στις τάξεις τους, τα πράγματα πρέπει να έχουν εξελιχθεί άσχημα για την οργάνωση.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Μπιμπίλας δεν γουστάρει τις πλειοψηφίες. Δηλαδή τους περισσοτέρους εξ ημών και υμών. Στην ίδια ομιλία είπε ότι «οι μειοψηφίες, όσο μικρές και αν είναι, ακόμα και αν πρόκειται για έναν άνθρωπο, ευτυχώς υπάρχουν για να υπενθυμίζουν την ποικιλία της φύσης. Οι μειοψηφίες είναι αυτές που ταλαιπωρούνται από τις συντηρητικές πλειοψηφίες, που τις βάζουν στην άκρη, τις βάζουν στο περιθώριο, γιατί ενοχλούνται από τη διαφορετικότητα και το μη σύνηθες σε αυτές».
Σε αυτήν τη φράση δεν κρύβεται απλώς η αντιπάθεια στους πολλούς, αλλά και το πνεύμα του πιο στυγνού ολοκληρωτισμού, που εκδηλώνεται με όλη την έντασή του. Ο βουλευτής μάς λέει ότι μπορεί να υπάρξει μειοψηφία του ενός, που η συντηρητική πλειοψηφία (δηλαδή όλοι οι υπόλοιποι) τον βάζει στο περιθώριο. Ολοι οι τύραννοι κάπως έτσι νιώθουν και πριν και αφότου καταλάβουν την εξουσία.
Συνεχίζεται…
