Οι τηλεθεατές που έχουν ευαισθησία στο στομάχι και δεν αντέχουν τα πολλά φιλοκυβερνητικά μποφόρ καλό είναι να συνοδεύουν την παρακολούθηση της εκπομπής του Δημήτρη Οικονόμου και του Ακη Παυλόπουλου με τη λήψη δραμαμινών για τη ναυτία.
Χθες, για παράδειγμα, ήταν δύσκολο να αποφύγουν την τάση προς έμετο ακόμα και όσοι δεν αναγουλιάζουν με τίποτα.
Σε συζήτηση με την εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Βούλα Κεχαγιά για το έγκλημα των Τεμπών, μόλις άρχισε να γίνεται κουβέντα για τις ποινικές ευθύνες του Κώστα Καραμανλή, που αμέλησε μια σειρά από ζητήματα, πετάχτηκε ο Παυλόπουλος και είπε ότι «40 χρόνια δεν έχουν γίνει αυτά». Την πάσα πήρε ο Χρήστος Ράπτης του iefimerida, που συμπλήρωσε: «Πώς ένας υπουργός, σε μια χαώδη διοίκηση όπως η ελληνική, για την οποία έχουμε ευθύνη όλοι, και εσείς -γιατί έχετε κυβερνήσει πια-, πώς ένας υπουργός να ξέρει ότι υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν ήταν σε θέση να πάρει τη σωστή απόφαση πώς θα πάει το τρένο και όλος ο μηχανισμός που υπήρχε να μην το καταλάβει;»
Την ώρα, μάλιστα, που τα έλεγε αυτά χειρονομούσε, κάνοντας μια παντομίμα σιδηροδρομικού πηδαλιούχου. Δηλαδή, δεν φταίει ο υπουργός, αλλά μόνο η χαώδης διοίκηση, σε συνδυασμό με τον υπάλληλο που δεν έκανε το χέρι του όπως ο Ράπτης.
Η παρέμβαση του Ακη Παυλόπουλου ενέτεινε την ανάγκη για δραμαμίνες και, ταυτόχρονα, επέβαλε την εναγώνια αναζήτηση τηλεκοντρόλ. Είπε ο αμίμητος: «Φαίνεται ότι λειτουργούσαν οι δικλίδες ασφαλείας των σιδηροδρόμων, όπως λέει η κυβέρνηση». Συμπλήρωσε ότι το πρωί, πριν από την εκπομπή… τηλεθεατές τού έστειλαν στοιχεία ότι μέχρι την τραγωδία είχαν γίνει «χιλιάδες δρομολόγια με ασφάλεια, επειδή ακριβώς αυτές οι ασφαλιστικές δικλίδες∙ με τις ελλείψεις που είχαν αφήσει όλες οι κυβερνήσεις. Γιατί δεν είχαμε πριν δυστυχήματα κι έγινε εκείνο το βράδυ;».
Αν πάρουμε στα σοβαρά (κάτι που πρέπει να γίνεται πολύ σπάνια και με εξαιρετική προσοχή) το σκεπτικό του διανοούμενου τηλεπαρουσιαστή Ακη Παυλόπουλου, αν δεν τηρούνται ή υπάρχουν ελλείψεις στην τήρηση των μέτρων ασφαλείας, γίνονται δυστυχήματα σε καθημερινή βάση! Αν δεν γίνονται και συμβαίνει μόνο ένα ανά χρόνια, τότε δεν φταίνε οι υπουργοί που δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αλλά οι μόνο οι πλημμελείς και ανεπαρκείς υπάλληλοι.
Κάτι τέτοια σού θυμίζουν τη μοναδική, τόσο αληθινή «Πρέβεζα» του Κώστα Καρυωτάκη…