Το NSDAP, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών, εν συντομία Nazi, το υποστήριζε η συντριπτική πλειονότητα των Γερμανών. Ο Αδόλφος, ιδεολογικό ξαδερφάκι του Στάλιν, με τον οποίο είχε δίχρονη κολεγιά, στη διάρκεια της οποίας μπουκάρανε μαζί στην Πολωνία, έκαναν και κοινή παρέλαση στο Μπρεστ και κατέσφαξαν πλήθος Πολωνούς, είχε πρώτα κερδίσει εκλογές. Πήρε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και η αμιγώς εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνησή του πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από το Ράιχσταγκ.
Ακολούθως απαγόρευσε τα άλλα κόμματα, έκλεισε το Ράιχσταγκ, κήρυξε ενός ανδρός αρχή και κυβέρνησε με ατσάλινο χέρι από το 1933 ως το 1945, όταν τίναξε τα μυαλά του στον αέρα, μαζί με την Εύα Μπράουν, για να μη γίνει μαϊμού σε κλουβί, τρόπαιο των Σοβιετικών. Μόλις έγινε από σκέτος Καγκελάριος, Führer, απολυταρχικός Ηγέτης, αντικατέστησε την τρίχρωμη αυτοκρατορική σημαία με τη σημαία του κόμματος, κόκκινη με μια μαύρη σβάστικα, αγκυλωτό σταυρό δηλαδή, μέσα σε έναν λευκό κύκλο στο κέντρο.
Ο στρατιωτικός όρκος αντικαταστάθηκε με όρκο πίστης στον Φύρερ. Τα πλήθη που τον αποθέωναν σε κάθε εμφάνισή του, η φανατική μαχητικότητα του μέσου Γερμανού στρατιώτη και αξιωματικού, που σε καταιγιστικούς ρυθμούς κατέκτησαν την Ευρώπη από τα Γαλλοϊσπανικά σύνορα ως τη Μόσχα και από τη Νορβηγία ως την Κρήτη, αλλά και στη Β. Αφρική, κυρίως όμως η απουσία οποιασδήποτε άξιας λόγου λαϊκής αντίστασης στο ναζιστικό καθεστώς αποδεικνύουν ένα αναντίρρητο γεγονός: την αμέριστη, τυφλά φανατική υποστήριξη της συντριπτικής πλειονότητας των Γερμανών στο χιτλερικό καθεστώς και τη μαζική συνενοχή τους στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε το καθεστώς, με μέγιστο το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Ακόμη και η απόπειρα δολοφονίας του από τον Στάουφενμπεργκ ήταν προϊόν μιας ελιτίστικης ομάδας κυρίως Πρώσων αριστοκρατών Αξιωματικών. Γερμανοί Καθολικοί, όπως η νεανική ομάδα του Λευκού Ρόδου, θυσιάστηκαν ρομαντικά, όμως ουδέποτε απείλησαν το καθεστώς. Ο Φύρερ απήλαυσε τη μαζική λατρεία της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, που πρόθυμα, εκτός από τις Ενοπλες Δυνάμεις, στελέχωσαν τα SS και όλο τον φονικό μηχανισμό του Γ’ Ράιχ σε βάρος των Εβραίων και των κατεχόμενων Εθνών, μεταξύ των οποίων και το δικό μας. Χίτλερ, NSDAP, Σβάστικα και Γερμανικό Εθνος ταυτίστηκαν, σε μια αξεδιάλυτη απόλυτη ενότητα και ταύτιση.
Εάν κανείς μας κατηγορούσε την περίοδο εκείνη για… Γερμανοφοβία ή ναζιστοφοβία, θα ήταν καταγέλαστος. Εάν και σήμερα αμφισβητήσει τη μαζική στήριξη των Γερμανών στον Χίτλερ και ψελλίσει πως άλλο οι Ναζί και άλλο ο Γερμανικός λαός, θα του κρεμάσουν κουδούνια. Εάν αμφισβητήσει οποιοσδήποτε το μέγεθος της Εβραϊκής Γενοκτονίας, του Ολοκαυτώματος, και αμφισβητήσει πως τότε η σβάστικα ήταν η σημαία αυτού του συνένοχου μαζικά Εθνους, πως ήταν το σύμβολο όλων των Γερμανών, που ταυτίζονται με το καθεστώς το οποίο υπηρετούσαν με τόση αφοσίωση, θα ήταν και τότε και τώρα κατάπτυστος, φιλοναζί και αντισημίτης.
Η Χαμάς εξελέγη συντριπτικά στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι υιοθέτησαν την τρομοκρατική, σκληρά ισλαμιστική, φιλότουρκη και γενοκτονική κατά των Εβραίων ατζέντα της. Κατατάχθηκαν μαζικά στις γραμμές της, έδωσαν με προθυμία τα παιδιά τους για να γίνουν βομβιστές αυτοκτονίας, τρομοκράτες, πανηγύριζαν και πανηγυρίζουν κάθε τυφλή ή στοχευμένη επίθεση, ακόμη κι όταν τα θύματα είναι άμαχοι, γέροντες, παιδιά. Η Χαμάς υποστηρίζεται από την πλειονότητα των Παλαιστινίων της Γάζας – Χαμάς και Παλαιστίνιοι είναι ένα και το αυτό.
Οταν έγινε η εισβολή και η σφαγή αμάχων στις 7/10, με απύθμενης αγριότητας βιασμούς, βασανιστήρια και δολοφονίες ολόκληρων οικογενειών στα Κιμπούτς και στο μουσικό φεστιβάλ, αρπαγή ομήρων, τους οποίους έσυραν ως τρόπαια και εργαλεία εκβιασμού μέσα στη Γάζα, οι Παλαιστίνιοι βγήκαν πανηγυρίζοντας έξαλλα στους δρόμους, υποδέχθηκαν παραληρώντας από χαρά τα αυτοκίνητα με τους Ισραηλινούς ομήρους αλλά και πτώματα θυμάτων της παλαιστινιακής ισλαμικής βαρβαρότητας. Βεβήλωσαν πτώματα και προπηλάκισαν, βασάνισαν ομήρους, εκ των οποίων πολλοί δολοφονήθηκαν στη συνέχεια μέσα στα λαγούμια της Χαμάς, αφού υπέστησαν τα πάνδεινα.
Η συνενοχή των Παλαιστινίων στη σφαγή στις 8/10 και στις δολοφονίες, στους βιασμούς και στα βασανιστήρια που ακολούθησαν στην ομηρία είναι μαζική. Δεν πρόκειται για αυθαίρετη συλλογική ευθύνη, αλλά για το άθροισμα ατομικής ευθύνης της πλειονότητας ενός έκαστου των Παλαιστινίων που εξέλεξαν, υποστήριξαν και στελέχωσαν τη Χαμάς, πανηγύρισαν τα εγκλήματά της και διεκδίκησαν στους δρόμους τις «δάφνες» έστω μιας μαχαιριάς, μιας γροθιάς ή ροπαλιάς στα ματωμένα, δεμένα πισθάγκωνα θύματα – ευθύνη ακέραια ενός εκάστου, όπως και η ευθύνη των Γερμανών στο Γ’ Ράιχ. Οι Παλαιστίνιοι εξέλεξαν τη Χαμάς, τη στελέχωσαν, την υποστήριξαν μαζικά.
Σημείο δε ενδιαφέροντος για μας, πως πρόκειται για φιλότουρκους ισλαμιστές, με βασικό υποστηρικτή τον Ερντογάν, άρα είναι εχθροί μας. Τώρα κλαίνε. Και οι Γερμανοί έκλαιγαν το 1945. Ας πρόσεχαν. Δική τους σβάστικα είναι η παλαιστινιακή σημαία, αυτήν που ανεμίζουν και διάφοροι χρήσιμοι ηλίθιοι στην Αθήνα, αντισημίτες κι αυτοί, όπως κάποτε οι Ναζί, και στις άλλες μητροπόλεις της Δύσης, σε αυτή τη συμμαχία, εκλεκτική συγγένεια δύο ολοκληρωτισμών, του Ισλάμ και του κόκκινου φασισμού. Κανένα έλεος, λοιπόν. Το δίκαιο είναι στο πλευρό του Ισραήλ. Αυτό είναι ο σύμμαχός μας και πρέπει να νικήσει.
Και να σας πω και κάτι άλλο. Το Ισραήλ τιμωρεί τον αδίστακτο εχθρό του με τον τρόπο που έπρεπε να έχουμε, την οργάνωση, προετοιμασία και ηγεσία για να τιμωρήσουμε εμείς τον τουρκικό επεκτατισμό για τα εγκλήματά του το 1974. Ολα τα άλλα είναι κλαψουρίσματα δειλών και χρήσιμων ηλιθίων του ισλαμοφασισμού.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της Νέας Δεξιάς
Έτσι ακριβώς…!!