Αλλοι υπολογίζουν το ευρωβουλευτικό μηνιάτικο καμιά εικοσιπενταριά χιλιάδες τον μήνα (ο βασικός μισθός μαζί με τα εξτραδάκια). Αλλοι το ανεβάζουν σε τριάντα και βάλε. Πάντως, για δυο-τρία χιλιαρικάκια δεν θα τα χαλάσουμε. Οποιο και αν είναι το τελικό, καθαρό ποσό και οι παροχές για τους υπερτυχερούς του πολιτικού ευρωλαχνού, φαίνεται ότι είναι «τετράπαχο» και γι’ αυτό σκοτώνονται παλικάρια και ομορφονιές στην ποδιά της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν.
Και αυτό το κοινό μυστικό, ότι είναι ισόποσο με το να κερδίσεις βαρβάτο λαχείο, αν εκλεγείς, δεν το σχολιάζουν οι δημοσιογράφοι. Δεν το μελετούν. Δεν το ρωτούν. Ισως αποφεύγουν τούτη την ερώτηση από… κομψότητα προς τους υποψήφιους σωτήρες της πατρίδας και της Ευρώπης. Και αυτή η… κομψότητα της δημοσιογραφίας έχει επιτρέψει στην εξουσία να είναι όσο χοντρόπετση γουστάρει και να πετάει πού και πού κάνα ξεροκόμματο υποψηφιότητας εις τους ανθρώπους της… εξημερώσεως του πληθυσμού μέσω της «ενημερώσεως».
Χθες βγήκε η Ελεονώρα Μελέτη στον Σκάι, αμέσως έπειτα από ένα «ρεπορτάζ» από ένα χασάπικο με ωραία λουκάνικα και μπριζολίδια, και της έκαναν την ερώτηση πώς είναι δυνατόν να βάζει υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή ύστερα από μια τόσο λαμπρή τηλεοπτική καριέρα. Λες και η Ευρωβουλή σε κακοπληρώνει. Λες και, αν εκλεγεί η Μελέτη, θα παρατήσει την προεδρία στη Microsoft για να πουλάει σάμαλι στο γήπεδο.
Δεν μπήκε κάποιος εκ των παρουσιαστών στον… κόπο να τη ρωτήσει αν η σιγουριά ότι θα χρυσοπληρώνεται για μια πενταετία αποτέλεσε κίνητρο για να θέσει υποψηφιότητα.
Επίσης, είναι υποχρέωση του δημοσιογραφικού κλάδου να ενημερώσει τους υποψήφιους ευρωσωτήρες και εθνοσωτήρες ότι θα τιγκάρουν στα δεκαχίλιαρα, αν εκλεγούν. Δεν πρέπει να πάνε αμελέτητοι, ήτοι απαράσκευοι, στα ΑΤΜ των Βρυξελλών να δουν πόσα τους πιστώθηκαν τον πρώτο μήνα της θητείας τους. Μπορεί να τους έρθει κάνας ντουβρουτζάς και να τους χάσουμε, και έπειτα θα καταστραφούν η Ελλάς, η Ευρώπη, ο πλανήτης.
* Στην Επιτομή του Λεξικού The Liddell, Scott, Jones Ancient Greek Lexicon (LSJ), από τις εκδόσεις Πελεκάνος, διαβάζουμε ότι ο αμελέτητος είναι «ὁ μὴ μελετήσας, ὁ μὴ ἀσκηθείς, ἀγύμναστος, ἀπροετοίμαστος, περί τινος».
Η θέση στην ευρωβουλή δεν είναι μόνο πρώτος λαχνός στο λαχείο. Η βασική υποχρέωση είναι απλά να παρίστανται σε συνεδριάσεις ενώ ο όποιος ενοχλητικός έλεγχος από δημοσιογράφους είναι σπάνιος καθώς οι Βρυξέλλες είναι αρκετά μακριά από εμάς στην Ελλάδα.
Οι περισσότεροι υπερτυχεροί πάντως μετά την εκλογή τους εμφανίζονται εμφανώς ανέμελοι και αρκετά καλοζωισμένοι, λέγοντας περισπούδαστα τη γνώμη τους για πολιτικά ζητήματα, όταν σπανίως τους ζητηθεί, όπως ένας μακρινός τουρίστας στη Χαβάη. Παρά τα σκανδαλώδη προνόμια, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις υπόπτων συνδιαλαγών με τα θηριώδη λόμπι, τουλάχιστον στους χρηματικά ακόρεστους υπερτυχερούς (όπως διαφάνηκε με το Qatargate).
Όμως πόσοι μιλούν για αυτά;