Nα μου θυμηθείτε ότι θα φτάσουμε στην ημέρα των πανηγυριών για τα 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία και οι λέξεις Τουρκία ή οθωμανικός ζυγός δεν θα έχουν ακουστεί από επίσημα και αρμόδια χείλη.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Και πάντως δεν έχουν ακουστεί έως σήμερα ούτε στην «αγόρευση» της… αρμόδιας Κυρίας στη Βουλή ούτε στη διάρκεια της επίσκεψής της στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε στις δημόσιες δηλώσεις της, ούτε καν στην ομιλία, διάρκειας μισής ώρας, της περασμένης Τετάρτης προς την «πρώτη Ολομέλεια» της περιώνυμης επιτροπής.
Λοιπόν, κάτι μυρίζει άσχημα σε αυτή την ιστορία που ξεκίνησε ως μια καλή ιδέα, αλλά εξελίσσεται σε πληγή κακοφορμισμένη, έτοιμη να μολύνει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και να χαλκεύσει το νόημα της Ελληνικής Επανάστασης του ’21.
Καταρχάς, το πρόσωπο που ηγείται του εγχειρήματος. Το στάθμισε καλά ο Κυριάκος; Από πού κι ως πού η Γιάννα; Ενώνει τους Έλληνες; Αποτελεί κάποιου είδους πρότυπο; Διαθέτει το ειδικό βάρος και το διεθνές κύρος για να αναλάβει ρόλο εθνικού «μπροστάρη»;
Θα συνυπέγραφα την επιλογή αν η Κυρία, με το καλημέρα, έδινε ως δωρεά στον ιερό σκοπό μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από την προσωπική της περιουσία. Πρωτίστως για την ενίσχυση της εθνικής άμυνας. Όλοι θα κάναμε τα στραβά μάτια, στη λογική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Και θα την αφήναμε να παίξει λίγο τη σύγχρονη Μπουμπουλίνα μέσα στην απέραντη ματαιοδοξία της.
Η χώρα έχει ανάγκη από σύγχρονους ευεργέτες, έστω κι αν δεν έχουν την τσίπα των παλαιότερων. Όμως το πρόβλημα είναι ότι ούτε φράγκα βάζει ούτε Μπουμπουλίνα θέλει να το παίξει η Λαίδη. Την Ελληνίδα Χίλαρι Κλίντον νομίζει πως υποδύεται και μοναδικό της μέλημα είναι πώς θα πλασάρει την Ελλάδα στον καμβά της εθνομηδενιστικής παγκοσμιοποίησης με την προσωπική της υπογραφή.
Προχθές το είπε χωρίς περιστροφές: «Είναι η εκκίνηση της μεγάλης προσπάθειας να τιμήσουμε σε έναν χρόνο από σήμερα την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας… Είμαστε κομμάτι του σύγχρονου κόσμου, όπως αυτός διαμορφώθηκε τότε, την εποχή των Επαναστάσεων».
Σοβαρά, λοιπόν, Κυρία μου; Τη σύγχρονη κατάντια της Ελλάδας γιορτάζουμε στην επέτειο δύο αιώνων από τον ξεσηκωμό του ’21 ενάντια στον Τούρκο δυνάστη; Ή μήπως καλούμαστε να τιμήσουμε τη μνήμη εκείνων που σε πείσμα κάθε λογικής ξεσηκώθηκαν και έδωσαν το αίμα τους για κάποια ιδανικά που στη «σύγχρονη» Ελλάδα της Γιάννας είναι άγνωστα;
Τα ‘χει μπερδέψει για τα καλά στο μυαλό της, φοβούμαι, η Λαίδη, ίσως και αυτοί που την έβαλαν σε αυτό τον αταίριαστο για την… κορμοστασιά της ρόλο. Γιορτή αυτογνωσίας και χαλύβδωσης του εθνικού φρονήματος απέναντι στους νέους κινδύνους που αντιμετωπίζει το έθνος έπρεπε να είναι η επέτειος για τα 200 χρόνια της Εθνεγερσίας. Και όχι ευκαιρία για rebranding της χώρας, λες και η ματωμένη Ιστορία της με έναν πολύ συγκεκριμένο εχθρό είναι απορρυπαντικό που αλλάζει ετικέτα.
Λοιπόν, για να εξηγούμαστε: Η Γιάννα ήταν καλή πριν από καμιά 20αριά χρόνια ως μέλος του διεθνούς τζετ-σετ για να εντυπωσιάζει τίποτα τριτοκοσμικούς «αθανάτους» από την υποσαχάρια Αφρική, μπας και δώσουν το ψηφαλάκι τους ώστε να πάρει η Ελλάδα τους Ολυμπιακούς. Με έναν πακτωλό χρημάτων δεν τα πήγε άσχημα στην οργάνωση, αν και παραλίγο να στείλει κάνα δυο πρωθυπουργούς στο τρελοκομείο… Στο τέλος από τη χαρά της παραλίγο να κάψει και τη μισή Φιλοθέη με τα βεγγαλικά της.
Αυτό ήταν το μεγάλο comeback της Lady και μετά… πέρα βρέχει. Ένα φεγγάρι έπαιξε με την ιστορική εφημερίδα του Άρη Βουδούρη, νομίζοντας ότι ήταν κομπολόι. Eφερε ξένους μυαλοπώληδες κι έχωσε ένα κάρο λεφτά που θα ζήλευαν και οι καναλάρχες. Μόνο που στο τέλος την έστειλε στα αζήτητα και αναγκάστηκε να την κλείσει, γιατί δεν μπόρεσε να καταλάβει τι σημαίνει λαϊκό tabloid της Δεξιάς. Αισθητήριο μηδέν για τον σφυγμό του απλού κόσμου. Ιδιαίτερα δε του συντηρητικού.
Στη συνέχεια, για να διασκεδάσει την πλήξη της, έδωσε διαπιστευτήρια στο club των χορηγών της παγκοσμιοποίησης. Ομοτράπεζη της Χίλαρι, παραλίγο να παρασύρει και τον δύστυχο τον Τσίπρα στη Διεθνή του Σόρος, μόνο που ο τελευταίος, ευτυχώς για την πατρίδα, δεν καταλάβαινε την προφορά του Αρκανσο στα σαλόνια των Κλίντον και τελικά έστριψε διά του αρραβώνος.
Σήμερα τι ακριβώς είναι η Γιάννα για να ηγηθεί μιας εκστρατείας εθνικής αφύπνισης και ιστορικής αυτογνωσίας; Θα έπρεπε να ντρέπονται οι «προσωπικότητες» της επιτροπής για την παιδική έκθεση ιδεών που τους διάβασε. Όπως και οι «εθνοπατέρες» που την άκουγαν βαριεστημένοι στη Βουλή. Ποιο φρόνημα θα ανυψώσει αυτή η Κυρία; Τι ιδανικά θα εμπνεύσει σε μια χώρα που απειλείται και πάλι από τα κανόνια του Τούρκου και τις ορδές των λαθραίων;
Αλήθεια, τη μετρήσανε πριν τη βάλουν επικεφαλής σε τέτοιο εγχείρημα; Ή θεωρούν ότι ο κόσμος συγκινείται από τα πολλά… ρεκτιφιέ κυτταρικής αναζωογόνησης που την έχουν κάνει να συναγωνίζεται επάξια τον μακαρίτη τον Μάικλ Τζάκσον;
Θα συνιστούσα να κάνουν μια δημοσκόπηση για το πρόσωπό της. Εκτός αν η κυβέρνηση και ο Κυριάκος έχουν εντελώς άλλο πράγμα στο μυαλό τους για την ιστορική μνήμη του ’21 απ’ ό,τι έχει ο μέσος Έλληνας. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι η συμπλήρωση δύο αιώνων από τη γέννηση του νεότερου ελληνικού κράτους μέσα από μια επανάσταση (γενικώς και αορίστως) είναι ιδανική ευκαιρία για να ξεχάσουμε τις φουστανέλες και να… ξαναγνωριστούμε με τους έξω. Να επαναλανσαριστούμε, δηλαδή, ως σύγχρονος πολυπολιτισμικός παράδεισος, ιδεώδης τουριστική αποικία, χωρίς ρατσισμό, χωρίς ξενοφοβία, χωρίς εθνικά πάθη και μίση, χωρίς προκατάληψη για τους απέναντι. Να τακιμιάσουμε, επιτέλους, βρε παιδί μου, με τον προαιώνιο εχθρό, τον Οθωμανό, για να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις, που λέει και ο Σημίτης.
Έτσι μπορεί να βλέπουν το rebranding. Γιορτή λήθης και συμφιλίωσης με τους σφαγείς μας. Ωραία ιδέα, αλλά να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Εμείς δεν θα πάρουμε…
