Καταψηφίστε την παρέα Ζελένσκι…

Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά το αποτέλεσμα της σημερινής ευρωκάλπης, σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ τον ερχόμενο Νοέμβριο, κρίνουν το μέλλον της ειρήνης στον πλανήτη. Καθορίζουν δηλαδή αν θα επικρατήσουν τα αρπακτικά και οι παλαβοί, που βλέπουν τη συνέχιση της αιματοχυσίας στην Ουκρανία ως υπαρξιακό ζήτημα πολιτικής επιβίωσης, ενδεχομένως και κερδοσκοπίας, ή οι Ευρωπαίοι πατριώτες που αντιλαμβάνονται ότι η απειλή δεν έρχεται από τη Μόσχα, αλλά από το Ισλάμ, μέσω του ανεξέλεγκτου λαθροεποικισμού.

Μια δραστική συρρίκνωση των βασικών σχηματισμών εξουσίας που καταδυναστεύουν το Ευρωκοινοβούλιο, όπως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι ατλαντιστές «Πράσινοι» και οι νεοφιλελεύθεροι του Renew Europe, θα αποκλιμακώσει τουλάχιστον τη ρωσοφοβία και τη συνακόλουθη ψυχροπολεμική ρητορική, που με ενδεχόμενη επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντεν Λάιεν στην προεδρία της Κομισιόν θα φτάσει στα ύψη. Αντιθέτως, η αναμενόμενη ενίσχυση των κομμάτων της εθνοκεντρικής Δεξιάς, που ανήκουν στους σχηματισμούς των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), με επικεφαλής τη Μελόνι, ή της ευρωομάδας «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ΙD) των Λεπέν και Σαλβίνι, αναμένεται να φρενάρει τη νατοϊκή πλειοδοσία των Βρυξελλών και να επιβάλει στην προεδρία της Κομισιόν μια πιο νηφάλια προσωπικότητα σε σχέση με την πολεμοχαρή Γερμανίδα «θεία»…

Βεβαίως, το αντιρωσικό λόμπι παραμένει ισχυρότατο τόσο στην Ουάσινγκτον όσο και στο Βερολίνο. Και θα δώσει μάχη μέχρις εσχάτων, έστω και με το «παλτό» Ούρσουλα φον ντεν Λάιεν.

Από το τελευταίο ευρωντιμπέιτ-καραγκιοζιλίκι πριν από την αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου, που οργανώθηκε από τη γνωστή EBU της… Γιουροβίζιον, αποκλείστηκαν με αστείες επινοήσεις οι εκπρόσωποι της καθαρόαιμης ευρωπαϊκής Δεξιάς. Ετσι, η κυρία Φον ντερ Λάιεν αφέθηκε να ξεσαλώσει. Αναγκάστηκε να κάνει ένα μικρό… μασάζ στους Ευρωπαίους συντηρητικούς της Μελόνι, μπας και γίνει κάνα θαύμα και τη στηρίξουν, κατακεραύνωσε όμως την ίδια ώρα τους υποτιθέμενους «ρωσόφιλους» της Ευρώπης. Ο νέος επικεφαλής της Επιτροπής, τόνισε, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι θα είναι «φίλος της Ουκρανίας και εχθρός του Πούτιν». Και η ίδια έσπευσε να διευκρινίσει ότι συνεργάζεται μόνο με «φιλοευρωπαϊκές, φιλονατοϊκές και φιλοουκρανικές δυνάμεις»!

Μεταφράζοντας σε απλά ελληνικά, η κυρία Φον ντερ Λάιεν είπε ότι όσοι σώφρονες Ευρωπαίοι καταψηφίσουν τα κόμματα που επιθυμούν διακαώς τη συνέχιση του πολέμου μέχρι… τελικής νίκης της συμμορίας Ζελένσκι ή πυρηνικού ολοκαυτώματος είναι «ρωσόπληκτοι»! Κάτι σαν «ρωσοψέκ», που λέμε στα καθ’ ημάς. Και, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος θα φταίει σε περίπτωση πανωλεθρίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και όλων των φιλονατοϊκών σχηματισμών, όπως οι Πράσινοι (ναι, τα δήθεν παιδιά των λουλουδιών και της ειρήνης, που πρωτοστατούν σήμερα σε πολεμικές κραυγές εναντίον του Πούτιν), η Γερμανίδα επανέφερε τις γνωστές θεωρίες συνωμοσίας. Αν το αποτέλεσμα δεν της αρέσει, θα έχουν παρέμβει οι πανταχού παρόντες… Ρώσοι χάκερ, που χειραγωγούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οποιος δεν ψηφίσει υπέρ του πολέμου με τη Ρωσία μεθαύριο, ίσως και με την Κίνα, είναι «ψεκασμένος». Δυστυχώς, χωρίς να φαίνεται, αυτό είναι το κυρίαρχο διακύβευμα και στις ελληνικές κάλπες των ευρωεκλογών. Η κυβέρνηση αναμένει ένα ανεκτό αποτέλεσμα για να προχωρήσει άμεσα σε νέες δοσοληψίες με τον Ζελένσκι, υλοποιώντας τις μυστικές δεσμεύσεις της περί αποστολής πρόσθετου πολεμικού υλικού. Ο Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί στις ΗΠΑ ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα ενεργοποιήσει τις προβλέψεις του πρωτοκόλλου αμυντικής συνεργασίας που υπέγραψε με τον Ζελέσνκι… μαύρη νύχτα.

Ομως, η αναβάθμιση της κατ’ ευφημισμόν «αμυντικής συνεργασίας» Ελλάδας – Ουκρανίας (που ουσιαστικά περιορίζεται σε μονομερή δωρεά οπλικών συστημάτων, λες και μας περισσεύουν) αποτελεί την απόλυτη πολιτική ανευθυνότητα. Πρωτίστως αν αγγίξει οπλικά συστήματα αιχμής, όπως οι πύραυλοι Patriot ή οι S-300, και πολύ περισσότερο μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα Mirage ή τα F-16 (Block-30) που διαθέτει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και για τα οποία μπήκε αίφνης πωλητήριο…

Μια τέτοια ανάμειξη θα μας καθιστούσε ευθέως μέρος του προβλήματος με απροσδιόριστες προεκτάσεις. Προσέξτε: ο φρενοβλαβής Νορβηγός υπάλληλος που προΐσταται στο ΝΑΤΟ θέλει τώρα να χτυπηθούν στόχοι στο εσωτερικό της Ρωσίας με «εισαγόμενα» δυτικά όπλα, από αυτά που χαρίζονται στον Ζελένσκι. Στο πλευρό του έσπευσαν ήδη ο Μπάιντεν, ο Σολτς και ο Μακρόν. Και το πανηγύρι άρχισε. Ετσι όμως και πέσει μισό βλήμα σε ρωσικό έδαφος από όπλο ελληνικής προέλευσης, τι ακριβώς θα συμβεί; Κερδίζουμε κάτι εμείς από αυτή την πλειοδοσία «νατοϊσμού»; Μπορεί να κερδίζουν οι τσέπες κάποιων. Αλλά η χώρα;

Λένε οι πονηρούληδες του ΕΛΙΑΜΕΠ και της… εγκρίτου καθημερινής εφημερίδας που φιλοξενεί τις απόψεις τους ότι η Ελλάδα οφείλει να συνδράμει ενεργά τη νατοϊκή προσπάθεια και να αναμειχθεί στη ρωσοουκρανική διένεξη, γιατί έτσι τοποθετείται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Κι αυτό θα μπορεί να επικαλείται αν στο μέλλον δεχτεί απρόκλητη επίθεση από την Τουρκία. Σοβαρά; Λέτε η Τουρκία να ρωτήσει το ΝΑΤΟ πριν μας επιτεθεί; Κι αν το ρωτήσει, λέτε ότι το ΝΑΤΟ θα σταθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας; Οπως έκανε το 1974 με τον «Αττίλα», αναγκάζοντας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να αποσύρει τη χώρα από το στρατιωτικό σκέλος της Συμμαχίας;

Λοιπόν, αφήστε τις καραμέλες των διαφόρων μισθοδίαιτων του ατλαντισμού και δείτε την αλήθεια κατάματα. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ δεν αποτελεί την παραμικρή εγγύηση για την προστασία της, τουλάχιστον από τον βασικό μας εχθρό. Το ΝΑΤΟ, όπως έχει αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν, δεν αναμειγνύεται σε διενέξεις μελών του. Και εμείς δεν απειλούμαστε σήμερα από τη Ρωσία του Πούτιν – από τους απέναντι απειλούμαστε.
Ακόμη και η ευρωπαϊκή αντιαεροπορική ομπρέλα που ευαγγελίζεται ο Μητσοτάκης (προς μεγάλη τέρψη της γερμανικής Rheinmetall, που ορέγεται να πάρει το project) είναι αμφίβολο αν θα μας καλύψει στο Αιγαίο. Γιατί μάλλον τα «κλειδιά» για την ενεργοποίησή της δεν θα βρίσκονται στην Αθήνα. Στο Βερολίνο θα βρίσκονται…

Συνεπώς, τα παραμύθια περί συλλογικής άμυνας, που υποτίθεται ότι εξασφαλίζει η ενεργός σύμπραξη στο αντιρωσικό μπλοκ, καλό είναι να σταματήσουν. Η συμμετοχή μας σε αυτό, αντίθετα, αποτελεί εγγύηση για την εμπλοκή μας σε καβγάδες που ουδόλως μας αφορούν, χωρίς από την άλλη να προσφέρει οποιαδήποτε εγγύηση στρατιωτικής κάλυψης στον καβγά με τον γείτονα που καραδοκεί.

Αν επομένως η καλύτερη προοπτική για τη διατήρηση της ειρήνης είναι τα κόμματα που στέκονται περισσότερο ουδέτερα στην ουκρανορωσική διαμάχη και πιστεύουν σε έναν ρεαλιστικό συμβιβασμό, οφείλουμε σήμερα να τα ψηφίσουμε. Στην Ελλάδα ειδικά, δεν είναι και πολλές οι επιλογές. Κάντε το καθήκον σας και αφήστε μετά τον Μητσοτάκη και τη θεία των Βρυξελλών να επικαλούνται τους… ρωσοψέκ!