Την Κυριακή είναι ο πρώτος γύρος των εκλογών στη Γαλλία. Μετά τη συντριβή του στις ευρωεκλογές ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ορθώς αποφάσισε ότι το καλύτερο που είχε να κάνει είναι να οδηγήσει τους Γάλλους στις κάλπες, αφού είχε ήδη χάσει ουσιαστικά τη λαϊκή στήριξη. Η Γαλλία δίνει μαθήματα δημοκρατίας εν προκειμένω, όταν μερικοί εδώ στη χώρα μας κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τη σφαλιάρα που έφαγαν στις εκλογές της 9ης Ιουνίου.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Λεπέν να καλπάζει και να ακολουθεί ο συνασπισμός της Αριστεράς. Ο Μακρόν έρχεται τρίτος και καταϊδρωμένος. Αν και στις προεδρικές εκλογές οι κάλπες τον έβγαλαν πρώτο απέναντι στη Λεπέν, πρωτιά που του χάρισε η Αριστερά στον β΄ γύρο, οι πολιτικές του δεν συγκινούν πλέον τους Γάλλους. Μάλλον τους εξοργίζουν. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η εμμονή του να εμπλέξει τη Γαλλία στον πόλεμο με την Ουκρανία, στέλνοντας όχι μόνο όπλα, αλλά και στρατό. Ευτυχώς ήρθαν οι ευρωεκλογές και ως φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον οι Γάλλοι γλιτώνουν τα χειρότερα. Και μαζί με αυτούς και η υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί, όπως καταλαβαίνετε, η εμπλοκή αυτής της μεγάλης δύναμης σε έναν πόλεμο απέναντι στη Ρωσία δεν θα αφήσει στο απυρόβλητο τις σύμμαχες χώρες.
Μεγάλο ρόλο ωστόσο σε αυτή τη συντριβή του Μακρόν έπαιξε και η μεταναστευτική του πολιτική, η οποία έχει καταστήσει τη Γαλλία γη της Επαγγελίας για όλους τους κατατρεγμένους του πλανήτη. Η εγκληματικότητα αυξάνεται, οι επιθέσεις με μαχαίρια είναι συνεχείς, δεν θέλει και πολύ ο Γάλλος για να αναζητήσει πιο αυστηρές πολιτικές στα ζητήματα της λαθρομετανάστευσης, του ασύλου και της εγκληματικότητας. Πολλές περιοχές της Γαλλίας κατοικούνται από πληθυσμούς που δεν έχουν καμία σχέση με τη Γαλλία, που δεν ελέγχονται καν από το κράτος. Είναι λογικό το γεγονός αυτό να εξοργίζει τους Γάλλους, οι οποίοι δεν αισθάνονται μόνο ότι χάνουν την ταυτότητά τους, αλλά ότι χάνουν την ίδια τους τη χώρα.
Η καραμέλα της κακής Ακροδεξιάς, των δήθεν φασιστών και λαϊκιστών που αποτελούν κίνδυνο για τις κοινωνίες δεν πείθει πλέον. Η αγωνία των Ευρωπαίων σε πολλές χώρες έχει να κάνει πια κυρίως με την ύπαρξή τους. Για τον λόγο αυτό επιλέγουν κόμματα που επικεντρώνονται στη διατήρηση της ταυτότητας του έθνους.
Κάτι καλό γίνεται και στη Γαλλία. Ιδωμεν την Κυριακή.
Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
Η Μαρί Λεπέν αυτή την φορά θα κερδίσει. Η Γαλλία ετοιμάζεται να γυρίσει οριστικά σελίδα. Η περίοδος Μακρόν συνοδεύτηκε από ακρίβεια, ανεργία, υψηλό πληθωρισμό, έκρηξη της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας που την συνοδεύει. Προάστια όπως τον Σεν Ντενί, έχουν μετατραπεί σε γκέτο παράνομων μεταναστών, από τις πρώην γαλλικές αποικίες της Αφρικής. Δεν μπορούν οι Ευρωπαίοι να πληρώνουν ένα βουνό από φόρους, τέλη και εισφορές και αυτά να καταλήγουν μέσω επιδομάτων, στις τσέπες των παράνομων μεταναστών. Μακρόν τέλος και σύντομα έρχεται αλλαγή και στην Ελλάδα. Το Ελληνικό σύστημα εξουσίας έχει σκοπό να μας παρουσιάσει την αδερφή με την περούκα, σαν εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Δεν μασάμε και στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουμε ακραία και Εθνικιστικά κόμματα.
Παιρνω το θαρρος να κανω μια προβλεψη:
Στον α΄ γυρο, οι Εθνικιστες της Λεπεν θα επικρατησουν με ποσοστα 40-49%.
Στον β΄ γυρο, οι του Μακρον και της αριστερας, θα εκλεγουν με 51-60%.
Η Λεπεν θα βρεθει με μονοφηφιο αριθμο βουλευτων.
ΥΓ. Δεν ειναι προβλεψη. Ειναι πειρα απο την παρακολουθηση προηγουμενων Γαλλικων “εκλογων”.
Το εκλογικο συστημα των δυο γυρων ειναι τόσο εμετικο, που μόνο τα “εκλογικα συστηματα” των (ανθ)ελληνικων μεταπολιτευτικων κυβερνησεων, μπορουν να παραβληθουν μαζι του.