Η αριστερά έχει διαρκές Τριώδιο, καρναβάλι 24/7, μόνο που υπάρχει κάτι που απουσιάζει από το μπριόζικο Ρίο ντε Τζανέιρο και τη χαρούμενη Πάτρα: βαθύ μίσος. Το έχω γράψει τόσες φορές, το διδάσκει η Ιστορία τους. Αυτοί οι παράξενοι κόκκινοι, ροζ, πορτοκαλί, παρδαλοί Ιεχωβάδες που όμως, σε αντίθεση με τους αυθεντικούς, πιστεύουν στη βία, πρωτίστως μεταξύ τους, ξεδιπλώνουν το ήθος και ύφος καλντεριμιτζούς πόρνης.
Μελετήστε όλες τις μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις των διάφορων εκφάνσεων της αριστεράς, μέσα στο ίδιο κόμμα ή μεταξύ διάφορων παρακλαδιών της παγκόσμιας σέχτας του φονικού κοινωνικού φθόνου και του ταξικού μίσους, και τότε θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό.
Επειδή δεν τους φτάνουν οι κοινές ύβρεις χαφιές, ρουφιάνος, προδότης, πράκτορας, καρφί, πουλημένος κ.λπ., γίνονται και λεξιπλάστες. Αλληλομπινελικώνονται και με όρους που έχουν φτιάξει για πάρτη τους. Ρεβιζιονιστής, σοσιαλφασίστας κ.λπ. Εχουν και κάτι άλλες, πολύ πιο παράξενες, που στραμπουλάς τη γλώσσα σου, βαθιά σολομωνική, που μπορεί να την αναλύσει μόνο ένας γέρος Κούτβης, ο τελευταίος επιζών, εκατοχρονίτης, που ζει στο υπόγειο του Περισσού. Ταΐζει τις γάτες που φυλάνε τα αρχεία του ΚΚΕ, μην τα φάνε τα ποντίκια. Οπως οι γάτες του «Ερμιτάζ» στην Αγία Πετρούπολη. Αυτό που σταθερά φοριέται, σαν το μπλουτζίν της Ιστορίας, είναι το συνθετικό «φασίστας». Τώρα ζούμε μεγάλες στιγμές, όπου Κασσελακικοί, αποστάτες και Τσιπρικοί συρομαδιούνται όπως τα «κορίτσια» στην Τρούμπα για τους πελάτες, όταν ερχόταν ο στόλος.
Ακούμε και διαβάζουμε απίθανα πράγματα. Στην πρώτη γραμμή ο Λόχος των δειλών τρολ, το σκουπιδαριό που ως την εκλογή Κασσελάκη ώμο με ώμο μοίραζαν «ψόφους», «Πηγάδες», body shaming κ.λπ. σε δεξιούς, στελέχη της κυβέρνησης, βουλευτές ή απλά ψηφοφόρους, που τολμούσαν να σχολιάσουν την πιο παρακμιακή και ρεζίλικη αριστερά της Ευρώπης. Η οργανωμένη υπόγα, καλυμμένη από την ανωνυμία, ορμούσε με χυδαιότητα, οργάνωνε εκστρατείες «δολοφονίας χαρακτήρων». Τώρα αλληλοεξευτελίζονται με τη χυδαιότητα που συνοδεύει τον δημόσιο λόγο τους από τα πρώτα βήματα του ΣΕΚΕ, που κι αυτοί τη διδάχτηκαν από τους Μπολσεβίκους, που στις μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις της ρωσικής αριστεράς χρησιμοποίησαν κατά Μενσεβίκων, Τροτσκιστών, Αναρχικών και όποιου διαφωνούσε και διαφοροποιούνταν το ίδιο ανελέητα τις ύβρεις, τις συκοφαντίες αλλά και το ρόπαλο και το πιστόλι.
Μην έχετε καμία αμφιβολία πως και σήμερα αυτοί οι καψοκαλύβηδες, αν δεν ήταν δειλοί και δεν ήξεραν πως δεν έχουν την εξουσία να μείνουν ατιμώρητοι, θα έκαναν φοβερά πράγματα ο ένας στον άλλον. Διότι αυτό λέει το manual, το οποίο βασίζεται στο μίσος, αφαιρεί εύκολα την ανθρώπινη ιδιότητα από τους αντιπάλους. Μελετήστε τις διώξεις των Τροτσκιστών και την άγνωστη τραγωδία των λίγων Ελλήνων αναρχικών στην Κατοχή και την κομμουνιστική χωριστική ανταρσία, με δήμιό τους το ΚΚΕ, τη μήτρα της βαρβαρότητας όλης της ελληνόφωνης αριστεράς.
Οι δε πρώην σύντροφοι από το ίδιο κόμμα αντιμετωπίζονται με ακόμη μεγαλύτερο μίσος, ως αποστάτες και προδότες. Χτεσινές φιλενάδες ξεμαλλιάζονται και παίζουν μαχαιριές. Γι’ αυτό, σε αντίθεση με τα αστικά κόμματα, η αριστερά ποτέ δεν είναι υγιές κομμάτι του πολιτικού σώματος. Τρέφονται από τις συγκρούσεις και όποτε ιστορικά έχουν ηττηθεί μπαίνουν σε μια εσωστρέφεια αλληλοεξόντωσης. Ενίοτε τρώνε αυτιά ο ένας του άλλου, όπως στην Τασκένδη, κατά τις συγκρούσεις Ζαχαριαδικών και Αντιζαχαριαδικών, ενίοτε κατασπαράζουν προσωπικότητες που ως χθες οι ίδιοι εκθείαζαν, όπως τώρα, που έχουμε τους αγράμματους τυχοδιώκτες από τα Εξάρχεια εναντίον των κλόουν από το Κολωνάκι. Και πάντα εμφιλοχωρεί το παράδοξο, το γκροτέσκο.
Δείτε τι έγινε με την «Αυγή». Το χαρτί που είχε κάποτε δωρήσει ο Τσαουσέσκου στη φυλλάδα των αναθεωρητών έχει τελειώσει από καιρό, μαζί με τη μόδα της αριστερίλας. Μερικές εκατοντάδες φύλλα πούλαγε, πράγμα που σημαίνει πως δεν την αγοράζουν ούτε καν τα στελέχη, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και οι οικογένειές τους. Δεν την αγοράζουν καν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε αυτήν και οι φίλοι και συγγενείς τους. Ενας διασωληνωμένος είναι, που τρέφεται με κρατικό χρήμα, ήτοι μέσω της κομματικής επιχορήγησης και των κρατικών δημοσιεύσεων.
Πάντοτε η μετωπική των αριστερών με την πραγματικότητα τους προκαλεί τρομερό σοκ, ειδικά όταν ανακαλύπτουν ξαφνικά πως το χρήμα των άλλων τελειώνει, που έλεγε και η χαλκέντερη Μάγκι. Την οικονομική τους αποτυχία τη βλέπεις σε όλα τα «μαγαζιά» που έχουν διαχειριστεί: «Αυγή», Τυποεκδοτική, 902. Κακοδιοίκηση και φαλιμέντο. Ακόμη και στις επιχειρήσεις που είχαν στα χέρια τους κατά την κομμουνιστική χωριστική ανταρσία, τον Συμμοριτοπόλεμο, όπως καπνεργοστάσιο στη Νάουσα, ήταν μνημειώδης η αποτυχημένη κακοδιοίκηση. Γιατί δεν εφάρμοσαν με κερδοφόρα επιτυχία στην «Αυγή», στην Τυποεκδοτική, στον 902, στο Κόκκινο τις θεωρίες τους, να τα αυτοδιαχειριστούν με επιτυχία και να μας αφήσουν άφωνους τους οπαδούς του καπιταλισμού, του κινήτρου του κέρδους με την ακμή, άνθηση και κερδοφορία των επικοινωνιακών κολχόζ τους; Γιατί η θεωρία είναι σκάρτη από γεννησιμιού της και οι ίδιοι είναι άχρηστοι και συνήθως αχμάκηδες. Μα έτσι φούνταραν όλες οι χώρες που κουμάνταραν οι φονικοί Ιεχωβάδες οπαδοί των θεωριών του τεμπέλη Κάρολου και κατέρρευσαν.
Αποτυχημένη οικονομία, διαφθορά, κακοδιαχείριση, φτώχεια, ανελευθερία και ηθική απονομιμοποίηση. Ιδεολογικό, οικονομικό και ηθικό φαλιμέντο. Πάντως πάρτε κοκ, πασατέμπο και Μπιράλ. Ακόμη δεν έχει καν αρχίσει η παράσταση του αυτοεξευτελισμού τους. Ρουθούνι δεν θα μείνει.
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς
