Στις 13 Ιουλίου, δηλαδή μόλις πριν από εννέα ημέρες, γράφαμε την κατά την άποψή μας πορεία που θα είχε η υπόθεση «Αυγενάκη – υπαλλήλου αεροδρομίου». Με αφορμή την τότε δήλωση του τελευταίου «δεν με χτύπησε» και σε συνδυασμό με παλιότερα περιστατικά στον χώρο του ποδοσφαίρου, καταλήγαμε στο συμπέρασμα που θα είχε η τροπή της υπόθεσης.
Ηδη και σε χρόνο πολύ μικρότερο του αναμενόμενου, ο νεαρός υπάλληλος απέσυρε τη μήνυση, χαρακτηρίζοντας το επεισόδιο ένα «ατυχές περιστατικό», δι’ ο και επιβραβεύτηκε από τον κ. Αυγενάκη με έναν ύμνο για το «θύμα», το οποίο ευχαριστεί για την κατανόηση, αλλά και την αντίστασή του στην προσπάθεια εργαλειοποίησης της… σφαλιάρας.
Τέλος, εκφράζει τη λύπη του για την «αναστάτωση» που προκάλεσε στον Παναγιώτη. Ολα καλά, όλα ανθηρά, λοιπόν, και μηδέν παρεξήγηση. Κλείναμε το σημείωμά μας της 13ης Ιουλίου με την πρόβλεψη ότι θα διαβάζαμε στις εφημερίδες: «Ο κ. Αυγενάκης συγχώρεσε τον νεαρό. Αναλαμβάνει το υπουργείο Μαγκιάς». Τα γεγονότα ήταν καταιγιστικά και δυστυχώς επαληθευτήκαμε. Δεν είμαστε μάγοι, κυρίες και κύριοι. Απλώς, όπως έλεγε ο Σεφέρης, «ανήκουμε σε μια χώρα μικρή» και γνωρίζουμε πρόσωπα, πράγματα και ιστορία.
