«Οι άνθρωποι είναι μικρόβια, που καταστρέφουν τη γη». «Είμαστε αρρώστια, είμαστε η αληθινή πανδημία που έχει χτυπήσει τον πλανήτη». «Το πιο επικίνδυνο και καταστρεπτικό ζώο είναι ο άνθρωπος». Τα παραπάνω τα ακούμε τόσες πολλές φορές που τα έχουμε βαρεθεί περίπου όσο τις πολιτικές «δυναστείες» που λυμαίνονται την Ελλάδα εδώ κι έναν αιώνα. Μπορεί, ωστόσο, να τα έχουμε βαρεθεί αλλά -έχοντας ως βάση μια διεστραμμένη αντίληψη περί προόδου- τα θεωρούμε «προοδευτικά» και μοντέρνα.
Λοιπόν, είναι τόσο μοντέρνα όσο ο χιτλερισμός. Αν διαβάσει κάποιος το βιβλίο «Hitler’s Table Talk» (Οι Επιτραπέζιες Συνομιλίες Του Χίτλερ), θα διαπιστώσει ότι ο χορτοφάγος και φιλόζωος Αδόλφος Χίτλερ έλεγε για τους ανθρώπους και την εξάντληση των φυσικών πόρων: «Νομίζω ότι υπάρχει ακόμα πετρέλαιο σε χιλιάδες μέρη. Οσο για τον άνθρακα, γνωρίζουμε ότι μειώνουμε τα φυσικά αποθέματα και ότι με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε κενά στο υπέδαφος. Αλλά όσον αφορά το πετρέλαιο, μπορεί οι λίμνες από τις οποίες αντλούμε να ανανεώνονται συνεχώς από αόρατες δεξαμενές. Χωρίς αμφιβολία, ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο μικρόβιο που μπορεί κανείς να φανταστεί. Εκμεταλλεύεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του χωρίς ποτέ να ρωτά αν εξαντλεί έτσι αγαθά που θα ήταν ίσως απαραίτητα για τη ζωή άλλων περιοχών. Αν εξέταζε κανείς το πρόβλημα προσεκτικά, θα έβρισκε πιθανώς εδώ την προέλευση των καταστροφών που συμβαίνουν περιοδικά στην επιφάνεια της γης».
Ας εξετάσουμε, λοιπόν, με προσοχή πόσο διαφέρουν οι αντιλήψεις του Χίτλερ στο ζήτημα της ανθρωπότητας ως «μικρόβιο» από εκείνη των οικομανιακών και δεν συμμαζεύεται…
*Hitler’s Table Talk, 1941-1944. Προλογικό σημείωμα του Hugh Trevor-Roper. Phoenix Press, 3η έκδοση, Μάντσεστερ: 2003, σελ. 4
Είναι μια έκδοση στην οποία παρατίθενται μονόλογοι του Χίτλερ πάνω σε μια σειρά από πολιτικά, φιλοσοφικά, θρησκευτικά και ιστορικά ζητήματα. Οι καταγραφείς των μονολόγων ήταν οι Χάινριχ Χάιμ, Χένρι Πίκερ, Χανς Μίλερ και Μάρτιν Μπόρμαν.
